De prive leraar

Ik bleef helemaal over mijn toeren.
''Gaan we naar huis?''
Vroeg ik toen.
''Ik wil slapen''
Ik bleef Noah vast houden.
''Alsjeblieft''
Hendrik schudde zijn hoofd, al zijn verdriet om de dood van Esther kwam weer boven.
Ric keek naar de jonge charlotte.
''nee want anders ga je weer knijpen''

Charlotte begon nog harder te huilen.
Ik bleef Hendrik goed vasthouden.
"Huil maar, lieverd"
Nicolaas keek vrolijk om zich heen.
"Nu naal mama?"
Noah knikte.
"Is goed!"

Ik stond op en was heel erg moe van al het verdriet dat ik zonet ineens voelde.
''Ik ben zo moe''
Ze stond te trillen op haar benen.
''Zo moe''
Ik zakte vermoeid in elkaar.
Ric schudde zijn hoofd.
''Morgen weer''
Hendrik bleef huilen.

Noah schrok en tilde Elisa snel op.
"Ik breng je naar huis, het komt goed!" zei hij en liep snel met haar naar husi en legde haar op bed.
"Het komt goed", zei hij zachtjes.
Ik bleef Hendrik vasthouden.
Nico keek verdrietig.
Charlotte bleef huilen en haar armen uitsteken.

Ik werd heel even wakker.
''Blijf bij me''
Zei ik toen zachtjes.
''Ik wil niet alleen zijn''
Hendrik had geen tranen meer over.
Ric tilde charlotte uiteindelijk toch weer op.
''Niet meer knijpen''

Noah knikte.
"Ja, ik blij bij je!" zei hij met een glimlach.
"SLaap maar lekker!" Hij streelde haar over haar haren en ging daarna naast haar liggen.
Ik keek Hendrik bezorgd aan.
Charlotte kalmeerde en ging tegen RIc aanliggen.
"Nee"

Ik bleef slapen.
''Hmmmmm''
Mompelde ik.
''Lekker''
Hendrik keek An aan.
''Ik wil bij Charlotte blijven''
Zei hij toen zachtjes.
Ric knuffelde haar en Nico.

Noah was blij dat Elisa lekker sliep.
"Droom maar zacht", fluisterde hgij in haar oor.
"Ik blijf bij je!"
Ik knikte.
"Is goed", zei ik toen tegen hem.
Charlotte keek blij.
nico straalde.

Na een tijdje werd ik onrustig.
''Esther neeeeeeeeee''
Gilde ik.
''Geef het niet op''
Ik begon weer over mijn toeren te raken in mijn slaap.
''Ga niet dood''
Hendrik keek zijn moeder aan.
''Vind je het echt goed''

Ik glimlachte.
"Ik wil dat jij gelukkig bent en als je gelukkig kan worden met Charlotte, dan vind ik het goed!"
Kleine Charlotte was erg blij.
"Mama", zei ze toen.
Noah schrok.
"Elisa, rustig!"

Ik bleef roepen.
''Niet mijn dochter''
Ik sloeg om mij heen.
''Laat me niet alleen Esther''
Ik bleef huilen.
Hendrik knuffelde An.
''dankje mam''
Hij ging terug naar Charlotte.
Ric moest nog naar zijn prive leraar

Noah kreeg een mep.
"Au", zei hij zachtjes.
"Lieverd, rustig!"
Ik knuffelde hendrik.
"Maar wat alsd het me lukt om Esther weer leven te maken?" vroeg ik toen zachtjes, maar hij was al terug. Even sloot ik mijn ogen, maar toen liep ik achter hem aan.

Ik bleef roepen en rond slaan.
''ESTHER NEEE"'
RIep ik heel hard.
''Laat me toch niet alleen''
Ik viel van bed maar werd niet wakker.
Hendrik kuste charlotte.
Ric keek An aan.
''Ik moet zo weg''

Charlotte bleef Hendrik even kussen.
Verbaasd keek ik Ric aan.
"Wat? Waarheen ga je?" vroeg ik veward.
Nico keek CHarisa aan.
"Blijven we nog even?"
Noah probeerde Elisa wakker te maken.
"Word wakke!r"

Ik werd scheeuwend wakker.
''ESTHER NEE''
Ik keek bang rond.
''esther''
Ric keek An aan.
''Ik heb weer prive les''
Zei hij toen.
Hendrik wou Charlotte niet meer los laten.

"Nu?" vroeg ik verbaasd.
"Kan je die les niet uitstellen?" vroeg ik onzeker .
Nico schemerdeuit Ric's armen nara kleine Hendrik.
"Spelen?"
Charlotte keek rond op zoek naar Charisa.
Noah omhelsde ELisa metee,.
Charlotte voelde zich gelukkig.
"Ik hou van je!"

Ik bleef huilen.
''Esther''
Riep ik.
''Mijn kleine Esther''
Ik was weer helemaal over mijn toeren.
Hendrik keek een beetje vrolijk.
''Ik hou ook van jou''
Charisa lag te slapen.
Ric schudde zijn hoofd.
''Nee ik kan het niet uitstellen, sorry''
Hendrik knikte

Ik zuchtte.
"Goed dan", zei ik en vond het helemaal niet leuk omdat ik nu in mijn eentje voor al de kinderen moest zorgen.
Charlotte keek hem stralend aan.
"Gaan we naar onze kamer?" vroeg ze zachtjes
Nicolaas keek Charisa aan.
"Gaan we naar huis?"
Noah knuffelde Elisa.
"Shhht"
Kleine Nico dacht na.
"Wat spelen?"

Ik bleef huilen.
''Ik kan dit niet meer''
Huilde ik.
''Ik kan dit niet''
Hendrik had niet veel zin.
''Niet weten''
Charisa knikte.
''Ja naar huis toe''
Ze was nog van streek.
Ric ging naar zijn prive leraar.

Nico dacht na.
"Auto's?"
Nico schemerde weg met haar.
Ik keek om me heen en had Charlotte overgenomen.
Jane begon te huilen.
Kimberlie glimlachte.
"hey, fijn je weer te zien! Hoe is het?"
Noah hield Elisa goed vast.
"Je zal wel moeten!"

Ik schudde mijn hoofd.
''Ik wil niet''
Zei ik huilend.
''Niet zonder mijn dochter'''
Hendrik knikte.
''Ja is goed''
Kleine Hendrik knikte maar.
Ric keek haar aan.
''Het kon beter''

Noah knuffelde Elisa.
"Hoek rijgen we haar terug?" vroeg hij zachtjes.
"Ik wil je helpen!"
CHarlotte glimlachte.
"Orb ons er maar heen!"
Ik keek onzeker om me heen en probeerde Jane te troosten.
"Rustig"

Ik bleef huilen.
''Ik weet het niet''
Huilde ik hard.
''Ik weet het allemaal niet meer''
Ik bleef Noah goed vast houden.
Hendrik orbte met Charlotte naar hun kamer.
Ric keek verdrietig Kimberlie aan.

Noah knuffelde Elisa.
"Ik ook niet", zei hij zactjes.
"Ik weet het ook niet meer ..." Hij had al zo vaak gewenst dat de tijd gewoon teruggedraaid kon worden.
Charlotte glimlachte.
"LEuke kamer ..."
Kimberlie schrok.
"Wat is er?"
Ik knuffelde Jane en kreeg haar uiteindelijk stil.

Ik bleef huilen.
''Ik kan niet meer''
Ik ging op me zij liggen.
''Niet meer''
Ik bleef zo liggen en deed niets meer.
Hendrik knikte.
''Ja he''
Ric vertelde het Kimberlie en hij barste in huilen uit.