een fijne eerste verjaardag Nico en Hendrik

Ze begon te twijfelen.
''Nee ik hoor hier niet''
De twijfel was in haar stem te horen.
''Ik hoor hier net''
Zei ze nog een keer om zekerder te klinken.
''Ik ben niet zoals jij''
Zei ze toen.

Jade probeerde te voelen waar Meredith was met haar demonkrachten.
Zankou haalde zijn schouders op terwijl hij zijn ogen op Meredith gericht hield.
"Misschien niet helemaal zoals mij ... We hebben immers andere verledens en hebben dus andere dingen meegemaakt die ons anders hebben gemaakt ..." Hij deed enkele stappen dichter naar haar toe.
"Maar één ding hebben we gemeen, en dat weet jij net zo goed als ik !" zei hij na een kleine stilte.
"We horen hier beiden thuis !"

Ze keek hem aan.
''Ik hoor hier niet''
Zei ze toen.
''Denk ik''
Zei ze daarna. Ze begon erg te twijfelen.
''Misschien wel''
Zei ze toen uiteindelijk.

Jade schemerde naar een plek in de onderwereld, hopend Meredith zo beter te kunnen voelen.
Leah werd bleek.
"Nee !" jammerde ze.
Zankou grijnsde.
"NAtuurlijk hoor je hier ! Je voelt je hier op je gemak ! Je zei zelf dat je je thuis eenzaam voelde ..."

Ze keek hem aan.
''Dat heb ik jou niet gezegd''
Zei ze toen.
''Misschien hoor ik hier wel''
Zei ze uit eindelijk.
''Ik wil me niet meer alleen voelen''
Zei ze met tranen in haar ogen.

Zankou schudde zijn hoofd.
"Nee, maar ik weet hoe je je voelt !" zei hij. "Ik zag aan je dat je je zo thusi voelde, omdat ik je begrijp !" loog hij. Hij liep dichternaar ahar toe totdat hij vlak voor haar stond en hij omhelsde haar toen.
Jade vloekte toen ze niet voelde waar haar zus was en stampte met één voet op de grond van woede.
"Meredith !" gilde ze.
Alex was helemaal in paniek en omdat hij Kelly aan het proberen te troosten was, raakte ze alleen nog maar meeroverstuur.
Leah greep naar haar hoofd.

Meredith begon te huilen.
''Ik wil niet meer eenzaam zijn''
Zei ze toen.
''Dat wil ik niet meer''
Ze bleef huilen.
Paige liep naar Leah.
''Leah gaat het''
Ze was erg bezorgt

Zankou bleef Meredith vasthouden.
"Ik ben hier dan ook voor jou !" zei hij en glimlachte.
"Ik laat jou nooit in de steek, wat er ook gebeurt, ik zal er altijd voor je zijn !" vervolgde hij .
Leah staarde Paige ongelovig aan.
"Gaat het? Gaat het ! Mijn ene zus is verdwenen en nu ook de andere, dus nee, sorry het gaat niet !" riep ze uit. Ze werd rood en keek Paige met tranen in haar ogen aan. "Het spijt me", zei ze zachtjes. "echt waar, ik bedoelde het zo niet, het is gewoon ...." Ze begon te huilen.
Kelly was nog harder beginnen te huilen.
Alex begon ook te huilen.
Jade wist niet waar heen te gaan.

Ze keek hem aan.
''Dankje''
Ze begon hem te vertrouwen.
''Wat moet ik nu''
Vroeg ze toen.
Paige omhelsde Leah.
''Je hebt gelijk het was een stomme vraag''
Zei ze toen.

Leah hield Paige goed vast terwijl ze huilde.
"Nee, ik deed gewoon stom !"
Zankou dacht na.
"Wil je je kinderne bij je?" vroeg hij toen.
"Kelly ...."
Alex probeerde kalm te worden.
"Meredith, waaar ben je toch?"

Ze keek hem aan.
''Ja graag''
Zei ze toen.
''Ik wil ze bij me''
Ze keek hem aan.
paige bleef Leah vast houden.
''Huil maar eens goed uit.''

Zankou knikte.
"We zullen ze zo snel mogelijk gaan halen !" zei hij. "Maar wel pas als ze slapen, anders weten ze meteen bij wie ze zijn !" vervolgde hij.
Jade bleef op Meredith roepen. Ook in gedachten probeerde ze haar grootste zus te bereiken.
Meredith, waar ben je? Ik wil praten !
Leah huilde uit en toen ze klaar was, keek ze Paige aan.
"Huilen brengt hen niet terug !"

Ze hoorde Jade in gedachten.
Wat valt er te praten.
Zei ze terug in gedachten.
Ik ben waar ik thuis hoor en niet eenzaam ben.
Zei ze daarna.
Paige schudde haar hoofd.
''We kunnen een spreuk doen''
Stelde ze toen voor.

Ik wil zeggen dat het me spijt ! Ik hou ook van jou en wil je niet kwijt ! Meredith, je hoort hier NIET ! ALs jij hier hoort, dan ik ook ! Ik hoor bij jou ! Dus zeg me waar je bent zodat ik naar je toe kan komen !
Leah zuchtte.
"Misschien wel !" zei ze. Ze was moe...
Kelly wilde haar moeder.
"MAMA !"

Ze dacht na.
Ok ik zal het zeggen.
Ze zei via gedachten waar ze was.
Paige dacht na.
''Verloren heks spreuk?''
Stelde ze toen voor''

Jade was zo blij dat Meredith haar vertelde waar ze was en ze schemerde meteen naar haar toe.
"MEredith !" zei ze opgelucht en ohmelsde haar zus.
Zankou keek boos.
"Wat doet zij hier?"
Leah knikte.
"Ja is goed !"

Ze keek Zankou aan.
''Ik wou met haar praten''
Zei ze toen en keek Jade aan.
''Ik wil niet meer eenzaam zijn''
Zei ze toen tegen haar.
''Hier ben ik dat niet''
Zei ze met tranen in haar ogen.
Paige zei de spreuk

Zankou keek even naar JAde en wist niet wat te zeggen of doen. Als hij het niet zou toestaan, dan zou ze vast kwaad worden en zou ze ook niet willen blijve, maar anders kon JAde haar misschien overhalen terug mee te gaan.
"Waarom heb je dan tranen i n je ogen?" vroeg JAde rusig.
"Ik blijf bij je, waar je ook heen gaat !" zei ze en zweeg even.
"Ben je boos op me omdat ik niet wil vertellen wat er gebeurd is?" vroeg ze toen en haar ogen vulden zich met tranen."
Wil je het echt eweten?"

Ze keek Jade aan.
''Ik ben bezorgt over je''
Zei ze toen.
''Ik wil het weten''
Ze keek naar de grond.
''Ik hoor hier''
Zei ze zachtjes.

"Je hoort hier niet !" zei ze en zag dat Zankou wat naar achteren liep. Jade streek haar haren achter haar oren.
"Die dokter ..." Ze beet even op haar lip om de tranen in haar ogen tegen te houden. Even keek ze naar de grond om daarna Meredith weer aan te kijken, maar ze kreeg het niet gezegd en barstte in tranen uit.
"Ik wilde het niet !"
Leah keek Paige aan.

Ze keek Jade aan.
''Ik hoor hier wel''
Zei ze toen.
''Hier ben ik niet eenzaam''
Paige dacht na.
''De omgekeerde dan maar''
Ze zei de spreuk op.

Jade keek verbaasd naar Meredith en voelde zich toen schuldig. Ze keek naar de grond en voelde tranen in haar ogen springe.
"Het spijt me dat ik er zo weinig voor je was !'" zei ze toen en wreef over haar voorhoofd. Huilend keek ze Meredith weer aan en hoewel ze het nooit leuk vond dat anderen zagen dat ze huilde, kon het haar nu niet meer schelen. Ze had het nodig om getroost te worden want ze stond op het punt om in te storten.
Leah keek hoopvol en merkte plots dat ze verdwenen.

Ze zag dat Jade op instorten stond.
''Het is niet jou schuld''
Ze omhelsde haar.
''Het spijt mij, ik had niet weg moeten gaan''
Ze bleef Jade vast houden.
Paige keek rond.
''Daar zijn ze.''
Zei ze toen tegen Leah.

Jade hield Meredith goed vast en begon hard te huilen.
"Ik wilde het niet !" huilde ze.
"Meredith, niet meer weggaan ,alsjeblieft", huilde ze.
Leah knikte opgelucht.
"Dankje, Paige !" zei Leah dankbaar, maar bleef nog even staan omdat ze Meredith en Jade even wilde laten doen.
"Zouden ze in orde zijn?" vroeg ze zachtjes zonder Paige aan te kijken.

Ze hield Jade vast.
''Wat wilde je niet''
Ze was nog aan het huilen.
''Het spijt me''
Ze bleef Jade goed vast houden.
''Ik weet het niet''
Fluisterde Paige terug.