Dubbelganger zorgt voor problemen

Paige was rood geworden van woede. Ze hoopte maar dat An snel terug zou komen. Verbaasd vroeg ze zich af waarom Elisa zo deed.
"Mama is even weg !" zei ze toen.
"Ze komt snel terug !"
Noah was woedend.
"LAaaat meeee mmmeeet rrrrrrrrust !"
Ik probeerde Nico naar boven te brengen zonder dat hij zou gaan huilen.

Ik keek naar de tv en deed hem uit.
''Ik ga uit''
Zei ik en kleede me sexy.
''Zeg maar tegen An dat ik laat weer thuis ben.''
Ik ging weg.
Hendrik viel weer in slaap.
''Nee ik laat je niet met rust''
Zei Ric tegen Noah.

Paige keek ELisa aan.
"Wat? Dat gaat niet zomaar? !"
Ik liep naar Ric.
"Misschien moeten we de kinderen maar meenemen", stelde ik onzeker voor. Vermoeid zuchtte ik omdat het dan no drukker zou worden, maar ik vond niet dat ze hier konden blijven.
Noah strompelde terug naar de bank.

Ik keek nog even me tante aan.
''Ik dacht het wel''
Ik ging naar buiten naar een bar toe.
''Dit is veel beter''
Zei ik vrolijk.
Ric dacht na.
''Kunnen we ze niet beter naar me vader brengen.''
Zei hij toen.

Ik knikte.
"Maar kan hij achter vier kleine kinderen EN Cath zorgen?" vroeg ik. "Ik bedoel maar ... voor hem is het ook zwaar ... " Ik zuchtte en wist het even niet meer. "Maar Elisa zal het niet leuk vinden als ze bij ons blijven ... "Ik zweeg even.
"Ofwel kan het haar doen beseffen dat ze ze toch niet in de steek kan laten en komt alles in orde?" Ik keek Ric onzeker aan.
Paige keek Elisa verbaasd na.
"Wat is er toch met haar?"

Ik keek de bar rond.
''Wie trakteert mij op een wijntje.''
Zei ik toen.
Ric dacht na.
''Het is het proberen waard''
Zei hij toen.
''Maar we kunnen Noah niet zo achterlaten.''

Een jongen die naast haar zat, keek haar aan en zei vrolijk:
"Ik !" Hij deed teken naar de barman en trakteerde Elisabeth op een wijntje.
"Ik ben John !"
Ik knikte.
"Ik neem ze mee naar huis, blijf jij maar bij Noah !" zei ik.
"Alsje wil tenminste !"
Noah was in slaap gevallen.

Ik keek hem aan.
''Angenaam John.''
Zei ik toen.
''Ik heet Elisabeth''
Ik dronk de wijn in 1 keer op.
''Bedankt voor de wijn''
Ik kuste hem.
Ric knikte.

John keek haar vrolijk aan.
"Eh ... graag gedaan ! Dat was snel leeg !" Hijs chrok toen Elisa hem plots kuste, maar het duurde niet lang voor hij over zijn verbazing heen was en hij legde zijn armen om haar heen en bleef haar kussen.
Ik kuste Ric."
Dan zie ik je ... binnekort wel weer?" vroeg ik en liep daarna naar Nico en tilde hem op. Daarna liep ik naar boven en tilde Esther ook op uit haar bedje.

Ik keek toen John aan.
''Jou huis of de mijne?''
Vroeg ik toen aan hem.
''Ik logeer hier vlak bij''
Ik begon hem weer te kussen.
''Hmm lekker''
Ric ging op de andere bank zitten.

John keek haar grijnzend aan.
"Ik hou wel van meiden die ervoor gaan !" zei hij vrolijk.
"Jou thuis !"
Ik orbde al met hen naar mijn moeder.
"Ben zo terug !" even later kwam ik terug met de andere twee kinderen.
"Noah is dronken", legde ik mijn moeder uit.
"Dus ik hou hen hier ... misschien helpt het Elisa ... Waar is ze? Nog boven?" Ik wilde er al heen gaan.

Ik liep met John naar An haar huis.
''Hier logeer ik.''
Ik liep met hem naar binnen.
''Wij gaan naar boven toe.''
Zei ik daarna.
Ik liep met hem meteen naar boven toe en deed de deur op slot.
''Laat maar zien wat je kan.''

"Elisa?" vroeg ik, geschokt. Ik keek mijn moeder aan.
"Da... Hoe ... Maar ..." Ik rende naar boven toe recht naar de logeerkamer en klopte op de deur.
"Elisabeth, doe open !"zei ik op een strenge toon.
"Je kinderen zijn hier !"
John keek Elisa verbaasd aan.
"Kinderen?"

Ik keek hem aan.
''Ja ik had een aantal kinderen''
Zei ik toen tegen hem
''ga weg''
Riep ik tegen An.
''We zijn bezig''
Zei ik daarna.

"Elisabeth, ik meen het, doe nu onmiddellijk die deur open !" zei ik woedend. "NU !" riep ik en het koin me niet meer schelen dat de kinderen wakker werden.
"Dan stop je maar met bezig zijn !"
Charlotte begon tehuilen.
John keek verbaasd.
"Zijn ze dood?"
Noah lag zijn roes uit te slapen.

Ik schudde me hoofd.
''nee ze zijn niet dood.''
Ik deed de deur open.
''Laat ons toch met rust''
Ik liep weer naar John.
''Let maar niet op haar''
Ik begon hem met veel passie te kussen.

Ik keek Elisa woedend aan en liep de kamer binenn.
"JIj daar, ophoepelen !" Mijn ogen vlamden terwijl ik Jhn aanstaarde.
"NU !" brulde ik.
Hij keek onzeker naar Elisa en vluchtte er toen toch vandoor.
Ik lie naar Elisa en nam haar bij haar schouders vast.
"WXAar ben je in hemelsnaam mee bezig? Waarmo ben je je leven aan het kapot maken?" vroeg ik haar.
"Waarom?"

Ik keek haar woedend aan.
''Wat doe je nu''
Zei ik boos.
''Ik verpest me leven niet''
Ik was heel boos.
''Hoe durf je dat te zeggen, ik doe wat ik zelf wil''
Ik rende toen John achterna.
''John wacht.''

"Ik stuur dat joch weg !" riep ik.
"Hoelang ken je hem ? VIjfm inuten ? ! Verdomme, ELisa, waar ben je toch mee bezig, nee weg jij !" gilde ik naar John toen ik Elisa achterna rende.
"Mijn huis uit, jij smerige schoft !" Toen hij weg was, bleef ik hijgend staan en voelde me duizelig worden.
"Dat doe je wel, Elisa !" Ik zuchtte en wreef over mijn voorhoofd.
"Waarom bedrieg je de man van je dromen?"

ik was boos.
''Hoe durf je, je met mij te bemoeien''
Ik gaf haar een klap in haar gezicht.
''Ik ga hier weg''
Ik liep naar boven en pakte me spullen in.
Paige liep naar An.
''Gaat het?''
Ze was heel erg boos op Elisa.

Ik schrok en mijn woede vloeide weg. Geschrokken door de pijn, maar nog meer door Elisa omdat ze mij sloeg, legde ik mijn hand tegen mijn wang. Met grote, verbaasde ogen keek ik mijn moeder aan en schudde mijn hoofd.
"ik moet met Elisa praten !" zei ik in paniek.
"Ze mag niet weggaan !" Ik rende Elisa achterna en liep haar kamer beginnen. De tranen stroomden over mijn wangen.
"Je mag niet gaan, alsjeblieft, het spijt me !" riep ik. "Ik zal me niet meer met je bemoeien, maar blijf !"

Ik keek An aan.
''waarom zou ik hier blijven''
Ik pakte me laatste spullen in.
''Ik ga weg''
Ik deed me koffer dicht en deed me jas aan.
''Doei''
Ik ging naar een hotel toe.

Ik raakte in paniek en rende terug naar beneden toe.
"Mama !" riep ik.
"Elisabeth is er vandoor !" Hijgend keek ik haar aan en wachtte ongeduldig op antwoord van haar. Ik vloekte toen ik Elisa's kinderen hoorde huilen, maar ik had niet de kracht en de wil om ze te gaan troosten.
"Waarom gaat alles zo mis?" vroeg ik en begon te huilen.
"Waarmo kan er niets goed gaan?"

Ik stond bij de balie.
''Ik wil graag een kamer.''
Zei ik toen.
''Voor 1 persoon.''
Paige keek An aan.
''Ga jij naar elisa dan troost ik de kinderen''
Stelde Paige toen voor.

Ik knikte en rende weg, naar buiten toe, maar kwam nog geen seconde later weer binnen en nam mijn jas van de kapstok. Daarna liep ik naar buiten en trok de deur achter me dicht. terwijl ik mijn gevoel volgde deed ik mijn jas aan. Uiteindelijk kwam ik aan bij het hotel waar Elisa was en rende naar binneen. Ik keek om me heen en zag haar uiteindelijk.
"Elisa !" riep ik en rende naar haar toe.
Nico huilde erg hard.
Charlotte bleef de hele tijd maar om haar moeder oepen.