Een zomer in Hastings

Ron knikte en ging achter Nick aan. Hij trok Harry mee.
"Word wakker, Harry!"
Harry was zo bezorgd geweest om zijn zusje dat hij gewoon in gedachten was verzonken en de hele tijd dacht aan wat er allemaal met haar zou kunnen gebeuren.

Sharon durfde niet meer te bewegen, maar ook niet haar hoofd lager te trekken; iedere beweging kon extra geluiden veroorzaken die haar positie zou verraden.
Nick trok zijn toverstok toen hij merkte dat SNeep mogelijk Sharon in het vizier had. Hij wilde er opaf gaan, maar Ginny greep hem beet en trok hem terug.

Hermelien zuchtte.
"Waar zijn ze toch?"

Draco hoorde geluiden en vloekte.
"Volgens mij is Moor aan vader ontsnapt," mopperde hij. Hij rende op het geluid af.

Ik liep Ron achterna en hoopte dat er nog niemand gezien was.
Sneep gebaarde naar een aantal andere dooddoeners om te gaan kijken.
"Er zit daar echt iemand"

Ik ren een hoek om - en knal bijna tegen Draco aan.
''Ho!''
Ik staar even naar Draco, om me dan met een woeste strijdkreet tegen hem aan te gooien en hem tegen de grond te gooien, om verder te rennen.

Bellatrix keek op, stond op en stond klaar met haar toverstok in de aanslag.

Ik ren net de hoek om - en krijg een vloek naar mijn hoofd. Van Bellatrix's toverstok natuurlijk.
Ik zeg niks, duik opzij, gooi een vaas naar Bellatrix d'r hoofd en duik de haard in.

Bellatrix is geforceerd weg te duiken, richt haar toverstok op mij -

Ik pak snel een handje Brandstof -

Bellatrix is het zat en gooit een cruciatus naar mijn hoofd, waarna IK geforceerd wordt om te bukken, waardoor ik weer niks kan zeggen.

Sharon bleef stil zitten. De Dooddoeners keken elkaar aan of Sneep gek geworden was.
"Ga dan zelf kijken als je zo ovetuigd bent," zei de een. De andern knikten instemmend.
Nick bevrijdde zich van Ginny. "We moeten haar helpen!" Hij wilde weer er achteraan gaan, maar Ginny trok hem weeral terug.
Draco was woest op Moor en slingerde de Detentiospreuk op haar af.

Ik waag het niet eens te gillen, laat me snel vallen - in de haard geeft dat een rommeltje, kan ik je vertellen... en de spreuk vliegt nét over mijn hoofd heen.
Met z'n tweeen tegen één! denk ik mopperig. Ik kan me niet veroorloven om een spreuk terug te sturen, dus sta ik snel op, hef mijn arm met het Brandstof erin op -
''Huize Pont!'' slaag ik te roepen, voor Bellatrix zich onverwachts ook in de haard stort en dus meegaat naar Huize Pont. Da's pech.
Als we aankomen laat ik me uit de haard vallen en maak me uit de voeten.

''Kom terug, welp!'' riep Bellatrix en slingerde een spreuk naar Lisette's hoofd.

Ik ga net de hoek om, terwijl de spreuk uiteenspat tegen diezelfde muur.

Ron nam Ginny's hand vast.
"Wat moeten we doen?" vroeg hij onzeker en kek naar Harry.
Jack keek Elisabeth aan.
"Hoorde jij het ook niet?"
Ik zuchtte.
"We moeten hen toch kunnen vinden!"

Ik luisterde goed.
''Was dat Hermeline niet?''
Haary dacht na

Ik bleef in stilte bij hen staan en dacht na.
Sneep keek hen aan.
"Slapjanussen!"
Hij liep dichter en dichter naar Sharon toe.

Ginny keek geschrokken om toen ze wat hoorde. Ze wilde een paar stappen doen, haar toverstok in haar handen en knalde hard tegen Lisette op.
"LIS!" fluisterde ze. "je bent in orde!"
Nick keek om. "Oh nee, dan gaat ze zich dadelijk voor niets in de nesten werken..."
Sharon trok langzaam en voorzichtig haar toverstok.

Draco vloekte en ging op zoek naar zijn vader.
"Elisabeth. Jack. Iemand?" herhaalde Hermelien.

Ik hou mijn hand tegen mijn pijnlijke voorhoofd aan, waar Ginny tegenop is gebotst.
''Nou, eigenlijk - '' wil ik zeggen -

Bellatrix komt dan net de hoek omgestormt, ziet Ginny en Lisette en schiet gelijk een spreuk op de twee meisjes af.

''BUKKEN!'' roep ik, om Ginny te tackelen zodat ze niet geraakt wordt.
''Of getackeld worden - is oom goed, toch? Nou - rennen maar!''
Ik sta op, trek Ginny overeind en trek haar mee.

''Blijf nou eens STAAN!'' riep Bellatrix gefrustreerd.

''Denkt ze soms dat we stom zijn?'' mompel ik, nog rennend.

Jack knikte. Hij had ELisabeths hand vast en kwam de kast uit.
"Hermelien, we zijn hier!"
Ik zag hen enr ende op Elisabeth af. Ik sloeg mijn armen om haar heen en hield haar goed vas.
"Ik dacht dat je iets overkomen was", fluisterde ik.
Ron gilde.
"LOPEN!" Hij trok Harry mee.

Sharons hele lichaam beefde lichtjes en naarmate Sneep dichterbij kwam, nam de spanning toe. Geluidloos - en daarom supertraag - slaagde ze erin haar toverstok uit haar zak te pakken en vloekte toen deze op de grond viel. Zonder te kijken, tastte ze ernaar.
Nick keek geschrokken om naar de anderen. "We moeten iets doen!"
"Jullie zijn in orde! Gelukkig!" bracht Hermelien opgelucht uit.
Draco zocht zijn vader.
Ginny wist zich in te houden niet te gaan gillen of ze zou de hele groep verraden.

Ik slaag er net in een hoek om te sprinten, waarachter de rest staat.
''Jongens!'' sis ik opgetogen, om me vervolgens om te draaien, iets stevigs van de vloer te rapen, en zodra Bellatrix de hoek omkomt, dat ding met een BENG! tegen Bellatrix's hoofd aan te bonken, die, zoals ieder persoon die zo'n mep krijgt, onderuit gaat.
''Yes!'' fluister ik opgetogen, om ergens anders naartoe te lopen, heel wat verder van de groep te gaan staan, en tevoorschijn te stappen.
Ik ga als een gek staan lopen zwaaien.
''Hé Sneepmans! Hier ben ik!''
Heb ik al gezegd dat ik gek was? Ja? Mooi. Nu weet je het zeker.
''Pak me dan, als je kan!''
Ik draai me om, en ren als een maniak weg, met zwaaiende armen en al.

Ik keek naar de anderen.
Sneep draaide zich om en keek naar Lis.
"Jij!"
Hij ging haar achterna.

Ron was in paniek.
"Ooo Lisette lost het al op!"
Ik knuffelde ELisabeth.
"Nu meoten we de anderen nog terug vinden!"

''Ik!'' roep ik over mijn schouder, om dan verder te hollen, nog steeds met maf zwaaiende armen.
Ik ren een hoek om - en klap prompt tegen een muur.
''...Auw.''
Ik doe een stap achteruit en kijk omhoog - en zie een kroonluchter.
Ik grijns, kijk rond, en zie een touw lopen van de kroonluchter naar een soort van geknoopt dingetje waar ik net bij kan.
Ik hup ernaartoe, maak het los en beweeg het touwtje wat. De kroonluchter hobbelt op en neer.
''Ah.''
Ik ga tegen de muur aan staan met mijn rug en doe net alsof ik vastzit - wat deels waar is. Ik houdt het touwtje verborgen achter mijn rug, klaar om het los te laten en een kroonluchter op Sneep's vette kop te laten vallen.

Ik glimlachte.
"Als ze maar oppast."
Sneep viel omver toen hij de kroonluchter op zijn kop kreeg.

Ik kakel maniakaal, loop om de kroonluchter en Sneep heen en loop terug naar de rest.
''Wat staan jullie daar te staan als een stelletje aardappelzakken? Kom op! Wegwezen hier!''

Ron keek verbaasd.
"Euh... ok!" Hij begon te rennen.

Ik rende Ron achterna en hoopte dat Fred en de anderen snel zouden volgen.
Sneep kwam terug recht en wreef over zijn hoofd.
"Au"
Hij keek rond.

''Wegwezen...'' sis ik naar de rest, kijk vervolgens om me heen. Ik richt mijn toverstok op de kroonluchter. ''Wingardium leviosa.''
Het ding vliegt de lucht in - en ik laat het ding weer boven Sneep's hoofd vallen.

Ron keek geschrokken om terwijl hij rende.
"Vermoord hem alsjeblieft niet!"
Fred rhaalde Leen in, nam haar hand vast en trok haar mee.
"Kom op!"

''Wie denk je dat ik ben? Mijn vader? Kom op zeg! Bewusteloos meppen vind ik trouwens veel leuker!'' roep ik over mijn schouder.

Ik hield Fred zijn hand stevig vast en rende zo snel ik kon mee.
Sneep probeerde de luchter te ontwijken maar het lukte niet en hij viel opnieuw neer.