Een zomer in Hastings

Een zomer in Hastings


((Wat: Leen heeft Elisa, Jack, An, Sharon, Fred, George, Lis en de anderen uitgenodigd om de zomer bij haar thuis door te brengen. Haar ouders zijn niet thuis en het huis is te groot om er alleen te blijven. Er zijn een paar dooddoeners het huis op spoor gekomen en ze willen inbreken. Maar wanneer?
Waar: In het huis van Leen in Hastings
Wanneer: Na Talentenjacht
Genre: avontuur
Wie: iedereen die mee wil doen
Regels: basisregels))

Beginpost:



Ik was net thuis gekomen en had mijn koffers in mijn kamer gezet. Tanya men huiself was ze aan het uitpakken en ik liep naar de keuken. Er moest nog veel gebeuren en ik kreeg gasten.
"Sanya als je klaar bent, kan je dan wat boterbier gaan halen en wat ingrediënten om te koken?", riep ik door het huis.
Ik begon wat koekjes te bakken en toen de koekjes in de oven zaten ruimde ik nog wat op. De oven piepte en ik haalde de koekjes uit de oven.



Hij was thuis en keek zen moeder en Fred aan.
"Komaan Fred doe verder!", zei hij, "We komen nog te laat! Dag ma!"
Hij gaf Molly gauw een zoen op haar wang en liep de deur uit. Hij wou dolgraag weg bij zen moeder zodat hij wat tijd kon doorbrengen met Alex die hopelijk ook naar Leen's huis ging.

Ik was net klaar met inpakken.
''Fred, George wacht op mij''
Riep ik naar hun.
''Dag mama''
Zei ik en rende naar me broers.
''Bedankt voor het wachten he''
Zei ik sarcastisch

Hij keek Elisa aan met een brede glimlach op zijn gezicht.
"Graag gedaan zusje", zei hij, "Kom we gaan snel naar de viavia die ons rechtstreeks naar het huis van Leen brengt. Ik hoop dat er al wat mensen zijn."
Hij liep verder en stopte bij de viavia.
"Komop Fred slome!", zei hij, "Kan je nog trager?"



Ik had alle koekjes op een mooie schotel gelegd en deze op een tafel in de woonkamer gelegd.
Er stonden al flesjes boterbier en pompoensap klaar en de tafel was verder met heel wat andere snaks bedekt. Ik liep heen en weer en ruimde overal nog wat op.
"Sanya!", riep ik, "Ga de gasten maar vertellen dat ze mogen komen! Alles is klaar. En laat iets weten al er iemand niet komt."
Ik liep vrolijk door het huis terwijl Sanya verdwijnselde.

Alex stormde haar kamer uit en rende de trap af.
"Tops !" gilde ze en liep naar de woonkamer waar ze haar toverstok gelegd had en nam die op.
"Kom je nog?" Ze gromde even en rende terug naar boven waar ze haar koffers had gezet. Ze had erg veel zin in om bij Leen de zomer bij te brengen en Tops zou haar erheen verschijnselen, maar ze wist niet waar ze was en het was wel echt tijd om te gaan vertrekken. Ze begon zachtjes een liedje te neuriën terwijl ze aan George dacht.
Fred slaakte een gefrustreerde zucht en liep achter George aan.
"Ik kom eraan, rustig maar, trouwens we kunnen toch nog niet vertrekken voor Ron er is !" zei hij.
"Je wil wel heel graag naar Alex toe, zo graag dat je de rest van je familie helemaal vergeet ! RON !" HIj keek even om.
"DOe voort ja !" Daarna keek hij zijn tweelingsbroer met een vrolijke grijns aan.
"Ron is pas een slome !"
Ron kwam eraan gelopen.
"Jaha ! Rustig maar zeg ! Mam wilde me niet laten gaan !"




Ik had Hermelien niet goed durven vragen of ik met haar en onze ouders de zomervakantie mocht doorbrengen. Daardoor had ik maar tegen iedereen verteld dat ik terug naar mijn adoptieouders ging. Ik was dan ook heel erg blij toen ik het aanbod van Leen had aangekregen. Ik was enkele dagen in een hotel gaan logeren en had niet veel meer moeten inpakken omdat ik eigenlijk nog niets uitgepakt had. Op dit moment stond ik op het punt om naar LEen toe te gaan.
Jack's moeder mocht van hem en zijn zus niet meer bij hun vader wonen. Ook hun broertje wilden ze niet bij hun vader achterlaten. Dus nu woonden ze allemaal in het kleine huisje van Jack's zus.
"Ik ga !" riep hij en was blij dat hij uit de drukte die in het kleine huisje weg kon. Zijn moeder was heel erg stil en sprak bijna niet, Valerie barstte de helft van de tijd in tranen uit en zijn broertje maakte ontzettend veel lawaai en stormde altijd door het huis.

Ik had eerder al tegen Debby (de baas van het weeshuis waar ik woon) gezegd dat ik bij een vriendin van school wou logeren en daar had ze gelukkig toestemming voor gegeven, al was het met een duidelijke tegenzin. Ik was extra vroeg opgestaan en heb voor de rest van het weeshuis net gedaan alsof ik een treinkaart kocht om naar het huis van Leen te kunnen, maar ik heb al bedacht dat ik met de Collectebus ga.
Op het moment sta ik aan een verlaten weg, amper een mijl van het weeshuis vandaan. Ik kijk om me heen, zie niemand, en steek mijn rechterhand op.
Met een knal verschijnt de Collectebus, open gaat de deur, en Sjaak gaat zijn gewoonlijke praatje af, dat ik met lede ogen aanhoor, om dan de prijs te betalen en in te stappen.
''Ik wil graag naar huize Pont in Hastings,'' zeg ik vriendelijk en we gaan op weg. Met een paar knallen, een paar scherpe bochten, een paar omvallerijen en een paar halsbrekende toeren van de chauffeur laten ze me uitstappen.
''Doei!'' roept Sjaak me na terwijl ik de drempel van Leen's huis opstap. De Collectebus vertrekt met nog een knal.
Ik grijns even en klop aan.

Ik hoorde geklop en liep naar de deur. Toen ik bij de deur was keek ik even door het raampje en lachte naar Lis. Ik opende de deur met een grote glimlach.
"Hoi Lis!", zei ik, "Leuk dat je kon komen. Sanya zal je koffers wel naar je kamer brengen. Kom mee naar de woonkamer dan wachten we daar op de anderen."
Ik riep Sanya die zo snel ze kon de koffers van Lis naar haar kamer deed en al met een grote lach naar de keuken ging.
"Ik heb net koekjes gebakken.", zei ik tegen Lis, "Wil je ze proeven?"



Hij lachtte even en stak zijn hand uit naar de viavia.
"Kom dan vertrekken we.", zei hij, "Misschien zijn de anderen er al."
Hij keek zen broers en zusje aan en knipoogde even naar hen.
"Misschien heeft Leen wel wat boterbier gekocht enzo zodat we wat kunnen feesten.", zei hij met een supergrote glimlach op zijn gezicht.

Uiteindelijk had Alex Tops gevonden.
"Kom aan, ik ben al laat !" zei ze ongeduldig.
Tops stond op en verdwijnselde met Alex Leen's huis binnen. Ze deed een stap naar achteren en struikelde ergens over waardoor ze viel en veel lawaai maakte.
Alex slaakte een gefrustreerde zucht en hielp Tops weer overeind.
"Leen? !" riep ze toen.
Ron grijnsde.
"Laten we gaan !"



Tegelijk met Jack kwam ik aan bij de voordeur van Leen.
"Hey !" zei ik vrolijk.
Hij begroette me ook vriendelijk en belde toen aan. Hij hoopte dat Elisa er al zou zijn want hij had haar erg gemist. Ook was hij blij om thuis weg te zijn omdat hij het daar echt veel te druk vond en er soms echt gek van werd.
Ik was erg vrolijk bij de gedachte om de zomer bij mijn vrienden door te brengen en wachtte ongeduldig tot Leen de deur zou komen open doen.

Ik hoorde Alex roepen en ook het geklop op de deur.
"Alex! Ik ben hier in de woonkamer!", riep ik haastig terug.
Ik liep zo snel ik kon naar de voordeur en deed open.
"An! Jack!", zei ik, "Wat leuk dat jullie konden komen! Kom binnen Sanya zal jullie koffers wel naar jullie kamers brengen. Kom dan gaan we naar de woonkamer. Daar staat wat boterbier, pompoensap en men zelfgebakken koekjes. Lis en Alex zijn ook al hier en Tops is er geloof ik ook."



De viavia was vertrokken en ze kwamen terecht in de woonkamer van Leen's huis.
"Leen! Waar ben je?", riep George meteen, "Is Alex er al? Oh ja hoi Lis."
Hij had Lis net gezien en knipoogde naar haar. Dan liep hij zo snel hij kon de gang in. Leen zag hem en knikte naar hem om te zeggen dat Alex er al was.

Alex hoorde Leen.
"Ok, ik kom eraan !" Ze liep naar de gang om zo naar de woonkamer te gaan en liet haar koffer vallen toen ze George zag. Ze rende naar hem toe, sloeg haar armen om zijn nek en begon hem te kussen.
Tops liep achter Alex aan.
Samen met Jack liep ik naar de woonkamer.
"Is Elisa er al?" vroegen we op hetzelfde moment.
Fred hoorde Leen.
"Leen?" riep hij.

Ik knikte naar An en Jack.
"Ik zag George daarnet toch passeren dus ik ben er zeker van dat Elisa er al is.", zei ik.
Opeens hoorde ik Fred roepen. Ik liep naar de woonkamer en was superblij hem terug te zien.
"Zocht je mij misschien?", vroeg ik toen ik hem zag en ik knuffelde hem, "Ik heb je gemist!"
Ik wees even naar de koekjes voor Lis en de anderen en knuffelde Fred nog harder. George kustte Alex terug en nam ze stevig vast.
"Ik heb je zo hard gemist.", zei hij.

Ik kwam ook binnen en zag leen.
''Hey Leen''
Zei ik erg vrolijk.
''Is Jack er al''
Vroeg ik toen aan haar.
''Ik wil hem graag zien''
Ik glimlachte van oor tot oor.

Ik lachtte naar Elisa.
"Hij is in de gang.", zei ik, "Ik vind het fijn dat jullie konden komen!"
Ik bleef Fred knuffelen en was echt superblij dat hij er was. Ik keek hoe Sanya nog meer koekjes klaarzette en nog meer boterbier en pompoensap bracht.
"Wie honger of dorst heeft mag altijd iets nemen!", zei ik, "Oh Fred ik heb je zo gemist!"

Ik glimlachte vrolijk.
''Dankje wel Leen''
Ik liep snel naar de gang.
''Jack''
Zei ik vrolijk.
''Ik ben er''
Ik liep op hem af.

Alex bleef George kussen.
"Ik heb je gemist !"
Fred knuffelde Leen en begon haar te zoenen.
"IK heb je erg hard gemist !"
Ron keek onzeker om zich heen en ging toen maar op een bank zitten en nam een koekje.
"Lekkere koekjes", zei hij met volle mond en nam er nog één.
Jack knuffelde Elisa en zoende haar.
"Ik heb je gemist !"
Ik glimlachte en liep toen maar naar de woonkamer.

Ik zoende Fred en lachtte eventje naar Ron.
"Dankje zelfgebakken.", zei ik.
Ik zoende Fred terug en wou dat dit moment voor eeuwig bleef duren. George bleef Alex ook zoenen.
"Ik heb je super hard gemist!", zei hij snel.

Ik sloeg me handen om Jack zijn nek.
''Ik heb jou ook heel erg gemist.''
Zei ik tegen hem.
''Ik wil je niet meer missen''
Zei ik tegen Jack.
''Nooit meer''
Ik begon hemmet veel liefde te kussen.

Alex liet hem niet meer los en legde vrolijk haar hoofd tegen zijn schouder aan.
"Wat ben ik blij dat ik je zie !"
Ron grijnsde naar Leen en nam er nog één.
Jack bleef Elisa lange tijd kussen.
"Ik wil jou ook niet meer missen !" zei hij met een glimlach.
An ging op de bank zitten, teleurgsteld omdatr ze Harry nergens zag.
Fred hield Leen vast en begon haar terug te zoenen.
"Ik hou van je !"

Ik keek hem aan.
''We slapen wel in dezelfde kamer toch''
Vroeg ik toen.
''Wil je 's avonds ook niet meer missen''
Harry kwam later binnen.
"'Hehe ben er eindelijk''
Zei hij toen.

"Ik hou ook van jou", zei ik met een glimlach.
Ik knuffelde en zoende Fred nog even. Sanya tikte op men schouder en deed teken dat een oudtante van mij er ook was. Er vloog een spook binnen en ik lachtte.
"Tante Medina wat doe jij hier?", vroeg ik, "Ga slapen!"
Ik sprong de woonkamer rond en ik zorge voor nog meer koekjes en drinken.
"Geniet ervan.", zei ik, "We gaan heel deze zomer feesten! En An wees niet bang! Ik heb Harry ook uitgenodigd hij is nog op komst."

Ik schudt grijnzend mijn hoofd om al die stelletjes en pak ook maar een koekje.
''Hmmm! Goed te merken dat je ze zelf hebt gebakken, Leentje!'' zeg ik als ik een hap heb genomen. ''Lekker hoor. Familierecept, of heb je gewoon wat aangekloot?''
Dan hoor ik Harry's stem en steek mijn kop om de deur waar ik hem heb gehoord.
''Annie! Harry-poef is er!'' grijns ik.
Hehe, ik kan het gewoon niet laten om hem zo te noemen.
Ik kakel en zwaai naar Harry, om weer naar binnen te gaan, wie weet stormloopt An me wel voorbij naar Harry. Huuu.

"Wel Lis", begon ik, "Het is een recept van mijn bedovergrootmoeder. Het is enorm oud en werd doorgegeven van moeder op dochter."
Ik toverde nog wat koekjes die in de over lagen op de schotel en vulde de kannen met boterbier en pompoensap aan.
"Wat willen jullie deze zomer nog doen?", vroeg ik, "We kunnen weg gaan. We kunnen in het bos wandelen. We kunnen verstoppertje spelen, zwerkbal spelen, wat meer toveren,..."
Ik ging in een zetel zitten en keek de anderen aan.

Ik keek op.
"Is Harry er?" vroeg ik vrolijk en sprong op. Ik snelde naar de deur om dan de gang op te lopen en Harry te gaan zoeken. Wanneer ik voorbij Lisette kom, zeg ik, lichtelijk geïrriteerd tegen haar:
"Volgende keer gewoon An en Harry graag !"
Alex luisterde naar Leen en knikte.
"Het zijn allemaal even leuke voorstellen !"
Fred keek het spook aan.
"Aangenaam, ik ben Fred Wemel, het vriendje van je nichtje !"
Jack grijnsde.
"Tuurlijk, nu kunnen we eens samen slapen !"

Ik keek Jack vrolijk aan.
''Wie heeft het over slapen''
Ik glimlachte vrolijk naar hem.
Harry keek Lis even nors aan.
''Hey An''
Zei hij erg vrolijk toen hij haar zag.
''Ik heb je gemist''

Ik grijns evil en straal.
''Ik heb jullie irritant-vind-naampjes ontdekt!'' zeg ik en glimlach triomfantelijk naar An en Harry. ''...Annie en Harry-poef!''
Ik kakel en plof weer op een stoel neer.
''Hehe, ik ga dit LEUK vinden! Echt té makkelijk om iedereen op de kast te jagen.''
Ik straal, om dan naar Harry te snuiven, geamuseerd.
''Leuk om jou ook te zien, let niet op de rest van al die mensjes die ook in de kamer zijn!''

Ik kuste Jack.
''Of wil je wel dan slapen?''
Vroeg ik toen aan Jack.
Harry keek naar Lis.
''Ook hoi''
Toen liep hij naar An toe.
''Ik heb je heel erg gemist''
Hij gaf haar een kus.