De liefde van Zankou

"Elisa !" riep ik in paniek en wil achter haar aanschemeren, maar omdat ik niet meer zwanger ben, kan ik ook niet meer schemeren. Ik probeer naar Zankou's huis te orben, maar geraak er niet binnen.
"Verdomme ! Elisa !" huil ik. IK begon me nog meer zorgen te maken en ook omdat mijn moeder nog altijd niet terug was. Ik zakte huilend op de grond neer. Nicolaas keek verbaasd om en Noah kwam naar me toegelopen. NIcolaas kreeg een idee.
"Papa !"
Cico knuffelde zijn moeder en begon terug te huilen terwijl hij haar probeerde te vertellen wat er gebeurd was.
Zankou hoorde plots Cico huilen. Onzeker keek hij Cassie aan.

Ik zag Paige en Cico en liep snel naar hen toe.
''Paige gaat het met cico en jij''
Ik zag Zankou en Cassie met Esther.
´´ZANKOU LAAT HAAR GAAN´´
Ik liep op hun af.
´´Blijf uit de buurt.´´
Zei Cassie en liet een vuurbal verschijnen.

Ik duwde Noah weg toen Thomas binnen schemerde.
"Breng me naar Zankou ! Nu !" riep ik en nam zijn hand weg.
"Wat is...?" Hij kwam niet verder omdat An begon te roepen en schemerde maar snel met haar naar Zankou's huis toe. Onzeker keek hij om zich heen.
Zankou zei woedend tegen Elisa terwijl hij een vuurbal in zijn hand liet verschijnen.
"Nee, nooit ! En geef me Cico terug !" zei hij boos tegen Paige. Ik orbde de vuurbal bij Zankou weg, maar zag niet dat Cassie er ook nog één had.

Ik was woedend.
´´´GEEF ME ESTHER TERUG.´´
Ik liep woedend nog dichter na hun toe en wou Esther oppakken.
´´Blijf van haar af.´´
Zei Cassie boos.
´´Ze blijft hiet.´´
Ze gooide de vuurbal naar me toe en ik vloog naar achteren en bleef erg gewond liggen.

"Elisa !'" gilde ik toen ik haar geraakt zag worden. Ik liet de hand van Thomas los en rende naar haar toe. Meteen begin ik haar te helen.
"KOm bij , Elisa, alsjeblieft !" zei ik met tranen in mijn ogen. Ik wist dat als zij niet beter zou worden, ik er helemaal onder door zou zitten. Terwijl ik haar aan het helen was, keek ik opzij naar Cassie.
"Je hebt geen recht op ook maar één iemand van onze familie ! Esther is NIET jouw dochter, wanneer begrijp je dat nu eens en ook mijn baby zal nooit echt jouw kind zijn !"

Ik ben er erg aan toe en het helen gaat langzaam.
´´ZE BLIJVEN HIER EN WE ZULLEN EEN GEZIN ZIJN.´´
Roept Cassie. Ze gooide een hooggeladen vuurbal naar An toe en schemerde elisa naar me toe.
´´Laat ons met rust of zij gaat eraan.´´
Ze hield een hooggeladen energiebal vlak bij mijn hoofd.
´´Nou wat ga je doen´´
Ze bleef An boos aankijken.

Ik werd geraakt en vloog hard tegen de muur aan. Toen ik overeind gekrabbeld was, zag ik dat ze een energiebal boven Elisa hield. Geschrokken deed ik een stap naar achteren.
"OK, goed ! DOe haar geen pijn ! " Ik keek angstig naar Cassie. Dan keek ik naar mijn moeder.
"GEef Cico, mama !" zei ik in paniek. Esther begon heel erg hard te huilen. Ik probeerde Elisabeth naar me toe te orben, maar was zo van slag dat het me niet lukte. Ik keek naar Cassie's buik met tranen in mijn ogen. Ik kon niet geloven dat ik het soms haatte dat ik zwanger was omdat Zankou de vader was, maar nu ik mijn baby kwijt was, besefte ik pas dat ik heel veel van de baby hield.

Ik kom langzaan aam bij maar ben er nog erg aan toe.
An doe niet wat zij zegt.
Zwakjes kijk ik An aan.
Haal de kinderen hier weg, ik red me wel.
Ik liet aan de rest niet merken dat ik bij was gekomen.
''Als je hem of Esther of de baby iets aan doet dan zal ik zorgen dat je spijt heb dat je dit gedaan hebt.''
Ze zet Cico bij Zankou op de grond.

Ik keek niet naar Elisa, maar hoorde haar wel in mijn hoofd. Zwakjes schudde ik mijn hoofd. Ik kon haar niet achterlaten. Trouwens, de kinderen zouden niet vermoord worden... Elisabeth wel en dat wilde ik niet riskeren.
Zankou greep mijn moeder bij de keel en keek haar woedend aan.
"JIj zal spijt krijgen dat je dat gezegd hebt !" Hij gaf haar een woedende duw naar voren zodat ze viel. Meteen rende ik naar haar toe en bleef bij haar staan.
"NU Elisa terug !"

Ik keek An aan.
An doe wat ik zeg haal de kinderen hier weg nu
Ik bleef An aankijken.
''Nee ik denk dat ik haar hier hou.''
Zie Cassie ze schemert de kinderen naar een andere kamer en elisa ook, in de kamer kon er geen amgie gebruikt worden.
''Je zult hun nooit meer terug zien''
Ze schemert An en paige weg.

Sorry Elisabeth ! zei ik omdat ik de kinderen niet mee wilde nemen omdat ik niet wilde dat haar iets zou overkomen. We werden weggeschemerd en ik zakte huilend op de grond wanneer ik naar huis toegeschemerd weg.
Piper begon weer op Paige te roepen en liep angstig heen en weer met Hendrik en Maria in haar armen.
"Wat is er toch aan de hand?" vroeg ze zich in paniek af.
NIcolaas was door Noah opgepakt en nog altijd hard aan het huilen.

Ik probeerde om met de kinderen weg te schemeren, maar het lukte niet ik was te zwak.
''We komen hier weg echt waar.''
Probeerde ik ze gerust te stellen.
We moeten hier echt weg, ik hou dit niet lang meer vol.
Paige keek An aan.
''Piper roept om me''
Ze wacht op antwoord van An.

Ik orbde mijn moeder zonder iets te zeggen naar Piper toe en veegde enkele tranen weg.
Hoe krijg ik hen terug?
Ik stond op en probeerde weer naar Zankou's huis te orben, maarik botste telkens tegen de bescherming aan.
"Verdomme !" vloekte ik nadat ik het voor de zoveelste keer tevergeefs geprobeerd had.
Piper zag mijn moeder binnen orben.
"Goddank, PAige! " zei ze, een beetje opgeluchter. Thomas was nog steeds in Zankou's huis en was blijkbaar vergeten. Hij probeerde bij Elisa te komen. Toen dat niet lukte, liet hij een vuurbal verschijnen en wilde die naar Cassie gooien.

Ik stond op inzakken.
Hoe moeten we hier nu weg.
cassie zag niet dat Thomas er nog was en zag niet dat hij een vuurbal naar haar wil gooien.
''Kan je haar weg bij de kinderen halen en in een andere kamer doen.''
Vroeg ze aan Zankou.
''Aan haar hebben we toch niet dus laten we haar maar dood gaan toch.''
Ze keek Zankou aan.

Voordat Zankou kon antwoorden, gooide Thomas de vuurbal naar Cassie toe. Meteen schemerde hij naar haar toe, greep haar bij de keel en liet een nieuwe vuurbal verschijnen die hij vlak bij Cassie's hoofd hield.
"Laat hen allemaal gaan of je gaat eraan !" zei hij woedend en zei, zonder Zankou aan te kijken.
"En als jij, Zankou, ook maar iets probeert, is ze ook dood en dus ook je zoon of dochter !"
Ik gromde woedend en probeerde via de verloren-heks-spreuk in Zankou's huis te komen. Het lukte en ik keek om me heen. Verbaasd, maar wel blij, keek ik naar Thomas. Esther huilde en bleef dicht bij haar moeder.
Piper keek bezorgd naar Paige en Maria stak haar armpjes naar haar moeder uit.
"Mama !" PIper keek van Paige naar Maria en weer terug naar haar zusje.
"Wat is er aan de hand, Paige?"

Ik hield het niet meer.
''HELP''
Ik zakte toen in elkaar en was er echt heel erg aan toe.
''Ik zal ze nooit laten gaan.''
Zei Cassie woedend tegen Thomas.
''Ze blijven waar ze horen en dat is hier.''
Paige pakte Maria over.
''Zankou en die Cassie hebben Eshter en Cico ontvoerd en Cassie is nu zwanger van An en Zankou hun kind. Cassie heeft ook Elisa erg verwond en gevangen genomen zodat we haar niet konden helen en toen schemerde ze mij en An weg.

Ik orbde Zankou tientallen keren tegen de muur aan totdat hij het bewustzijn verloor. Woedend rende ik naar Thomas en Cassie toe en begon haar te trappen en slaan.
"BRENG HEN NU HIER !" brulde ik. Thomas keek een beetje onzeker naar An en hield Cassie daardoor niet zo goed meer in het oog.
"Mama !" huilde Esther en probeerde haar moeder te helen. Cico keek naar Elisabeth en begon haar doen plots te helen. Omdat hij nog klein was, duurde het lang voordat hij haar helemaal geheeld kon hebben en Elisa was ook zo erg gewond dat het nog eens zo lang duurde.
Piper werd bleek en was even sprakeloos, maar herstelde zich snel.
"Wat doen we nu?"

Na een tijdje kom ik langzaam bij en zorg dat cico me niet verder kan helen omdat ik niet wil dat het teveel van hem vraagt.
''Hey bedankt cico''
Ik glimlachte zwakjes naar hun.
''IK ZAL JE''
Riep Cassie boos en gooide An met een vuurbal van haar af.
''Ik zou maar oppassen, als je mij iets doet dan doe je de baby ook iets'''
''We moeten naar hun schuilplaats toe , maar ik weet niet hoe''
Zei Paige tegen Piper.

Ik smakte tegen de muur aan en viel hard op de grond. Ik steunde op mijn armen en kwam overeind.
"Je had gezegd dat Elisa vrijgelaten werd als je hen kreeg ! Waarom houd je je niet aan je woord?" vroeg ik met tranen in mijn ogen. Ik trilde op mijn benen en zag dat Thomas naar me toe wilde lopen.
"Nee, Thomas blijf daar ! Ze moet Elisa teruggeven !" Hij deed het, maar lette toch minder op Cassie.
Piper knikte.
"En de kinderen? Waar laten we hen?"

Ik hoorde stemmen buiten de deur.
''An ben je daar.''
Ik wachte op antwoord.
''Ik ben een demon, ik hou me bijna nooit aan me woord.''
Ze goeide snel een aantal vuurballen naar Thomas.
''Kan Leah of iemand anders niet op de kinderen passen.''
Vroeg Paige.

Ik hoorde ELisa.
"Ja, ik ben hier !" zei ik tegen Elisa en bleef Cassie in het oog houden.
"Ik haal je daar zo snel mogelijk weg ! Ben je in orde?" Ik was woedend geworden toen ze ook nog eens Thomas bewusteloos had laten worden.
Ik begon op haar af te lopen terwijl mijn ogen langzaam duisterder en duisterder worden.
"Als jij je niet aan je woord houd dan heb ik niets meer te verliezen ! Je hebt mijn baby, mijn beste vriendin, mijn broertje, Esther!" Ik begon sneller naar haar toe te lopen.
Piper knikte en riep Leah. Nadat ze alles uitgelegd had en Leah toegestemd had, nam ze de hand van haar zusje vast en zei de omgekeerde versie van de verloren-heks-spreuk.

Ik zei in gedachten tegen an.
An ik hou dit niet lang meer vol.'
Ik was nog erg zwak maar wou dat niet laten merken.
Je moet de kinderen hier weg krijgen.
''Je krijgt ze nooit meer terug.''
Zei Cassie en gooide vuurballen naar An toe.
Dit moet werken.
Dacht Paige en het werkte.

Ik sprong opzij en kon zo de vuurballen ontwijken.
Ik kom zo snel mogelijk ! zei ik haar in gedachten al wist ik zelf nog niet hoe. Ik werd woedend en orbde vlak voor Cassie en greep haar bij de keel.
"Daar zou ik nog niet zo zeker van zijn !" zei ik boos. Ik merkte niet dat mijn moeder en tante ook hier verschenen en kneep Cassie's keel steeds harder dicht.
"An?" vroeg Piper verbaasd en keek om zich heen, maar ik reageerde niet omdat ik haar gewoon niet hoorde.

Ik probeer om niet weer in elkaar te zakken
"'Alles komt in orde.''
Zei ik tegen cico en Esther.
Lukt het An.
Cassie drukt in vuurbal in An haar maag.
''An gaat het''
Vroeg paige terwijl ze naar de deur rent waar de anderen zitten.

Cico keek bezorgd naar zijn nicht.
"Cico helen?" vroeg hij en Esther bleef maar huilen. PLots riep ze:
"Cassie hebben ! Cassie mama Esther"
Alles in orde ! zei ik haar in gedachten. Ik probeerde niet ineen te zakken, maar mijn greep op haar keel verslapte en zei snel tegen mijn moeder.
"Ja, in orde !" Piper begon op me af te lopen.
"An, ga aan de kant, dan kan ik haar opblazen !"