De weddenschap

Ron zuchtte opgelucht en stond op.
"Laten we maar gaan ! Dadelijk zijn we nog te laat in de les !" HIj zuchtte en had geen zin in les.
"Alles in orde?" vroeg ik bezorgd aan Elisa.
"Je weet toch dat je me alles kan vertellen hé?" vroeg ik en stond op omdat ik zag dat onze volgende les bijna begon.
"We moeten welg aan !"

Ik had tranen in me ogen staan.
''Jack en ik hebben erge ruzie gehad''
Zei ik toen.
''Hij is erg boos op me''
Ik stond op.
''Laten we maar gaan.''
Harry stond op.
''Lets go''

"Ruzie !" zei ik verbaasd.
"Waarover dan?" Ik keek even om me heen en zag Jack met een enorm slechtgezind gezicht zitten.
"Wacht, ELisa !" Ik rende achter haar aan en toen ik haar ingehaald had, liet ik haar halt houden.
"Wil je eroverpraten?"
Ron liep naar hun volgende les, ze hadden les van Hagrid. Daarom was hij erg vrolijk en ook om wat er in de Grote Zaal gebeurd was.

Ik keek An aan.
''Jack denkt dat ik vreemd ga''
Zei ik.
''Maar dat is niet zo''
Ik begon te huilen.
Harry liep naar de les toe.
''Ron kom je''
Riep hij.

"Hij denkt wat?" vroeg ik geschrokken en omhelsde Elisa meteen.
"Hoe kan hij dat nu denken?" riep ik uit.
"Is hij helemaal gek wgeworden? Hoe kan hij dat nog maar denken? !" Ik negeerde de mensen om me heen en kon niet geloven dat Jack zoiets zou doen.
Ron volgde.
"Ik ben er al !" zei hij en versnelde zijn pas tot hij vlak naast Harry liep.
"LEs van Hagrid wil ik niet missen !"

Hij ging naar het huis van Lucius en klopte aan. Hij wachtte ongeduldig tot de deur open zou gaan.
"Ik ben het Severus.", zei hij, "Laat me binnen."
Hij keek even rond en keek daarna terug naar de deur.
"We hebben belangrijke zaken te bespreken.", mompelde hij tegen zichzelf, "Ze kunnen maar beter opendoen."

Lucius opende de deur.
"Ah, Severus !" Hij ging opzij zodat Severus binnen kon en keek nog even naar buiten om te zien of er echt niemand was.
Ik bleef Elisa vasthouden.
"Gaat het?"
Ron liep het kasteel uit.
"KOm op Harry, we zijn al laat !"

Ik zie An en Eli nog steeds niet aankomen en ik frons bezorgd. Dan zie ik al Omber de gang inlopen, waarna ik het lokaal insnel plannend om de les uit te stellen op de één of andere manier...
Ik grijns, neem plaats en wacht tot Omber binnenkomt, aan haar bureau plaatsneemt en zoals gewoonlijk zegt dat we moeten gaan lezen en onze toverstokken moeten opbergen.
Dat laatste... ben ik niet van plan.
Ik haal stiekem mijn toverstok uit mijn zak en houdt hem onder mijn tafel, om hem onopvallend op Omber te richten. Ik mompel de kleur-verander-spreuk.
Gegniffel barst los in de klas, want Omber's haar is opeens gifgroen met paarse stippen.
Omber kijkt verdwaasd rond, vraagt aan een leerling wat er aan de hand is, wat meer gegniffel veroorzaakt, dreigt dan met strafwerk en krijgt een handspiegeltje van één van de meisjes aangereikt.
''AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!'' galmt door de school. ''J-j-jullie mogen gaan!'' zegt Omber snel en schuift ons zowat de klas uit, waarna ze de deur dichtgooit. Buiten lachen de meesten smakelijk door en ik loop met een grijns naar buiten, vaag van plan om mee te lopen met Hagrid's les. Al snel zie ik Hagrid staan, die een beetje verbaasd met zijn ogen knippert en me vraagt wat dat gegil was.
''Oh, Omber besloot ons een demonstratie pad-zingen te geven!'' zeg ik vrolijk en wacht samen met hem op de rest van de klas.

Ik schudde me hoofd.
''Nee het gaat niet''
Zei ik tegen An.
''Jack is echt heel boos op me''
Ik kon er niet meer tegen en rende naar buiten en ging op een plek zitten waar ik heel erg verstopt zat en niet gevonden haast kon worden.
''Waarom gelooft hij me niet''

Hij passerde Lucius.
"Ik ben niet gevolgd Lucius.", zei hij en hij liep verder, "Waar gaan we zitten om onze zaken te besrpeken?"
Hij keek Lucius aan en er kwam een ijzige glimlach op zijn gezicht.
"Ik bespreek lieven onze zaken dan dat ik die dombo's les moet geven.", zei hij, "Iedereen is vandaag in een zeer irritante bui!"

Ik keek Elisa na en had even de kracht niet om achter haar aan te lopen. Ik was ook veel te boos op Jack en beende terug naar de Grote Zaal. TOen ik aan de deur kwam, zag ik dat hij net buitenkwam.
"Jack !" riep ik uit en liep naar hem toe."
Hoe kun je dat nu denken van Elisa?" riep ik naar hem en negeerde zijn vrienden en de andere Zwadderaars.
"Als je zo over haar denkt, dan ben je het echt niet waard om haar vriendje te zijn !" Mijn ogen vonkten.
Lucius keek Sneep aan.
"Draco gedraagt zich hopelijk toch?"
Ron keek Lis grijnzend aan.
"Wat?" vroeg hij en begon toen hard te lachen.

''Hi Ron!'' zeg ik vrolijk, om ook naar Harry te zwaaien. ''Hebben jullie Omber niet horen gillen?''
Ik grijns.
''Ze had heel mooi nieuw haar... Gifgroen met paarse stippen!''
Ik zeg niks meer omdat ik de rest van de vijfdejaars eraan zie komen. Een paar van hen staren me aan.
"'Wat? Mijn les gaat niet door. Mag ik soms niet meelopen met een andere les als ik daar zin in heb? Kijk niet zo naar me!''

Ik bleef huilen.
''Ik ben niet vreemd gegaan''
Huilde ik.
Ricardo stond bij Jack.
''An hoe komt het anders dat iedereen dat zegt?''
Vroeg hij toen.
Harry keek naar Lis.
''Heb jij dat gedaan?''

Ik kijk met een half oog naar de klas die om ons heen staat.
''Ik? Hoe kom je d'r bij?'' vraag ik onschuldig en hup achter Hagrid aan als iedereen er is. Op naar het Verboden Bos...
Ik kijk rond. Misschien vind ik hier inspiratie...
Ik grijns naar Harry en Ron als ik een spin zie ter grootte van mijn hand.
''Moet je kijken! Met een vachtje nog wel! Awwww!''
Ik aai het beestje maar niet. Boeken en alles... Dank je, Tolkien, voor de Ungoliants...
Hagrid begint over Terzielers en ik luister mee.

Ron grijnsde en keek Harry aan.
"Ja dus !" Hij hoorde toen wat Lis zei en bleef geschokt stilstaan. Hij probeerde wel om niet te bang te lijken, maar hij was lijkbleek geworden en verstijfdde.
Ik keek Ricardo aan."
Wat bedoel je?" vroeg ik hem nors en begreep toen dat iemand een roddel moest verspreid hebben.
"Zit jij er soms achter? !"

''Ron? Joehoe... Iemand thuis?'' zeg ik. Ik zwaai een hand voor Ron's ogen. ''Chill, het is maar een spin... enne, de spin is allang weer weg.''
Ik grijns, om dan uit te roepen: ''OH NEE!'' alsof ie heel dicht bij ons is. Dan zeg ik droog: ''We hebben de spin weggejaagd... wij zijn immers vele malen groter dan 't lieve kleine beestje... Ronsel, ADEM!''
Ik schudt hem door mekaar.
''Spin is weg! Harry, geef me eens aan hamer aan, ik wil hem wakker krijgen...''

Ik was in slaap gevallen. het begon buiten koud te worden.
Ricardo begon boos te worden.
''Dat zou ik niet doen''
Zei hij toen boos.
''Hoe durf je me te beschuldigen''
Hij keek jack aan.
''Zullen we gaan?''
Harry moest om lis lachen.

Ron kon alleen maar een piepend geluidje uitbrengen. Eerst ontspande hij, om dan weer helemaal in paniek te raken en uiteindelijk weer kalm te worden.
"Lis, dat was niet grappig !" zei hij en was nog steeds lijkbleek. Ook zijn stem klonk nog wat vreemd.
Ik keek hem nors aan.
"Je bent een zwadderaar, dat is van jou te verwachtne! "
Jack knikte.

''Wat?'' zeg ik onschuldig, om hem een klopje op zijn hoofd als afscheid te geven, evengoed als bij Harry, naar Hagrid te zwaaien en er dan vandoor te gaan, rechtstreeks naar de Grote Zaal, waar ik An bij de tafel van Zwadderich zie staan. Zo te zien is ze nogal boos... Om de Zwads niet te noemen...
Ik marcheer erop af en ga onopvallend achter de Zwads staan. Ik imiteer de stem van professor Anderling.
''Wat is er hier aan de hand?''

Ik schrik en draai me om.
"Het is niets, professor Ande - ... Lis?" Ik staarde haar verbaasd aan.
"Wow, wat ben jij er goed in !" Ik wierp nog even een woedende blik op Jack en Ricardo en keekt oen bezorg Lis aan.
"Elisa is weggelopen ... Wil je helpen zoeken?"
Jack wenkte Ricardo.
"KOm anders zijn we te laat !"

Ik begon te rillen van de kou.
''Jack''
Mompelde ik in me slaap.
Ricardo ging met Jack naar zijn les.
''Hoe durfde ze me te beschuldigen''
Zei hij nog boos.
Harry keek verbaast Lis na.

Ik grijns naar An.
''Ik heb tijden kunnen oefenen!'' zeg ik en por haar.
''Waar heb je anders vrienden voor, Ansel? Kom op!''
Ik pak An bij haar arm en trek haar mee, expres vriendelijk zwaaiend met de andere hand naar de Zwadjes. Al gauw staan we buiten.
''Oké... als ik Eli was, waar zou ik dan zitten...''
Ik loop een aantal rondjes over het schoolterrein, An nog met me meetrekkend.
''Eh...''
We vinden Eli eindelijk na een kwartier ofzo.
''Aha!'' roep ik triomfantelijk uit, laat An los en doe een triomfdansje op de plaats.

Ik was een beetje blauw aangelopen.
''Koud zo koud''
Mompelde ik in me slaap. Ik was onderkoeld.
Ricardo keek Jack aan.
''Wat vind jij van die Lisette uit Griffoendor'?''
Vroeg hij toen aan Jack
''Ze is toch best wel leuk''
Hij begon wat rood te worden.

Jack was nogal slecht gezind en in gedachten verzonken. Hij wist niet meer wat nu te geloven en beslootom straks nog een keer met Elisa te gaan praten. Onzekerkeek hij naar RIcardo en glimlachte.
Terwijl Lisette een vreugdedansje deed, rende ik meteen naar ELisa toe.
"Elisa, hoor je me?" vroeg ik onzeker en keek toen om naar Lisette.
"Volgens mij is ze onderkoeld, we moeten haar naar de ziekenzaal brengen !" Ik raakte een beetje in paniek.

Ik kap met mijn dansje en heis Elisa zó op mijn schouders.
''Nou, kom op, waar wacht je op, slakmans?'' zeg ik en begin alvast te hollen en trek An mee.
Ik mompel in mezelf richtingen en we staan uiteindelijk in de ziekenzaal.
''MADAME PLEISTER!'' brul ik en ze komt er aangesneld, ze neemt Eli van me over.
''Ze is onderkoeld!'' zegt ze haar diagnose.
''Joh! Dat hadden wij nou nooit kunnen raden! Geef onze vriendin gewoon een drankje en genees d'r! ...Please?''
''Ze moet dan wel eerst wakker worden...''
''...Oké! Eli! Wakker worden! Tijd om op te staan... Eh... je lievelingseten staat klaar, de les begint over twee seconden... Jack is hier...? Wordt gewoon wakker!''