James wilde haar bij haar arm grijpen, maar Thomas gaf hem een harde duw waardoor hij met zijn hoofd tegen de muur aanknalde en het bewustzijn verloor. "Verdomme", vloekte Thomas omdat hij hem niet wilde doden. "Ga snel, Katja!" Noah zuchtte. "Elisa, alsjeblieft", zei hij zachtjes. Onzeker keek ik Lis aan.
''Verdorie!'' Ik zoek zelf ook mee, kan het inderdaad ook niet vinden en sta daar als een gek te staan. ''Bugger! We kunnen een zoekspreuk uitspreken, uitflippen... nou, da's duidelijk, ik ga geen keelpijn oplopen!'' Ik pak mijn papier weer en begin erop los te krabbelen.
Ik knikte. "Ja, we moetne het snel vinden !" Zankou was aan het nadenken over zijn wens. Noah bleef zitten en was even op. Verbaasd liep Charlotte naar haar moeder toe." Mama, wat ben je aan het deon?" Thomas keek onzeker. "Geen idee ... maak gewoon dat je wegkomt!"
Ik keek Charlotte aan. ''Ik ben aan het stofzuigen'' Zei ik toen. ''Hoezo?'' Vroeg ik toen. Katja schudde haar hoofd. ''Ik laat jou niet achter'' Zei ze tegen Thomas.
"Eh ..." Charlotte was erg verbaasd. "Dit is niet echt het moment om te gaan stofzuigen, mama ..." zei ze en wilde het uit haar moeders handen nemen. Thoams keek onzeker. "Ik zal eens voelen of hij nog een hartslag heeft .." HIj liep naar hem toe, bukte en voelde. Plots kwam James tot leven en kneep Thomas' keel dicht. Ik keek Lis aan. "Spreukje klaar?"
Charlotte keek boos en kreeg tranen in haar ogen. "Omdat Esther dood is !" gilde ze toen plots uti en zakte huilend op de grond neer. Ze kon zich niet meer sterk ouden. Thomas kreeg geen lucht. James gaf Katja een duw met zijn vrije hand. Noah kwam naar beneden gelopen. "Elisa?"
''Uhhuh...'' mompel ik om de spreuk voor An's neus te houden. ''Ik hoop dat ie goed genoeg is... nou maar hopen dat niemand hem honderden kilometers hiervandaan heeft ofzo... Alles is mogelijk.'' Ik tel tot drie en begin met de spreuk voorlezen.
Ik keek Noah aan. ''wat is er?'' Vroeg ik toen. Hendrik omhelsde Charlotte. ''Shhh rustig maar'' Katja kwam met haar voorkant tegen een spiegel en een stuk glas bleef in haar buit zitten. ''Au nee''
Noah keek haar aan. "Elisa, besef je wel dat Esther dood is?" Thomas schrok, liet een vuurblal verschijnen en duwde die in James buik. Daarna rende hij naar Katja. "OH nee!" CHarlotte werd langzaam rustig. Ik zag Zankou verschijnen ...
Ik keek Noah aan. ''Ja dat weet ik wel'' Zei ik toen. ''En'' Hendrik bleef Charlotte vast houden. ''Gaat het weer een beetje?'' Katja was in paniek. ''Help'' Zei ze heel bang tegen Thomas.
Thomas haalde de shcerf weg en orbde naar Paiges huis. "Help!" Daarna keek hij haar aan. "Het komt goed!" Noah keek onzeker. "Waarom doe je dan alsof het nie gebeurd is?" Charlotte knikte. "ja !" haar ogen werden weer duister.
Ik keek Noah aan. ''Dat doe ik niet'' Zei ik toen. ''Maar het leven gaat verder'' Hendrik zag het. ''Charlotte'' Katja was erg bang. ''De baby'' Paige kwam eraan.
Thomas raakte ook in panek. "Paige, wil je haar alsjeblieft helen?" Hij had tranen in zijn ogen. CHarlotte keek hem aan. "Wat?" vroeg ze. Noah keek onzeker. "Wat is er toch met je aan de hand?" vroeg hij onzeker. Ik keke angstig naar Zankou.
Ik staar. ''Hem moesten we niet hebben...'' mompel ik verward, om dan per toeval mijn blik op de lamp te laten vallen, die hij zichtbaar in zijn handen heeft. ''Oi!'' doe ik verontwaardigd. ''Da's MIJN lamp!'' Ik spring naar hem toe.
Ik keek hem aan. ''Er is niets tegen mij'' Zei ik toen tegen hem. ''wat zou er zijn'' Ik ging weer stofzuigen. Hendrik keek Charlotte aan. ''Word niet slecht'' Fluisterde hij zachtjes.
Zankou klemde de lamp tegen zich aan en sprong opzij. "Nu is ze dus van MIJ !" Noah zuchtte. Hij kon er even niet meer tegen en liet zich op de bank vallen en sloot zijn ogen. Charlotte greep Hendrik plots bij zijn keel. "Blijf niet goed!" Thomas keke op naar Paige. "PLease?"
Ik ging weer stofzuigen. ''Noah kun je de bank even optillen?'' Vroeg ik toen. ''Dan kan ik eronder stofzuigen.'' Hendrik kreeg haast geen lucht. ''Charlotte.'' Paige heelde Katja.
Thomas zuchtte opgelucht. "BEdaknt!" Hij omhelsde Katja en keek haar daarna aan. "Gaat het?" Charlotte liet hem los. Noah shcudde zijn hoofd. "Nee dat kan ik niet !" zei hij nors. "Nu niet en later ook niet!"
Ik keek Noah aan. ''Waarom niet?'"V Vroeg ik toen. ''Het moet toch gedaan worden.'' Ik keek hem nog verbaast aan. Katja hield Thomas vast. ''Ik was zo bang'' Ze begon te huilen.
Thomas bleef Katja goed vasthouden. "Ik ook", zei hij zachtjes en vroeg zich af of James nog wel in leve nwas, maar hij durfde er niet over te beginnen. Noah zuchtte. "Ja, maar niet vandaag ok?" zei. "Mrogen of zo !" Charlotte keek HEndrik aan. "Hou je van mij?"
Ik keek Noah aan. ''Maar ik ben nu bezig'' Zei ik toen. Hendrik keek Charlotte aan. ''Ja ik hou van je'' Zei hij toen. Katja keek hem huilend aan. ''Ik wil naar huis toe''
Thoams keek onzeker. "Wat als ... als hij er nog is?" Naoh bleef liggen. "Ik blijf toch lekker liggen !" Charlotte glimlachte en stak haar hand uit. "Ga dan met me mee!" Ik keek onzeker naar Zankou.
Index 
Portal 
Viavia's 
do 21 mei - 23:58
