Ik zag waar ze wees. ''Heb je last van je hart'' Ik raakte in paniek. ''We moeten naar het ziekenhuis'' Ik was heel erg in paniek. Esther kwam bij. ''Mama, papa help'' Ze was heel erg zwakjes. Ric hapte even naar adem.
Noah legde Jane op de bank en tilde esther op. Hij bracht haar naar de auto. "Elisa, breng jij kleine Esther en de rest van de kinderen?" KLeine Esther knikte. "Ja au doen !" zei ze. Nico was helemaal in paniek en huilde erg hard. "Esthe l!" Ik genoot heel erg.
Ik knikte. ´´ja is goed´´ Ik bracht de kinderen naar de auto. ''Het komt goed'' Probeerde ik Esther gerust te stellen en Nico ook. ''het komt goed'' Ric genoot ook heel erg.
Noah startte de wagen zodra iedereen erin zat en reed naar het ziekenhuis. "Het komt goed !" bleef hij zeggen. Charlotte was erg stil. Grote Charlotte zat op een plekje in de onderwereld. Ik liet Ric merken hoeveel ik van hem hield. Uiteindelijk viel ik tegen hem aan in slaap. KLeine Esther verloor het bewustzijn.
Ik schrok heel erg. ´´Esther word wakker´´ Ik was heel erg in paniek. ´´Alsjeblieft´´ De tranen liepen over mijn gezicht. ´´Noah sneller´´ Ric viel uiteindelijk ook in slaap.
Noah reed nog sneller en het kon hem niet schelen dayt hij een boete zou krijgen voro te snel rijden. Even later waren ze dan ook al in het ziekenhuis. Hij stapte uit en tilde kleine en grote Esther op. "Ik breng hen naar binnen, kom jij achterna met de anderen !" Hij rende naar binnen. "Help !" Ik sliep lekker.
Ik knikte toen. ''Kom maar'' Ik ging met Nico, Charlotte en Jane naar binnen. ''Kom maar'' Een dokter nam allebei de Esther's over. ''wat is er gebeurt'' Vroeg hij toen aan Noah,
Noah was bleekjes. "Ze kregen plots beiden last van hun hart ofzo ...", zei hij en streek wanhopig met zijn hand door zijn haren. Charlotte was erg abng. Nico huilde noge en beetje. "Mama, wat zijn Esthel?" Ik sliep nog.
Ik tilde Nico op. ''Esther heeft last van haar hartje'' Ik probeerde rustig te klinken. de dokter nam hun mee. ''We gaan ze onderzoeken'' Ik knuffelde me kinderen. ''Het komt goed''
Nico keek zijn moeder aan. "Waalom?" vroeg hij. Charlotte was nog altijd erg stilletjes. Jane begreep niet wat er aan de hand. Grote Charlotte schemerde terug naar huis. Ik sliep lekker. noah keek om zich heen. "WAar blijft Elisa?"
Ik kwam eraan gelopen. ''Ik weet het niet lieverd'' Ik keek Noah aan. ''En?'' Vroeg ik. na een tijdje kwam de dokter naar ons toe. ''Hun hartklep van de rechter kamer werkt niet goed''
Noah keek elisa aan. "Ze hebben haar meegenomen !" Hij nam Charlotte en Jane van Elisa over en keek haar bezorgd aan." Gaat het?" Noah keek naar de dokter. "En?" vroeg hij onzeker. "WAt nu?"
Ik schrok heel erg. ''Ja wat nu?'' Vroeg ik na Noah aan de dokter. De dokter keek hun aan. ''We moeten ze opereren'' Zei hij toen. ''Anders word het alleen maar erger.''
Noah werd bleek en vroeg toen aan de dokter. "Mogen we even onder vier ogen praten?" vroeg hij. Hij had plots iets beseft en moest dat dringend aan Elisa meldne. Nico keek naar de dokter. "Die helpen Esthel?" Charlotte keek om zich heen. "Mama?"
De dokter knikte. ''Ja is goed'' Hij ging even weg. ''Noah wat is er?'' Vroeg ik toen onzeker. Ik merkte dat Charlotte me riep. ''Charlotte'' Zei ik toen zachtjes.
Charlotte ging op de bank zitten. "Waar zou mijn moeder zijn?" Ze probeerde haar demonkrachten zo weinig mogelijk te gebruiken en voelde daarom niet waar ze was. Noah keek Elisa aan. "Ze mogen de grote Esther niet opereren want als ze kleine Esther opereren is zij ook gered !" zei hij. "Snap je?"
Noah dacht na. "Geen idee ..." zei hij. "Ofwel moet grote esther eerst geopereerd worden ..". Verbaasd keek hij Elisa aan. "Huh? Wat? We moeten ook de anderen waarschuwen ... Hendrik enzo , zij moeten het ook weten ..." Charlotte geeuwde. Ik werd wakker en stond op.
Ik keek hem aan. ''Dat doe ik dan zo'' Zei ik toen. ''Dan moet toch kleine Esther geoppereerd worden?'' Ik ging naar buiten en transporteerde naar Charlotte. ''Ik ben hier'' Ik keek haar aan. ''NICO HENDRIK'' Riep ik toen. Ric sliep nog
Noah liep naar de dokter. "Gaan ze dood als ze niet geopereerd worden?" Nico schemerde naar zijn moeder toe. "Ja?" Charlotte sprong op. "Wat? Esther !" Ik kleedde me aan en ging beneden een boek lezen.
Laatst aangepast door CharmieAngeltje op vr 1 mei - 15:20; in totaal 1 keer bewerkt
Ik keek Nico aan. ''Hey lieverd'' Ik omhelsde hem even. Hendrik schemerde ook binnen en ik vertelde wat er met Esther was. Hendrik ging gelijk naar het ziekenhuis. de dokter schudde zijn hoofd. ''Nu nog niet''
Noah beet op zijn lip. "WIl u de kleine al zeker opereren? De oudere, we ... we moeten nog wachten tot haar ouders er zijn want we kunnen iet echt in hun plaats beslissen, vind ik, vindt u ook niet?" Nico werd bleek. "Dat meen je niet !" Hij rende ook naar binnen "Esther!"
Ik keek Charlotte ook aan. ''Zullen wij ook gaan?'' Vroeg ik haar toen. ''We moeten er voor Esther zijn.'' Ik keek haar aan. ''En we gaan jou probleem oplossen'' De dokter knikte. ''Ik ben het met u eens'' Ze gingen kleine Esther oppereren.
Noah zuchtte opgeluchte en hoopte dat Elisa snel terug zou komen. Nico was erg bezorgd. Hij belde naar CHarisa om haar te vertellen adt hun zus in het ziekenhuis lag. Ik viel terug in slaap. Charlotte knikte. "Dat kan later !" zei ze toen. "Eerst Esther !"
Ik transporteerde met haar naar het ziekenhuis. ''We zijn er weer'' Zei ik toen we binnen waren. ''Hoe gaat het?'' Vroeg ik heel bezorgt. Charisa schrok heel erg. ''Ik kom eraan'' Ze liep naar een tijdje naar hun toe.