Na al die jaren weer samen

fred knikte.
"Hoop ik ook." Toen opende de brief zich.

Ik keek naar de brief en luisterde aandachtig.

Fred vloekte, maar toen de brief klaar was, zuchtte hij opgelucht.
"Bij zo'n brief heeft het nog minder zin om tgen haar in te gaan!" Daarna kek hij haar aan. "Ik heb niet eens iets verkeerd gedaan!" zei hij sip.

Ik knuffelde hem.
"Ze zal wel begrijpen wat er gebeurd is als we het uitleggen."

fred zuchtte.
"Ik hoop het. Als ze George maarn iet te hard aanpakt!"

Ik knikte.
"Dat zou heel erg zijn"

Fred knikte.
"Al verdient hij het wel een beetje."

Ik glimlachte.
"Dat wel."
Ik keek rond.

Fred boog zich naar haar toe en kuste haar.

Ik kuste hem terug.
"Hmmmmm"

Fred bleef haar kussen en legde zijn armen om haar middel.

Ik bleef hem kussen en knuffelde hem.
"Hmmmm"

Fred knuffelde haar ook. Hi jstraalde.
"Ik ben zo blij dat we weer samen zijn!"

Ik glimlachte.
"Ik ook"

fred kuste haar nog een keer en keek haar daarna stralend aan.

Ik kuste hem terug en keek hem vrolijk aan.
"Wat gaan we nu doen?"

Fred glimlachte.
"Jij mag het zeggen!"

Ik dacht na.
"Euhm wandelen?"

Fred grijnsde.
"Wat dacht je van jou kietelen?" Hij kietelde haar even en rende toen lachend weg.

*Molly Wemel*

Ze kreeg de brieven en las ze (logiiiiisch!). Toen stuurde ze nog een brief waarin ze Fred vermaande dat hij niet van die stomme kinderachtige grapjes moest uithalen en opeens een hele lieve brief naar George om zich te verontschuldigen.

Ik lachte en liep hem achterna.
"Dat is gemeen!"

Fred lachte.
"Kom me maar straffen!"

Ik probeerde hem in te halen om hem terug te kietelen.
"Zal ik zeker doen!"

Fred lachte.
"Ben benieuwd!"

Ik haalde hem uiteindelijk in en kietelde hem terug.
"Zo!"