ruzie over de vaders

Ik keek Piper aan.
''Ik ben niet gewond''
Zei ik tegen Piper.
''Ik heb alleen hoofdpijn''
Paige keek onzeker toe.
Ik keek Charlotte aan.
''Kun je me haar geven''

Piper werd een beetje rood.
"Oh ok, sorry, Paige, dat ik je heb laten komen, je was toch niet met iets bezig?" vroeg ze onzeker en knikte toen naar Elisa. Ze gaf haar Charlotte.
Charlotte werd meteen rustig toen ze bij haar moeder zat en keek met een boze blik naar Piper omdat die haar bij haar moeder weghield. Daarna keek ze haar moeder aan en was weer helemaal in haar nopjes en ging tegen haar aanzitten.
"Mama", zei ze vrolijk.
"Weet je het zeker, Elisa?" vroeg Noah onzeker.

Ik keek me tante aan.
''Het geeft niet''
Ik keek toen naar Charlotte.
''Hey lieverd''
Paige schudde haar hoofd.
''Nee ik was niets aan het doen.''
Ik knikte naar Noah.
''ik weet het zeker''

Charlotte strekte haar handje uit en liet er toen een mooi bloempje in verschijnen. Vrolijk keek ze haar moeder aan.
Noah knikte, maar was nog ste eds bezorgd.
"Ok, dat is goed !" zei Piper. Ze keek Paige even aan, maar liep daarna terug naar de keuken. Daar liet ze zich op een stoel vallen en zuchtte diep. De laatste tijd voelde ze zich altijd zo vreselijk moe..
"Wat een dag."

Ik zag wat Charlotte deed.
''Is die voor mama''
Vroeg ik vrolijk.
Paige liep achter Piper aan.
''Piper gaat het''
Vroeg ze.
Ze keek bezorgt haar zusje aan.

Charlotte knikte.
"mama !" zei ze opgewekt. Mama was het enige woordje dat ze kon zeggen. Ze keek erg vrolijk naar haar moeder en hoopte dat die trots op haar was.
Noah keek even onzeker naar Elisa.
Piper keek op en wilde snel opstaan om niet te laten merken aan Paige hoe ze zich voelde.
"Ja, het gaat !" Ze wankelde even en liep snel naar het koffieapparaat en schonk zichzelf een beker koffie in.

Ik keek Charlotte aan.
''Dankje lieverd''
Ik gaf haar een kusje.
''Mama houdt van je''
Paige bleef Piper aankijken.
''En nu de waarheid''
Zei Paige streng.

Charlotte begon te stralen.
"ook oude!" Ze begon te huilen toen ze niet gezegd kreeg dat ze ook van haar meoder hield. huilend hield ze zich vast aan haar moeder.
Piper zuchtte en dronk van haar kop koffie. Met vermoeide ogen keek ze paige aan en was niet van plan om het te vertellen.
"De waarheid is dat het gaat !"
Noah keek met een glimlach naar Elisa.

Ik knuffelde Charlotte.
''Ik snap wat je zegt.''
Zei ik tegen haar.
Paige keek piper aan.
''Waarom doe je zo koppig''
Zei ze nors.
''Zeg gewoon de waarheid.''

Charlotte was meteen weer blij.
"Mama !" zei ze.
Piper keek Paige aan en zette haar mok met een harde klap op de tafel neer waardoor er een deel van de hete vloeistof over haar hand gemorst werd. Ze merkte het niet eens en keek Paige aan met een plotselinge woedende blik. Het was haar even teveel en ze ontplofte gewoon.
"Omdat ik geen tijd heb om me zorgen te maken over mezelf en ik wil niet stilstaan bij mezelf omdat ik me teveel zorgen maak om mijn kinderen !" Ze beende de keuken uit.

Ik knuffelde haar.
''Je bent mijn schatje''
Ik was dol op me dochtertje.
Paige liep snel Piper achterna.
''Piper ik wou je niet boos maken''
Zei ze.
''Ik ben gewoon bezorgt.''

Charlotte straalde.
Noah glimlachte.
"Ze is zo schattig !"
Charlotte keek naar Noah en wees naar hem. Terwijl ze haar moeder aankeek, vroeg ze.
"apa?"
Piper stond stil en draaide zich om.
"Ik weet het, Paige, ik kan het nu gewoon even niet hebben !" zei ze.
"Ik ga even bij Melinda kijken !" Ze liep naar de trap, maar bleef plots weer stil staan.

Ik knikte na even nagedacht hebben.
''Dat in nu jou papa''
Zei ik tegen haar.
Ik keek stralend naar Noah.
''ok sorry''
Paige bleef Piper in de gaten houden.
Ik keek weer naar me dochter.

Charlotte straalde nog meer. Ook voor hem liet ze een bloempje verschijnen en hield het uit naar Noah.
Hij pakte het aan.
"Dankje, lieverd !" Hij was erg blij.
Charlotte was moe geworden en ging tegen haar moeder aanliggen. MEt slaperige oogjes keek ze om zich heen.
"Paige", zei Piper plots en stortte plots in elkaar.

Ik keek stralend toe.
''Slaap maar''
Zei ik tegen Charlotte.
''Piper''
Schreeuwde Paige.
Ze rende naar haar toe en ving haar nog net op.
''Piper word wakker.''

Charlotte wilde niet graag slapen en schudde haar hoofd.
"Mama !" zei ze en wilde graag wakker blijven en bij haar meoder blijven. Ze begon bijna te huilen want ze huilde altijd snel wanneer ze moe was.
Noah schrok en keek Elisa aan.
"Ik ben zo terug !"
Piper kwam niet bij en had hele hoge koorts.
Noah kwam eraan gelopen.
"Wat is er gebeurd?"

Ik wiegde Charlotte zachtjes heen en weer.
''Mama blijft bij je''
Zei ik tegen haar.
Paige keek Noah aan.
''Ze is in elkaar gestort''
Ze voelde aan Piper haar voorhoofd.
''Ze gloeid helemaal''

Charlotte werd rustig en viel niet veel later tegen haar moeder aan in slaap en sliep erg rustig omdat ze helemaal ontspannen was.
Noah keek onzeker naar Piper.
"Zal ik de ziekenwagen bellen?" vroeg hij toen en keek Paige weer aan. Hij maakte zich zorgen en dat was duidelijk op zijn gezicht te zien.
Piper kwam langzaam bij.
"Paige, wat is er gebeurd?"

Ik hield Charlotte goed vast.
''Mama houdt veel van je''
Fluisterde ik tegen haar.
Paige knikte naar Noah
''Ja doe maar''
Daarna keek ze naar Piper.
"'Je bent inelkaar gezakt en je hebt koorts''
Vertelde ze Piper.

Een glimlach verscheen op het gezicht van CHarlotte.
Noah stond op, nam zijn mobiel en liep naar de keuken en belde daar de dokter en vertelde wat er gebeurd was.
Piper probeerde recht te komen.
"Ik heb geen koort !" probeerde ze zwakjes te protesteren.
"Ik ben in orde !"
Noah kwam terug binnnen.
"De dokter komt eraan !"

Ik zag Noah en stond op.
''Wat is er aan de hand''
Ik keek rond.
Paige hield Piper tegen.
''Je hebt wel koorts''
Zei ze toen.
''Blijf liggen''
Zei Paige streng tegen Piper.

"Piper is ingestort !" zei hij onzeker.
Charlotte sliep verder.
Piper knikte en bleef liggen omdat ze te moe was om te protesteren.
"Sorry, Paige", zei ze toen en keek haar zusje aan.
"Dat ik zo boos werd." Ze zuchtte even.
"Ik wil niet ziek zijn", zei ze toen zachter.
Noah keek ELisa bezorgd aan.
"Gaat het?"

ik knikte.
''Ja het gaat''
Ik was nog erg vermoed.
''Komt het goed''
Vroeg ik bezorgt om me tante.
Paige schudde haar hoofd.
''Het geeft niet''
Ze streelde over haar haren.
''Dat snap ik.

Noah bleef even bezorgd naar Elisa kijken voro hij anar Piper keek.
"De dokter komt er zo aan..."
Piper moest moeite doen om niet opnieuw bewusteloos te geraken.
"Ik voel me zo slecht", mompelde ze en was best bang.
"Maar ik mag niet ziek worden, de kinderen hebben me nodig !"
Charlotte sliep nog altijd.
"Mama", mompelde ze.

ik liep weer naar de woonkamer.
''Even zitten''
ik knuffelde Charlotte.
''Mama is bij je''
Fluisterde ik tegen haar.
Paige bleef haar over haar haren strelen.
''Alles komt goed'''