De prive leraar

Charlotte schudde haar hoofd.
"A ... a eeen ..." , zei ze toen en bedoelde dat ze altijd alleen was in de kinderopvang.
Kimberlie knikte.
"Is goed voor mij als we daar rustig kunnen doen zonder gestoord te worden ... gaat dat?"
James liet zijn blik naar haar buik glijden.
"Oh ... proficiat ..." zei hij, niet gemeed.

Ik snapte het toen.
''Voel je, je daar alleen?''
Vroeg ik toen aan haar.
''Meid toch''
Ric keek hem aan.
''me vriendin met haar kinderen zijn er ook''
Katja keek hem aan.
''dankje''
Zei ze snel.

Charlotte knikte. Ze was blij dat haa rmoeder het erg voor haar vond en bleef haar aankijken.
"Mama !" Ze wilde dat haar moeder bij haar bleef wanneer ze erheen moest en met haar zou spelen.
Kimberlie dacht na.
"Misschien dan toch beter bij mij thuis ..."
Thomas wachtte ongeduldig.
James keek haar vastbeslote naan.
"Ik geef niet op !"

Ik keek Charlotte aan.
''Toch moet je erheen''
Zei ik toen.
''Want mama moet dan leren''
IK dacht na.
''Mama zal wel met je juf praten''
Katja keek haar aan.
''Je kunt nu beter gaan''
Ze wou de deur dicht doen.
Ric knikte.
''Ok is goed''

Charlotte schudde hevig haar hoofd.
"Nee !" zei ze vastbesloten.
"MAma ee !" Ze wees op zichzelf en wilde graag met haar meoder mee gaan leren dan.
James trok Katja aan haar arm naar buiten.
"Nee !"
Kimberlie glimlachte.
"Zullen we nu gaan?"

Ik schudde me hoofd.
''dat kan niet lieverd''
Zei ik tegen haar.
''Je kan dan niet met mama mee''
Katja schrok.
''James niet doen''
Ze probeerde los te komen.
''Ja laten we gaan''
Zei Ric.

James trok haar mee naar buiten toe en naar zijn auto.
"Ik laat je niet gaan !"
Thomas had het niet door.
Kimberlie glimlachte en liep met RIc naar zijn hus.
"Hier is het !" Ze deed de deur open voor Ric.
Ik vond dat Ric lang wegbleef."
Hendrik, wat wil je eten," vroeg ik.
Charlotte begonte huilen.

Ik wou haar troosten.
''Lieverd toch''
Ik wist het even niet meer.
''Je kan dan echt niet met mama mee''
Zei ik toen.
Hendrik schudde zijn hoofd.
''Niet hongel.''
Katja werd bang.
''Laat me los.''

Charlotte bleef huilen.
"Mama !"
Noah kwam terug binnen met Jane".
Gaat het?" vroeg hij bezorgd.
Ik zuchtte.
"Goed dan !" Ik ging naar de keuken en maakte voor CHarisa eten klaar.
Thomas merkte het nu wel en kwam eraan gelopen. Meteen gaf hij James een vuistslag in het gezicht en zorgde ervoor dat Katja los kwam.
"Naar binnen, snel ç"

Ik schudde me hoofd.
''Ik weet niet wat ik moet''
Ik legde het Noah uit.
''Wat moet ik doen?''
Vroeg ik hem toen onzeker.
Katja rende naar binnen.
''Ik was bang''
Zei ze zachtjes.

Noah keek onzeker.
"Geen idee",zei hij toen.
"We kunnen best eens met de lerares gaan praten denk ik", zei hij toen en liep tot vlakbij hen.
Charlotte werd rustiger.
Thomas rende ook naar binnen en deed ed deur op slot. Daarna lie phij naar Katja en ohmelsde haar.
"Je bent veilig nu !"

Ik knikte.
''Dat dacht ik ook al''
Zei ik toen.
''Laten we dat doen.''
Katja bleef hem vast houden.
''dankje''
Zei ze toen.

Thomas kuste haar.
"Graag gedaan, schat !" zei hij.
"Ik hou van je !"
Ik ging Charisa halen.
"Jij hebt wel honger, hoop ik?" vroeg ik haar.
Noah knikte.
"nu?"

Ik keek hem aan.
''ja nu is goed''
Zei ik toen.
''Laten we het maar doen''
Ik zuchte even.
Charisa knikte.
''Ongel''
Zei ze toen.
Katja bleef Thomas kussen.

Richard was te weten gekomen waar Elisabeth woonde en stond nu aan de overkant van haar straat naar haar huis te kijken.
Thomas keek Katja daarna bezorgd aan en legde zijn hand op haar buik.
"Gaat het?"
Noah knikte.
"Nemen we de kinderne mee of vragen we een oppas?"
"Wil je iets drinken ?" vroeg de lerares aan Ric.
k gaf CHarisa haar eten.

Ik keek hem aan.
''Laten we een oppas zoeken''
Zei ik toen.
''Dat moeten we ook al een tijdje''
Rick schudde zijn hoofd.
''Ik hoef niets dankje''
Katja knikte.
''Ja het gaat wel''

Noah knikte.
"Ja, inderdaad !" zei hij.
Richard bleef aan de overkant van de straat staan.
Thomas zuchtte opgelucht.
"Hopelijk blijft die kwal weg !"
Kimberlie knikte.
"Ok, waar wil je mee beginnen?"
Ik was kalar met Charisa eten te geven.
"Was het lekker?"

Ik keek hem aan.
''Wie zullen we nu vragen?''
Vroeg ik hem toen.
Katja knikte.
''Ik hoop het ook''
Ze moest denken aan haar miskraam.
Charisa glimlachte vrolijk.
''a''

Ik knuffelde mijn dochtertje.
"Mama houdt van je!" Ik vroeg me af waar Ric bleef.
Kimberlie keek RIc aan.
"Zeg het maar ..."
Thomas bleef naar Katja kijken en wist niet zeker of er nu iets met haar aan de hand was of niet.
Noah dacht na.
"GEen idee ..."

Ik keek hem aan.
''Misschien Leah?''
Vroeg ik hem toe.
Katja had tranen in haar ogen.
''Sorry''
Ze ging naar de slaapkamer en liet zich op bed vallen.
ric keek haar aan.
''Telelinese''

Kimberlie knikte.
"Ok , is goed! " zei ze en nam een potlood. Ze legde het op tafel en keek toen Ric aan.
"Laat het maar bewegen !"
Thomas keek haar verbaasd na. Niet veel later lie phij naar boven en ging bij haar liggen.
"Wat is er, lieverd?"
Noah knikte en riep Leah.

Ik zag Leah.
''Leah zou je even willenn oppassen?''
Vroeg ik haar toen.
''We moeten even naar de juf van de kinderopvang.''
Katja keek hem aan.
''Ik ben zwanger geweest van James''
Zei ze toen zachtjes.

Leah knikte.
"Ja, ok" zei ze en liet maar niet merken dat ze eigenlijk doodmoe was en geen zin had om op te passen.
"Waar zijn de kinderen?"
Kimberlie keek naar Ric.
Ik liep met Charisa terug naar de woonkmer.
"Wil je nog wat spelen?" Ik keek rond en zag Hendrik.
"Heb jij echt geen honger?"
Thomas keek haar verbaasd aan.
"Echt?"

Ik merkte het.
''Leah gaat het wel''
Vroeg ik haar bezorgt.
''Je ziet er zo moe uit''
Hendrik schudde zijn hoofd.
''Mama met Hendlik tv kijken.''
Charisa hoorde het.
''Tv''
Ric probeerde het maar het lukte niet.

Leah knikte.
"Maak je over mij maar geen zorgen !" zei ze en glimlachte zwakjes. "Ga jullie ding maar doen ... Waar zijn de kinderen?" Ze zag CHarlotte en nam haar al over van Elisa.
"Zullen we gaan?" vroeg Noah.
Ik knikte.
"Ja, we gaan tv kijken !" zei ik en zette Charisa al op de bank. Daarna zette ik de televisie aan, nam Hendrik en ging naast Charisa op de bank ziten en zette hem naast me, aan de andere kant van Charisa.
Kimberlie merkte het.
"Je moet je echt voorstellen dat het gaat bewegen !"