Na al die jaren weer samen

Ron keek George aan.
"Wat?" vroeg hij nieuwsgierig.
Fred glimlachte.
"Ik was al naar je op zoek", zei hij terwijl hij naar haar toe liep en naast haar ging zitten.

Ik keek hem verbaasd aan.
"Ohja? Waarom?"
Ik bloosde een beetje.
George grijnsde.
"Fred is naar Leen toe... En hij vertelde me daarnet dat hij nog steeds gevoelens voor haar heeft."

Fred bloosde ook.
"Euh, ik wilde je wat vragen..."
Ron schoot half overeind.
"Wat?E cht?!"

Ik bloosde nog erger.
"Wat wou je vragen?"
George knikte.
"Jep, echt waar."

Fred durfde plots niet meer.
"Of je me kon helpen met mijn huiswerk."
Ron keek hem aan.
"Je liegt toch niet he? je probeert geen grap met me uit te halen he?"

Ik knikte.
"Natuurlijk. Wat moet je doen?"
George keek Ron aan.
"Heb ik ooit al tegen je gelogen over Fred? Ik meen het"

Fred keek haar aan.
"Een opstel schrijven over mijn jeugdjaren. Ik moet weten wat je precies voro me voelde en waarom dat voorbij gegaan is."
rond keek onzeker.
"Nee, nog nooit", bekende hij.

Ik keek weg.
"Oh, ok. Maar...euhm...wat als dat niet voorbij gegaan is?"
George keek rond.
"Maar ik heb moeten beloven dat ik hem er niet mee zou pesten... En plagen is toch niet pesten he..."

Fred keek verbaasd naar haar.
"Meen je dat? Is het echt niet voorbij gegaan?" Hij voelde zijn hart sneller kloppen.
Ron gaf zijn broer een elleboogstoot.
"Arme Fred!"

Ik durfde hem niet aankijken en keek naar de grond.
"Het is echt niet voorbij gegaan..."
George lachte.
"Komaan! Het is toch superleuk om hem te plagen!"

Fred begon te stralen en nam haar handen vast.
"Bij mij ook niet, Leen", zei hij zachtjes.
Ron lachte.
"Misschien wel een beetje, maar niet te hard!"

Ik keek hem aan.
"Echt?"
George stond op.
"Zou ik hem nog even met rust laten of al achter hem aangaan?"

Ron ekek hem aan.
"Hoelang geleden is hij vertrokken?"
fred knikte.
"Dat was het eigenlijk dat ik je kwam zeggen, maar ik durfde plots niet meer.

Ik glimlachte.
"Ik wilde je al een tijdje zeggen dat ik nog steeds gevoelens voor je had maar ik durfde het ook niet..."
George dacht na.
"Een kwartier geleden, denk ik"

Ron keke hem aan.
"Misschien heeft hij haar nog niet eens gevonden!"
Fred lachte.
"Wij zijn er toch twee hé?"

Ik lachte ook.
"Ja he"
George lachte.
"Hem kennende heeft hij haar al wel gevonden."

Fred keek haar aan kreeg nies meer gezegd.
Ron keek hem aan.
"Misschien wle. WAcht toch nog maar heel even!"

Ik keek hem aan en glimlachte.
George knikte.
"Ok"

Fred boog zijn hoofd naar het hare toe.
Ron grijnsde.
"Als je dat kan tenmiste!"

Ik bracht mijn hoofd dichter naar het zijne toe.
George dacht na.
"Hmmm ja, wachten is moeilijk he..."

Fred voelde zijn lippen de hare raken.
Ron knikte.
"VOoral als je zoveel zin hebt om datgene te doe nwaar je op moet wachten he?"

Ik sloot mijn ogen en kuste hem.
George grijnsde.
"Ja he. Ik denk dat ik toch maar eens ga zoeken."

Fred bleef haar kussen.
Ron lachte
"dat dacht ik al!"

Ik bleef hem kussen en genoot.
George keek Ron nog even aan.
"Ga je mee?"

Ron knikte.
"als ik mag, ga ik graag mee!"
Fred genoot ook heeeel erg.