Een magie-vrij leven

De dokter keek Noah aan.
''Ze mag wel naar huis toe''
Zei hij toen.
''Maar ze mag een tijdje niet lopen of zich inspannen''
Zei hij streng.
''Anders kunnen de hechtingen kapot springen''
Hij bleef Noah aankijken.
''Over 2 maanden moet ze terug komen voor onderzoek of ze nog kinderen kan krijgen
Ric ondersteunde An.

Noah luisterde aandachtig.
"Ja, ik zal ervoor zorgen dat ze zeker niet loopt !" Hij begreep dat het echt serieus was. Hij slikte.
"Hoe groot is de kans dat ze geen kinderen meer kan krijgen ?" vroeg hi jtoen.
Henry keek naar Paige."
Zullen we naar hui gaan?"
Ik glimlachte naar Ric.

De dokter bleef hem aankijken.
''Ze heeft zoals we het nu zien 70 % kans dat ze geen kinderen meer kan krijgen''
Zei hij toen tegen Noah.
Paige knikte slaperig.
''Ja naar huis''
Ric glimlachte naar An.
Hendrik keek toe.
''Mama wanneel papa spelen Hendlik?''

Verward keek ik terug naar Hendrik.
"Wat? Wanneer ?" Ik wist niet goed of hij nu Ric bedoelde of hij het over zijn biologische vader had.
Noah werd nog bleker.
"70?" herhaalde hij en beet op zijn lip om niet te gaan huilen. "OK, bedankt, dokter ."
Henry bracht haar naar de auto en reed naar huis.

Ik sliep rustig en droomde over laten.
'''Tiouri''
Mompelde ik in me slaap.
''Nick, kim''
Bleef ik mompelen.
Hendrik keek zijn moeder aan.
''Papa met Hendlik spelen.''

Ik trilde een beetje. Na wat er vandaag gebeurd was, dacht ik weer aan wat Thomas ooit gedaan had.
"Weet ik niet",zei ik snel.
"Binnekort"
Noah beet op zijn lip.
"Het komt wel goed",zei hij, meer tegen zichzelf dan tegen Elisa omdat ze nog sliep. Hij moest het haar nog vertellen.
Henry reed met Paige naar huis.

Ik werd na een tijdje wakker.
''Hey''
Zei ik zachtjes.
''Mag ik naar huis?''
Vroeg ik toen onzeker.
Paige was weer in slaap gevallen.
Ric omhelsde An even.

Noah knikte.
"Ja, dat mag, maar je mag niet lopen en je mag je ook niet inspannen omdat de hechtingen dan kunnen springen !" legde hij uit.
"En ik heb nog heel slecht nieuws..."
Ik maakte me los uit zijn omhelzing en keek naar Hendrik.
Henry bracht Paige naar haar bed en ging bij haar liggen."
Slaap maar lekker "

Ik keek hem aan.
''Nog slechter''
Ik begon wat bang te worden.
''Wat dan?''
Vroeg ik hem onzeker.
Paige sliep rustig.
''Henry''
Ric keek toe.

Ik keek naar Ric.
"Sorry", zei ik zachtjes tegen hem. Mijn ogen vulden zich met tranen. "Het spijt me dat ik zo doe"
Noah beet op zijn lip.
"Het kan zijn dat je geen kinderen meer kan krijgen ",zei hij snel en kon toen zijn tranen niet meer tegenhouden.
Henry bleef bij Paige.
"Ik ben hier !"

Ik hapte even naar adem.
''Wat''
Ik keek hem geschrokt aan.
''Geen kinderen meer''
Ik begon te hyperventileren.
Paige werd even wakker.
''Hey''

Henry glimlachte naar haar.
"Hey !"
Ik keek naar Ric en toen naar Hendrik."
Wi lje graag dat papa nog eens komt spelen?" vroeg ik toen aan hem. "Dan zal mama het wel eens vragen ...." Ik was erg moe en had het gevoel dat ik elk moment in slaap kon vallen.
Noah keek bezorgd nar Elisa.
"Je moet het binnekort laten testen! "

Ik keek hem aan.
''Maar Tiouri''
Zei ik toen.
''En Kin en Nick''
Ik begon te huilen.
''Dit kan niet waar zijn''
Paige gaf hem een kusje op zijn wang.
Hendrik knikte.
Ric keek naar An.
''Waarom ga je niet even zitten.''

Ik schudde hevig mijn hoofd.
"Nee, ik wil niet zitten !" Ik gaf Hendrik een kusje.
"Is het goed als mama dat morgen doet?" vroeg ik hem.
Henry keek haar blij aan.
"Kan je me vergeven?" vroeg hij na een tijdje.
Noah knuffelde ELisa."
het is nog niet zeker !"

Ik keek hem aan.
''Hoeveel kans heb ik dat het wel zo is?''
Vroeg ik toen onzeker.
Paige keek Henry aan.
''Niet jou schuld''
Zei ze toen slaperig.
Hendrik knikte.
''Ja mogelen.''

Noah haalde zijn schouders op.
"Geen idee", loog hij. Hij vond het beter als ze het niet wist zodat ze meer hoop zou hebben.
Henry keek haar aan.
"Maar van onze ruzie ..."
Ik glimlachte.
"OK"

Ik merkte dat Noah loog.
''Je liegt''
Zei ik tegen hem.
''Hoeveel kans?''
Vroeg ik hem toen bang.
Paige keek hem aan.
''Kunnen we dat vergeten?''
Vroeg ze zachtjes.

Ik was erg moe en zakte plots half door mijn benen. I ktrok me snel aan het bed weer overeind en hoopte dat niemand er iets van zou zeggen en het gewoon zouden negeren.
Noah beet op zijn lip.
"70", zei hij toen eerlijk.
Henry knikte.
"Ja !"

ik schrok heel erg.
''70% kans''
Ik begon te huilen.
''Neee''
Paige lag lekker tegen Henry aan.
Ric keek An aan.
''Je kunt echt beter gaan zitten.

Ik schudde bang mijn hoofd.
"Dat doet pijn", zei ik toen zachtjes.
"Ik wil geen pijn hebben"
Noah knuffelde Elisa.
"Elisa, het komt wel goed !" zei hij tegen haar.
"Echt waar !"
Henry knuffelde Paige.

Ik raakte helemaal in paniek.
''Ik wil dit niet''
Zei ik toen.
''Ik wil tiouri, kim en Nick''
Ik begon te huilen.
''Dit kan niet waar zijn.''
Ric keek An aan.
''Moet ik de dokter roepen?''

Noah bleef Elisa vastyhouden.
"Ze komen er ook wel !" zei hij.
"We vinden wel een manier !"
Ik werd bleek en schudde mijn hoofd.
"nee, ik wil geen dokter !" zei ik.
"Ik wil niet dat hij aan me zit !" Ik raakte helemaal in paniek en liep naar de andere kant van dekamer, zo ver mogelijk weg van de deur.

Ik keek Noah aan.
''Hoe dan?''
Vroeg ik toen aan hem.
Ric liep achter An aan.
''Ik kan een vrouwelijke dokter roepen''
Zei hij toen.
''Dan kom je af van je pijn''

Ik bleef achteruit lopen en schudde hevig mijn hoofd.
"Nee, wil ik niet", zei ik bang en liep tegen een kastje aan waardoor ik een gil van schrik gaf. Doordat ik zo bang was, waren mijn krachten erg van streek en orbde ik even weg waarna ik niet veel later op dezelfde plaats terug tevoorschijn orbde. Bang keke ik naar Ric en begon te hulen.
"Ik wil het niet"
Noah keek haar aan.
"Dat weet ik niet, maar i kvind wel een amnier !"

Ik keek hem aan.
''Ik wil nu naar huis toe''
Zei ik toen.
''Ik wil hier meteen weg''
Ric omhelsde An.
''Er moet wel iets aan je pijn gedaan worden.''
Zei hij zachtjes.