De liefde van Zankou

De liefde van Zankou

((Wat: Zankou heeft een tijdje geleden Cassie ontmoet, die zijn dochtertje Esther had ontmoet. Hij is verliefd geworden op haar en omdat ze altijd al graag een dochtertje gehad heeft, heeft hij besloten om met haar een gezin te vormen, maar hij wil wel dat al zijn kinderen, die nog niet volwassen zijn, bij het gezin horen.
Waar: In het begin in de manor en de onderwereld
Wanneer: Na het verjaardagsfeestje van Hendrik en Nicolaas, wanneer iedereen weer beter is geworden. An is nog steeds zwanger van Zankou.
Genre: Spanning, gevoelens
Wie: Iedereen zolang het maar logisch blijft
Regels: alleen de basisregels ))



Ik lag op de bank wat uit te rusten. Mijn hand lag op mijn buik en mijn ogen waren gesloten. Na een tijdje opende ik mijn ogen weer en zuchtte diep. Ik was blij dat Esther weer terug was en dat Zankou de rest van zijn kinderen met rust gelaten had. Wat ik echter niet wist, was dat Zankou op dit moment weer een plan bedacht had en het op dit moment tegen Cassie aan het vertelllen was. Hij hoopte met heel zijn hart (niet dat dat erg groot is) dat ze het leuk zou vinden en akkoord zou gaan. In ieder geval kon zij Esther dan krijgen en hij had wel het gevoel dat ze daar veel voor over had.
"En, wat vind je ervan?" vroeg hij.

Ik zat thuis leuk met Esther en Nicolaas te spelen en ik was blij dat Esther terug was.
´´Gaan we nog iets voor Noah maken voor vaderdag.´´
Ik keek heel trots naar mijn kinderen.
´´Ja dat vind ik een heel goed plan, laten we het maar doen.´´
Ze glimlachte vrolijk naar Zankou en ze vond hem erg leuk en lief
´´Ik wil graag met jou een gezin hebben.´´
Ze glimlachte de hele tijd.

Nicolaas knikte.
"Ja, Noah maken ! Ook vool Thom?" vroeg hij dan en keek zijn moeder onzeker aan. Esther stond op en ging een schaar en papier halen en ook kleurpotloodjes halen.
"Wat maken?" vroeg ze toen.
Zankou grijnsde opgewekt.
"Ok, zullen we eerst Cico en Esther gaan halen of eerst jou zwanger maken?" vroeg hij en keek haar aan.
Ik geeuwde en sloot weer even mijn ogen.

Ik keek Nico en Esther aan.
´´Nee we gaan niet iets voor Thomas maken.´´
Ik dacht na over wat we zouden kunnen maken, ik stond op en pakte verf en kwasten.
´´mama heeft een idee, we doen verf op jullie handjes en die drukken jullie dan op het papier, en als dar droog is kun je er nog een mooie tekening bij maken.´´
Cassie keek Zankou vrolijk aan.
´´Dat mag jij kiezen, wat we als eerste doen.´´

Ik kon niet in slaap vallen en zette daarom de televisie wat op omdat ik anders zou gaan nadenken over dingen en daar had ik nu echt geen zin in.
Esther knikte.
"Ja, leuk !" riep ze uit en legde een papier op de grond. Dan stond ze op en ging nog enkele andere kleurtjes halen. Nicolaas zag het papier en nam het en legde het voor zich. Toen kwam Esther weer terug.
"Waar papier?" vroeg ze verbaasd. Nicolaas giechelde.
Zankou glimlachte.
"Dan stelen we eerst An's baby, dan zijn ze afgeleid en kunnen we de anderen ontvoeren.

Ik moest een beetje lachen om de reactie van Esther.
´´Nico heeft het papier voor zich neergelegd.´´
Ik stond op en pakte nog een papier en liep terug en gaf die aan Esther.
´´Welke kleur verf willen jullie gebruiken´´
Ik keek hun aan.
´´Ja dat is goed´´
Zei Cassie vrolijk tegen Zankou.

"Stoute Nico !" zei Esther boos en haar ogen vlamden even woedend. Ze wilde hem een mep geven, maar toen haar moeder een ander blad aan haar gaf, bedacht ze zich en nam het aan. Toch keek ze nog een keer boos naar Nicolaas.
"Geel !" zei ze en Nicolaas zei:
"Blauw !"
Hij haalde de spreuk tevoorschijn die hij op een papiertje opgeschreven had en gaf het aan Cassie.
"Zeg de spreuk maar op !"
Ik zapte naar een andere kanaal.

Ik deed geel op het handje van Esther en blauw op het handje van Nico.
´´Druk jullie handje maar op jullie papier.´´
Ik keek vrolijk toe.
´´Dat gaat erg mooi worden.´´
Cassie pakt het papiertje met de spreuk aan.
´´ok ik zal het dan maar opzeggen.´´
Ze vond het erg spannend en zei de spreuk op.

Esther drukte haar handje op het papier en zag dat er een mooie gele afdruk van haar hand afgebeeld was. Nicolaas keek naar zijn handje en schudde zijn hoofd.
"Niet blauw ! Wil rood !" zei hij koppig en was van gedachten veranderd.
Ik had eindelijk een leuk programma gevonden en was er naar aan het kijken toen ik me plots raar voelde. Angstig ging ik recht zitten en keek naar mijn buik. Plots zag ik uit mijn buik een gloed komen die in de vloer verdween en die in Cassie's buik verscheen zodat zij nu zwanger was.
Zankou glimlachte.
"Gelukt !"
Eerst besefte ik nog niet wat er gebeurd was. Toen zag ik plots dat mijn buik niet meer dik was. In paniek sprong ik recht en begon te gillen.

Ik keek naar Esther.
´´heel goed gedaan Esther.´´
Ik maakte Nicolaas zijn hand schoon en deed er toen rood verf op zijn handje.
´´Ok doe je handje maar op het papier.´´
Cassie keek naar haar buik, die dik was geworden en legt haar hand erop.
´´Dus ik ben nu echt zwanger.´´
Ze kon het nog niet echt geloven. Paige hoorde An gillen en rende naar haar toe.
´´An wat is er.´´

Esther keek verbaasd op en begon dan te stralen. Nicolaas keek naar zijn handje.
"Wil toch blauw !" zei hij dan en hield zijn handje weer naar zijn moeder uit. Toen hij zijn moeder hoorde zeggen dat ze het goed gedaan had, werd hij jaloers.
"Nicolaas ook goed doen !" zei hij en drukte zijn handje op het papier, maar het was niet zo goed gelukt als bij Esther. Verdrietig keek hij van het papier naar zijn moeder.
Ik begon te huilen terwijl ik van mijn buik naar mijn moeder kijk.
"Baby is weg !" huilde ik en kon het zelf nog altijd niet geloven.
"Wat is er gebeurd? Waar is mijn baby ? !"

Ik zag dat Nicolaas verdrietig keek omdat zijnte niet zo goed gelukt was als die van Esther.
´´Wauw Nico die is ook heeeeeel erg mooi zeg.´´
Ik keek hem vrolijk en lief aan.
´´Heel erg goed gedaan, Nico en jij ook Esther.´´
Cassie keek vrolijk naar Zankou.
´´Het is wel raar zeg´´
Zei ze erg vrolijk. Paige probeerde An te troosten.
´´We gaan je baby vinden en ik denk wel bij wie we moeten zijn.´´

Nico keek al weer wat blijer.
"Nu blauw?" vroeg hij. Esther keek naar haar vuile handje en stak haar handje dan naar haar moeder uit omdat ze wilde dat die het schoonmaakte.
"Esther nog tekenen !" zei zei en keek naar haar blad en dan naar de kleurtjes.
Zankou knikte.
"Zullen we nu eerst Cico gaan ontvoeren?" vroeg hij en stond al op het punt om te vertrekken.
Ik begon alleen nog maar harder te huilen en legde mijn beide handen op mijn buik.
"Mijn baby is weg ! Hoe kan mijn baby weg? !"

Ik deed nu blauw verf op Nico zijn handje en maakte Esther haar handje schoon.
´´Ga maar tekenen Esther.´´
Ik glimlachte naar hun.
´´Ja is goed laten we cico nu halen en daarna direct Esther.´´
Zei Cassie vrolijk tegen Zankou en ze had haar hand nog op haar buik.
´´Laten we gaan.´´
Ze pakte zijn hand vast.
´´An ik ga naar Zankou, ik durf te wedden dat hij erachter zit.´´

Ik bleef heel erg hard huilen en wilde zo graag mijn kind terug. Ik knikte naar mijn moeder, maar hoorde nauwelijks wat ze zei, het drong niet tot me door.
Zankou knikte naar Cassie.
"En dan duiken we onder zodat ze ons nooit kunnen vinden !" HIj nam haar hand vast.
"En als het kan doden we An zodat we van haar zeker geen last meer hebben !" zei hij.
NIcolaas keek blij naar zijn blauwe handje en drukte zijn handje dan op het blad. Esther begon vrolijk te tekenen, maar het lukte haar niet zo goed.
"Gaat niet mama ! Helpen !" zei ze omdat het haar niet lukte haar potloodje goed vast te houden. NIcolaas keek naar zijn vuile handje en wilde het dan afvegen aan zijn kleren.

Ik hielp Esther met het vasthouden van de potloot en ik merkte niet wat Nico wou doen.
´´Kijk zo moet je de potlood vast houden.´´
Ik deed voor hoe het moest.
´´Ok dat is wel een goed plan.´´
Cassie schemerde met Zankou naar Cico toe.
´´Ok ik ga ben zo terug.´´
Zei Paige tegen An. Ze orbte naar Zankou zijn huis toe.

Ik liet me huilend terug op de bank vallen. Cico zag zijn vader en Cassie binnen komen en zag toen plots dat die een dikke buik had. Hij begon te huilen omdat hij niet met Cassie mee wou.
"MAMA !"
Ik hoorde plots Cico en orbde naar zijn kamer toe. Ik orbde Zankou tegen de muur aan en wilde toen Cassie ook t egen de muur orben, maar ik zag plots dat ze zwanger was.
"JIj !" zei ik woedend. Ik orbde Maria bij Cico in bedje en kristallen om hen heen."Geef me mijn baby terug !" zei ik en rende op haar af en probeerde haar bij de keel te grijpen.
Nicolaas veegde zijn handje aan zijn t-shirt af en zocht dan een kleurpotloodje. Toen hij zag dat Esther een groen kleurtje vasthad, wilde hij dat hebben. Esther knikte en begon dan te kleuren. Nicolaas zei:
"Ikke kleurtje !" Hij probeerde het van Esther af te pakken.

Ik zag wat Nicolaas deed.
´´Nico je moet het niet aan je kleren afvegen.´´
Nouja weer iets voor de wasmachine.
´´Esther goed zo hoor´´
Ik zag dat Nicolaas het kleurtje van Esther wou afpakken.
´´Nico niet afpakken, dat is niet lief, kijk hier heb jij ookgroen.´´
Cassie duwde een vuurbal in de maag van An.

Nicolaas keek verdrietig van zijn moeder naar zijn t-shirt.
"Nu Nico t-shirt ook tekening! Ook Noah geven?" vroeg hij en keek zijn moeder aan.
"Waal dan afvegen?" vroeg hij en stopte met het potloodje proberen af te pakken toen hij een ander van zijn moeder kreeg. Nicolaas hield zijn zusje in het oog en toen ze een ander kleurtje wilde pakken, graaide hij het net voor zij het wilde pakken weg en begon er dan zelf mee te tekenen. Esther wilde een ander pakken, maar hij liet het kleurtje dat hij net gepakt had, vallen en graaide het weer voor Esther's neus weg. Esther keek boos naar Nicolaas en dan verdrietig haar moeder aan.
Ik snakte naar adem en klapte dubbel. Ik viel op mijn knieën en keek even naar het bedje van Cico waar hij en zijn zusje in zaten en i kwas blij dat ik de kristallen rond het bedje gelegd had.

´´Nee je hoefd geen tekening op je shirt te maken we doen hem straks in de was.´´
Ik moest wel lachen om die vraag.
´´Nico niet telkens het kleurtje snel pakken die Ester wou pakken, dat vind ik niet lief van je´´
Ik keek Nico streng aan.
´´Hoe kunnen we Cico nu pakken.´´
Vroeg Cassie aan Zankou.
´´kan je die kristallen weg krijgen.´´

Nicolaas keek even naar zijn t-shirt en dan naar zijn handje dat nu wel proper was, maar nog niet helemaal.
"Mama, ikke nu nog wel afvegen?" vroeg hij en zuchtte diep en verdrietig toen zijn moeder zei dat ze het niet lief van hem vond.
"Maal mijn kleultjes !" zei hij een beetje boos en keek Esther ook even boos aan.
Zankou schudde zijn hoofd.
"Nee, dat moet An doen... ofwel..." Hij keek van An naar Cassie.
"Kan je het kristal niet proberen naar je toe te orben? De baby heeft nog steeds An's krachten en jij zou die moeten kunnen gebruiken. Ik keek op en gromde woest. Ik hield me klaar om meteen een nieuw kristal naar de cirkel toe te orben.

Ik maakte Nicolaas zijn hand schoon.
''Nicolaas Halliwell dat zijn niet alleen jouw kleurtjes, die zijn van jou en Esther.''
Zei ik erg streng.
''Samen doen met de kleurtjes.''
Cassie knikte naar Zankou.
''Ik zal het proberen''
Ze probeerde een kristal weg te orben

Nicolaas schrok en knikte snel. Hij bleef naar zijn schone handje kijken en pakte dan het kleurtje dat hij net gepakt had en gaf het aan Esther.
"Nico lief?" vroeg hij dan aan zijn moeder. Esther begon te tekenen.
Ik gromde toen ik zag dat het haar lukte. Ik kwam recht, steunend op één elleboog en wees met mijn andere naar de kristal die in Cassie's hand verscheen.
"Kristal !" zei ik en met moeite orbde ik het weer op zijn plek. Toen sprong ik overeind en ging voor het bedje en de kristallen staan.
"Blijf van mijn broertje af !" zei ik woedend.
"En geef me MIJN kind terug !"

Ik keek naar Nico en Esther.
''Ja Nico is nu lief, maar wel goed samen doen en geen dingen afpakken.''
Ik glimlachte naar hem.
''Heel mooi esther, mooie tekening.''
Cassie keek An woedend aan en keek Zankou aan.
''Kun jij afrekenen met haar.''
Zee cncentreerde zich weer op de kristal

"Nee, dat kan hij niet !" zei ik snel en orbde Zankou de kamer uit waarna ik me omdraaide en met mijn voet een kristal wegtrapte zodat de cirkel verbroken was. Zo snel ik kon tilde ik mijn broertje en zusje uit Cico's bedje en begon de kamer uit te lopen, hopend dat Cassie afgeleid was en ik kon ontsnappen.
Nicolaas knikte, maar keek weer naar zijn zusje. Dan zei hij jammerend.
"MAar Nico niet weten welk pakken ! Nico mooi wil hebben Esthel !" zei hij verdrietig en keek naar zijn tekening die hij niet mooi vond. Esther keek glunderend haar moeder aan.