Een magie-vrij leven

Ik werd niet rustig.
''Het is mijn schuld''
Huilde ik.
''Allemaal mijn schuld''
Ik bleef huilen.
Paige zette Maria neer en orbte achter An aan.
''An ik haat je niet''

Henry tilde Maria dan weer op.
Maria was erg verbaasd en begon te huilen.
"WAt mam doen?"
Ik was hard aan het huilen en draaide me om naar mijn moeder. Ik s tond in mijn slaapkame en liet me op bed vallen.
"Wat er gebeurd is?" vroeg hij zachtjes en bleef haar ondertussen goed vasthouden omdat hij haar wilde steunen.

Ik keek hem aan.
''Ik heb An verteld dat''
Ik kon het haast niet zeggen.
''dat ik nog meer gepest word''
Zei ik toen.
''Ook door een aantal leraren''
Paige ging bij An op bed zitten.

Ik kroop toch de andere kant van het bed.
"je haat me wel !" zei ik en wilde haar nie aankijken. "Je haat me met heel je hart !" Ik begn terug te huilen.
Noah schrok.
"Wat?" Hij wilde al weer van het bed afkomen om meteen naar Magicschool toe te gaan"
.Welke leraren? Is het daarom dat ze die lerares sloeg?"

Ik keek hem aan.
''Ja daarom sloeg ze''
Ik hield Noah.
''Ga niet weg''
Ik begon weer te huilen.
Paige voelde zicht gekwetst.
''An ik hou zielsveel van je''

"Maar ik haat mezelf !" zei ik huilend en probeerde nog wat meer naar de zijkant van het bed te gaan. Plots viel ik van het bed af en begon alleen nog maar harder te hulen.
"Au ! Ik wilde je niet teleurstellen en ik wil je niet kwetsen, maar ... "
Noah ging snel terug bij ELisa liggen en knuffelde haar.
"Goedgoed, ik blijf !" zei hij.
"Rustig maar!"

Ik bleef heel erg van streek.
''Het spijt me zo''
Zei ik huilend.
''Ik had het eerder moeten vertellen.''
Paige hielp An overeind.
''An je kwetst mij niet en je steld mij ook niet telleur''
ze omhelsde An.

Ik hield mijn moeder goed vast.
"WAarom was je daarstraks dan zo snel weg?" vroeg ik zachtjes." Je hebt me niet eens de kans gegeven om te zeggen waarom ik gedaan heb wat ik gedaan heb ..." Ik keek naar de grond.
Noah knuffelde Elisa.
"Huil maar lekker, lieverd !" Hij vond het zo erg van haar en zijn haat voor de pesters werd alleen maar groter.

Ik huilde oud.
''Dankje''
Zei ik toen zachtjes.
''je bent te goed voor me'''
Ik geloofde de pesters echt.
Paige keek An aan.
''Omdat ik eigenlijk vrij was en je vader en ik iets aan het doen waren''

Noah schudde zijn hoofd.
"Nee, jij betn te goed voor mij !" zei hij tegen haar en knuffelde haar. "Elisa, echt waar, jij bent veel te goed voor mij !" zei hij.
Ik begreep het plots en duwde mijn moeder weg en stond op.
"Ga dan maar !" zei ik plots boos.
"Ik red me wel zonder jou !" Ik draaide me om. "Ga maar weer doen waar je zin in hebt !"

Ik keek Noah aan.
''Dat is niet waar''
Zei ik toen.
''Ik ben alleen maar een hoer''
Zei ik nauwelijks hoorbaar.
Paige schrok.
''An dat bedoel ik niet''

Ik was helemaal overstuur en wist het niet meer. Huilend zakte ik langs de muur naar beneden en bleef ineengedoken zitten.
Maria was boos.
"Mam hebben !"
Noah had het wel gehoord en zorgde ervoor dat Elisa hem bleef aankijken.
"Je bent geen hoer !" zei hij toen op een strenge toon. "Je bent helemaal geen hoer !"

Ik keek hem aan.
''Maar iedereen zegt het''
Zei ik toen zachtjes.
''Zelfs de leraren''
Ik huilde nog.
Paige liep naar An en omhelsde haar.

Ik hield mijn moeder goed vast.
"Ze mogen haar niet pesten ! Dat is niet eerlijk ! Dat heeft ze niet verdietn!" Ik keek mijn moeder aan.
"Waarom worden altijd de goede mensen gepest? Waarom vindt iedereen die vreselijke mensen zo geweldig? Ik begrijp het helemaal niet ... Mar ze moeten van mijn beste vriendin afblijven !"
Noah knuèffelde Elisa.
"En hoe goed kennen ze jou," vroeg hij. "ZE zeggen maar wat ! Ik ken jou door en door en ik WEET dat jij geen hoer bent!" zei hij toen. "En ik ken jou, dus je moet naarm ij luisteren ! Vraag eens aan alle mensen die je goed kent of ze je een hoer vinden?"

Ik bleef huilen.
''Ik weet het niet meer''
Ik was heel erg in de war.
''Ik weet het niet meer''
Paige keek An aan.
''Word Elisa gepest?''
Vroeg ze toen.

Ik beet op mijn lip.
"Ik weet niet of ik het van haar mocht zeggen ,maar ..." Ik keek naar de grond. "Het was nog altijd verkeerd van mij om haar te slaan, maar mama, jij hebt niet gezien hoe Elisa er aan toe was ! Ze gaan haar gewoon kapotmaken als het blijft duren en dt mag niet!" Ik begon terug te huilen. "Dat mogen ze niet doen ! Dat mag niet!"
Noah knuffelde Elisa."
Rustig maar!"

Ik bleef huilen.
''Ik wil er nooit meer heen''
Zei ik toen.
''Nooit meer''
Paige keek An aan.
''We gaan dit oplossen''
Zei ze toen.
'Ík zal alle leraren heel streng aanspreken''

Noah knuffelde."
We moeten het Paige vertellen, Elisabeth", zei hij toen tegen haar. "En voorlopig ga je er niet meer heen !" Hij zweeg even3"+
Zullen we het Paige gaan zeggen?"
Ik keek mijn moeder onzeker aan.
"Zo gaat het nog niet opgelost raken", zei ik toen tegen haar en veegde met de bovekant van mijn hand over mijn wang.

Ik keek Noah aan.
''Ja is goed''
Zei ik toen tegen hem.
''Laten we het maar gaan zeggen''
Ik stond op.
Paige dacht na.
''We moeten iets doen''

Ik knikte.
"Maar wat?" voreg ik onzkeer.
"Wat moetne we doen?"
Noah knikte.
"Ja !" Hij stond ook op en legde zijn armen om Elisa heen en gaf haar een liefdevolle kus.
"Transporteer ons er maar heen ..."

Ik knikte.
''Ok dan maar''
Ik wou het eigenlijk niet.
''Daar gaan we''
Ik transporteerde naar paige toe.
Paige keek An aan.
''Ik weet het niet''

Ik zag Elisa.
"Elisa !" Ik sprong overeind en rende naar haar toe. Meteen sloeg ik mijn armen om haar heen.
"HGoe gaat het met je? Ik heb het mijn moeder verteld, sorry als het niet mocht,m aar ik kon het niet meer verzwegen houde n!" De tranen begonnen terug over mijn wangen te stromen en ik keek haar aan.
"Haat je me nu?"

Ik hield An goed vast.
´´Het geeft niet´´
Zei ik toen tegen haar.
´´Dan hoef ik het niet te vertellen.´´
Ik keek haar aan.
´´Ik ben op´´
Ik schudde mijn hoofd.
´´Ik haat je niet´´
Paige keek toe.
<

Ik zuchtte opgelucht.
"Gelukkig!" Ik knuffelde haar en keek toen naar mijn moeder.
"We meoten echt een oplossing vinden !" Bezorgd keek ik weer naar Elisa en nam haar hand vaste n gaf er een kneepje in.
"We komen hier met z'n allen door !" zei hij tegen haar. "Ik beloof het je, echt waar, we lossen dit op !"
Noah knikte.

Ik knikte.
''Ok''
Zei ik toen alleen maar.
Ik voelde mezelf echt kapot gaan door dit.
Paige knikte.
''Ja we moeten echt wat doen''
Zei ze toen.
''En jullie mogen op Magicschool blijven maar hebben een maand nablijven.''