Na al die jaren weer samen

Ik merkte dat de huiself het eten had gered.
"Dankje"
Ik keek naar Fred.
"Het eten is nog gered."

Fred grijnsde.
"Mooi zo! GOed kunnen lachen én nog steeds eten."

Ik porde hem.
"Is niet grappig"

Fred grijnsde.
"toch wel een beetej? Kom op, dat moet je toch toeegeven? het is best een beetje grappig!"

Ik glimlachte.
"Ok, het was een beetje grappig."
Ik knuffelde hem.
"Waar waren we gebleven?"
Ik kuste hem.

fred glimlachte en daarna vertrok zijn gezicht in een nadenkende grimas.
"Ik ben het vergeten." Hij kuste haar terug.

Ik bleef hem kussen.
"Hmmmmm"

Fred bleef haar ook kussen en genoot heel erg.

Ik bleef hem kussen en genoot ook.
"Hmmmmm"