De weddenschap

Ik rende achter Lisette aan.
"Ik kom !" Ik haalde haar en Elisa in en probeerde toen we in de ziekenboeg waren om haar wakker te worden.
"Elisa, alsjeblieft, word wakker !"
Jack kknikte naar Ricardo.
"Ja, ze is wel leuk ..." Hij grijnsde.
"Waarom word je zo rood?"

Ik begon wakker te worden.
'''Koud''
Zei ik toen zachtjes.
Ricardo keek Jack aan.
''Ik word helemaal niet rood''
Hij werd nog roder.
''We zijn er''
Hij ging de klas binnen.

''Hallo Eli! Welkom terug in de wereld der levenden! En dat 'koud' gedoe is nogal logisch... je bent onderkoeld... Madame Pleister, ga uw gang...''
Madame Pleister komt naar voren met een beker in haar handen. Die steekt ze uit naar Eli.
''Drink maar, liefje, dan wordt je wel weer warm.''
''We hadden d'r ook gewoon warme chocolademelk met slagroom kunnen geven!'' grijns ik.
''Dit gaat sneller...'' zegt madame Plijster.

Ik nam de beker aan.
''ok ddddank u''
Ik nam een slok.
'''Bah wat vies''
Zei ik toen. Ik dronk het toch op.
''o ik krijg het al warmer.''
Ik glimlachte een beetje.

Ik zuchtte opgelucht.
"Het spijt me dat ik je niet meteen achterna gekomen ben, Elisa !" zei ik met tranen in mijn ogen.
"Het spijt me echt !"
Jack grijnsde en liep achter zijn vriend het klaslokaal binnen. Toen dacht hij weer aan Elisa en zuchtte verdrietig. Maar de gedachte aan het gesprek dat hij straks zou gaan voeren en dat ze het uit zouden praten, troostte hem een klein beetje.

Ik schudde me hoofd.
''Ik had niet weg moeten lopen''
Zei ik toen.
''Het was dom van me, sorry.''
Ik had tranen in me ogen.
'''Het was me gewoon even teveel''
Ricardo keek even bezorgt naar Jack.

Jack zag het wel, maar keek zijn vriend helemaal niet aan.
Laat deze les maar snel voorbij zijn !
Ik glimlachte naar Elisa.
"Het geeft niet !" zei ik en keek haar aan.
"Ik ben blij dat je in orde bent !" zei ik tegen haar.
"Ik begrijp het best wel hoor !" vervolgde ik en stond weer op om haar hand vast te nemen en er een kneepje in te geven.

Ik keek An aan.
''Ik snap niet dat Jack kan geloven dat ik''
Ik kon het niet zeggen.
''Ik zou dat nooit doen, nooit.''
Ik zuchte verdrietig.
''We moeten zeker naar onze les toe''
Zei ik toen en stond op.

Ik grijns.
''De les is uitgesteld, Eli, daar hoef je je geen zorgen over te maken! Vooral omdat het een dubbel uur was... Oi, An, heb jij Omber's gil gehoord?''
Ik grijns nog steeds breed.
''Wat kan zij gillen, zeg... En d'r nieuwe haar stond ook leuk... Felgroen met paarse stippen.''
Ik straal.
''En dan moet ik het nog niet hebben over de nieuwe inrichting van het toverdrankenlokaal... Hehehe. Jullie zien het later wel...''

Ik dacht even na en knikte.
"Ja, nu je het zegt !" Ik zweeg weer even.
"Ik had wel iemand horen gillen ,maar ik dacht eerder dat het ... ik weet niet wat het was." Ik glimlachte even naar Elisa.
"Wat?" vroeg ik verbaasd.
"Gang toverdranken?" Ik gruijnsde.
"Jij was het ook die dat met die konijntjes deed hé? Dat was echt wel lachen !" Ik moest opnieuw lachen, maar werd daarna weer serieus.
"Ik hoop maar dat ze er niet achterkomen dat jij het was !"

Hij keek Lucius aan.
"Draco gedraagt zich zoals altijd als een voorbeeldige leerling.", zei hij met een kleine glimlach, "Hij verraad elk ettertje dat een grap wil uithalen met mij."
Hij keek rond en dacht aan het deel van de dag dat al voorbij was.
"Wat ik wel raar vond, was dat er een pakje voor me aankwam tijdens het eten.", zei hij, "Het bevatte een konijn met als naam Minerva! Superlelijk natuurlijk!"

Lucius knikte.
"Mooi om te horen !" Hij keek Sneep verbaasd aan.
"Een konijn?" vroeg hij verbaasd.
"Met de naam Minerva?" Hij dacht even na."
Wie zou je dat cadeau geven en waarom?"
Ik bleef Lis aankijken.
"Nou, was jij hte?"

''Wie zegt dat ik het was?'' zeg ik onschuldig met een grijns. Ik kijk om me heen, zie niemand... steek mijn hoofd dan om de deur van de ziekenzaal - zie niemand en kijk weer naar An.
''Oké, oké, ik was het! Hehehe, tegen een uitdaging kan ik nooit nee zeggen... het was een weddenschap, wat had ik dan moeten doen? Nee zeggen is niet mijn stijl... En trouwens, Omber was gewoon een snack tussendoor! Ouch, dat klonk FOUT... stoute hersens... foei... denk nooit meer zo! Gatver...''
Ik ril.
''Oh, zeg alsjeblieft niks, ze gaan me vermoorden als ze erachter komen - is het niet GEWELDIG?''

"Ik heb geen idee wie dat gedaan heeft en waarom, Lucius", zei hij, "Maar het was niet grappig. Eerst dacht ik dat het een cadeautje voor Minerva was maar mijn gegevens bleken om het kaartje te staan..."
Hij liep stilletjes verder.
"Maar genoeg gesproken over daarstraks.", zei hij, "Hoe ver sta je met jouw opdracht?"
George liep voorbij de ziekenzaal en zag Lis en An.
"Hey Lis", begon hij, "Hij staat het met de weddenschap? "
Hij keek even rond met een grote glimlach op zijn gezicht.
"Ik hoorde dat Omber een nieuw kapsel had... Heb jij daar misschien iets mee te maken?", vroeg hij nieuwsgierig, "Je weet toch dat je opdracht was om Sneep te irriteren en niet Omber..."
Hij knipoogde naar Lis.

''George, shhh!'' sis ik en trek hem de ziekenzaal in.
''Stel dat iemand je hoort!''
Ik kijk weer de gang in en zie gelukkig niemand.
''So far so good...'' fluister ik toch nog, om mezelf er dan uit te schudden.
''Ik kon het niet laten Omber ook te grazen te nemen! Ik weet dat het fout is om twee taartstukken te nemen per keer, maar het was zo leuk en onweerstaanbaar! Ik doe gewoon dubbel, in een soort van manier... En geef toe, George... Vreselijk leuk om d'r rond te zien lopen met d'r nieuwe kapsel die ze zeker twee uur moet houden, hmmm? ...Tenzij ze de hulp inschakelt die weet af te rekenen met mijn spreuk, natuurlijk... Oh, jij hebt vanmiddag toch toverdranken? Let maar eens op de nieuwe kleuren daar... Mwuhhahhaha...''

"Ik had moetne weten dat de tweeling hierachter zit !" zei ik en grijnsde even naar Elisabeth.
Fred was ergens blijven plakken en rende nu rond op zoek naar zijn broer."
GEorge !" riep hij. Hij zag hem net de ziekenzaal in verdwijnen en ging ook naar binnen.
"Ah Lisette! " zei hij opgewekt.
Lucius zuchtte.
"Het is me nog steds niet gelukt het voorwerp te bemachtigen, Severus !"

Hij keek Lucius aan.
"Hmm, dan moeten we maar snel zorgen dat we het wel hebben.", zei hij, "Het is zeer belangrijk."
Hij voelde een kleine pijnscheut in zijn arm.
"Kom laten we verder gaan.", zei hij, "Hij roept ons."
George lachtte.
"Wat is er nou Fred?", vroeg hij met een glimlach, "Was je me kwijt?"
Hij knipoogde naar An en keek daarna naar Elisa.
"Waarom zijn jullie hier eigenlijk?",vroeg hij.
Ik was rustig door het kasteel aan het wandelen. Ik had geen les en liep naar de ziekenzaal omdat ik me gesneden had. Toen ik de ziekenzaal binnenkwam zag ik de anderen.
"Hey!", zei ik, "Wat doen jullie hier?"
Ik liep naar hen toe en hield men hand uit het zicht.

''Het wordt hier druk... als we worden gesnapt gooi ik jullie allemaal persoonlijk in het Grote Meer met een haai achter jullie aan.''
Ik grijns om te laten zien dat ik een grapje maak.
''Hoi Fred, Leen. George, Eli hier is onderkoeld geweest... ik ga niet in details, dat mag ze zelf vertellen als ze wil! Oh, Leentje! Heb je toevallig gegil gehoord, en heb je op de lerarentafel gelet bij het middageten? Ik zeg niks, want als mensen dit horen... huuuu...''

Lucius knikte.
"Dat zal ik doen, wees maar gerust !" zei hij. "Geef me gewoon nog even de tijd, dan lukt hte wel !" Hij volgde.
"Ja, we kunnen maar beter gaan !"
Ik glimlachte naar Leen en keek haar bezorgd aan.
"Gaat het?" vroeg ik. Er moest wel iets met ahar zijn omdat ze hier anders niet heen zou kmen.
Fred grijnsde naar George en keek toen bezorgd naar Leen.
"Alles in orde?" Hij lie pnaar haar toe en gaf haar een zoen waarna hij haar weer bezorgd aankeek.

Hij knikte en liep verder door.
Ik zoende Fred terug en keek daarna hem en An aan.
"Wel...", zei ik, "Ik ben zo stom geweest om mezelf te snijden en toen kwam ik prof. Banning tegen in de bibliotheek en die zei me dat ik naar hier moest komen om het te laten verzorgen. Voor de rest is alles in orde."
Ik liet een brede glimlach om mijn gezicht verschijnen en keek dan naar Lis.
"Dat van vanmiddag heb ik niet gezien", zei ik, "Ik was niet aanwezig in de zaal maar ik heb wel gehoord dat Omber een ander haarkleurtje heeft! Oh Elisa is alles weer in orde?"
George begon te lachen.
"Typisch Leen.", zei hij, "Over iets praten en dan opeens van onderwerp veranderen..."

Ik keek Leen aan.
''Het gaat al beter.''
Zei ik toen.
''Heb het alleen nog een beetje kou''
Ik keek naar de grond.
''En heb nog ruzie met Jack.''
Ricardo moest vaak aan Lis denken.

"Oh elisa!", zei ik en ik gaf haar een knuffel, "Het zal wel goed komen! Jullie liefde overwint alles!"
Ik trok men hand terug en liep de zaal wat verder in.
"Ik ben zo terug", zei ik, "Even zorgen dat die wonde weg is! Wat was dat dom van me!"
Ik liet de wonde verzorgen en na een minuutje was er niets meer te zien.
"Zo!", zei ik toen ik terug kwam, "Laten we ergens anders gaan staan. Hier hoort iedereen ons en dan kan Lis niet vertellen wat ze allemaal aan het doen is."

Ik glimlachte en keek iedereen even aan.
Fred knikte.
"Ja, goed idee, maar Lis, houd het een beetje kort want jammer genoeg hebben we over een half uurtje les van Sneepie ..." HIj grijnsde.
"Deze les willen we niet missen !" zei hij opgewekt.
"Ik ben benieuwd naar wat je uitgespookt hebt !"
Ik hoopte maar dat Lis hierdoor niet in de problemen zou komen.

Hij was druk bezig met het vergaderen toen hij opeens in het oog kreeg dat hij binnen een halfuurtje les had.
"Ik moet door!", zei hij, "Ik moet binnen een uurtje les geven en daar mag ik niet te laat voor komen."
Hij liep de deur uit en ging terug naar Zweinstein. Ik wees de anderen naar een plek waar het veilig was om vrijuit te spreken zonder dat iemand ons hoorde.
"Komop Lis!", zei ik, "Vertel wat je allemaal gedaan hebt!"
George lachtte.
"Sneepie gaat afzien!", zei hij en hij keek daarna naar Lis.

''Zeg, ik wil niet opscheppen, help me niet op gang, dan ga ik maar door...'' mompel ik en kijk rond.
''Het enige wat ik tot nu toe heb gedaan is wat makkelijke irritatie, boek dichtslaan, boek droppen, boekpagina totaal scannen... Daarna tijdens de lunch een té schattig konijntje met een schooluil verstuurd met de naam 'Minerva'. Oh ships, nu ben ik op gang... Ik vertel de stunt van strakjes nog niet, hoor! Die mogen jullie zelf zien...''
Ik zie iedereen gezicht al voor me als ze de knalgele deur zien, dat de deur opent en het hele lokaal felroze is! Hehe.