De Relieken van de Dood

"Deze locatie ligt voor de hand. Het zou mij verbazen als het niet in de gaten wordt gehouden," reageerde Hermelien.
Ginny knikte en was het met Lisette eens. "Nick en ik keren zeker terug naar Zweinstein. Als we niet op komen dagen... nou... ik wil niet weten wat er dan met onze families gebeurd."
Nick glimlachte zwakjes naar Sharon in zijn armen en merkte dat het meisje tranen tegen hield, waardoor hij haar sterker knuffelde.

''Ginny en Nick naar Zweinstein dus,'' vatte ik snel samen. ''Ik vermoedt dat Harry, Sharon en ik in elk geval rond moeten gaan trekken. Ik wil niet arrogant klinken, maar wij drietjes zijn wel een beetje de... bullseye. We moeten de rondtrekkende groepen slim indelen. Ik weet niet of het slim is om een manier om te communiceren mee te nemen - en zo ja, wat voor soort.''
Ik begon weer te ijsberen.
''Ik stel voor dat we gevechten zoveel mogelijk uit de weg gaan. Altijd een vluchtmethode bij de hand, en iedereen moet ervan op de hoogte zijn.''
Ik stopte met lopen en keerde me naar Harry en de rest.
''Die groepjes kunnen we gebruiken om Gruzielementen op te sporen. Een aantal per groepje, en die groep is er dan verantwoordelijk voor dat ze worden vernietigd. Zodra ze allemaal zijn vernietigd... of bijna allemaal, wat Nagini betreft... zouden we rechtstreeks naar het doel moeten. Efficiëntie, daar gaat het om. Oppervlakkige plannen op tafel alsjeblieft. Houdt de details voor je eigen groepje als we op pad gaan.''
Ik voelde me een beetje als een legerofficier.