Een zomer in Hastings

Ik grijns nog even als Ron uit mijn kamer vertrekt en kijk dan weer op als deze keer An m'n kamer binnenkomt.
''Ja hoor,'' grinnik ik, om dan wat rechter te gaan zitten met glimmende oogjes.
''Momentje,'' zeg ik rustig tegen An, om dan naar de deur te huppen, die open te doen, mijn hoofd naar zolder te keren en: ''Na-apers!'' te brullen tegen Shar en Ginny. Ik giechel. ''Luv ya!'' brul ik erachteraan, om snel mijn hoofd weer terug te trekken en giechelend terug naar mijn bed te hollen.
''Oh, die kon ik niet laten! Oi, An...''
Ik grijns.
''Zou JIJ 't misschien leuk vinden om kamers te delen met mij? Of was je al van plan om met iemand anders op de kamer te gaan liggen?''

Verbaasd zag ik Lis naar de deuropening lopen en deed een stap naar voren zodat ze door kon. Ik grijnsde.
"Ja, dat geloof ik !" zei ik en ging op het andere bed zitten. Nadenkend keek ik Lisette aan en zei na een tijdje.
"Ik weet niet met wie Harry van plan is om op kamer te gaan liggen. Waarschijnlijk met Ron ofzo...dus ik wil wel bij jou op de kamer komen liggen", zei ik vrolijk, maar kneep toen mijn ogen dicht.
"Zolang je geen streken uithaalt !"
Jack glmlachte.
"Zolang ik bij jou op de kamer lig, is alles goed !"

Ik straal.
Dan kijk ik heel onschuldig en wijs naar mezelf.
''Streken? IK?''
Ik grijns.
''Oké, ik gedraag me, zolang dat nodig is dan.''
Ik plof weer op mijn bed neer en grijns weer.
''Ik beloof niks, ik ben ik tenslotte! Maar ik ga je heus 's ochtends niet wekken door een glas water ofzo over je heen te gooien, hoor. Zoiets, daar sta ik boven.''
M'n ogen stralen.

"Jaja !" zei ik sarcastisch. Toch voelde ik me gelukkig en liet me op miojn rug op het bed vallen en staarde naar het plafond. Ik geeuwde en begon me weer af te vragen waar Hermelien bleef. Ik dacht toch dat ze zou komen. Vrolijk keek ik opzij naar Lisette.
"Ik hoop het maar !"
Jack begon Elisa te kussen.
"Dus deze kamer?" vroeg hij toen.
Fred bleef Leen aankijken.

Ik knikte.
''Ja deze kamer''
Ik kuste hem met veel passie en liefde.
''Ik hou van je''
Zei ik tegen Jack.
Harry liep nu de zolder op en zag Sharon en Ginny.
''Hoi sharon, hoi Ginny''
Zei hij toen.

"Oh ik heb niet echt een voorkeur voor met wie ik op de kamer lig.", zei ik met een glimlach, "Maar je hebt nog steeds mijn vraag niet beantwoord."
Ik was in een plagerige bui maar liet het momenteel niet merken. Ik keek Fred vragend aan maar lachtte nog steeds.
"Wel?", zei ik en keek in zijn ogen.
Ik hoorde in de keuken iets vallen maar deed geen moeite om te gaan kijken wat er was.
"Als jullie je kamers hebben gekozen kunnen we naar de eetkamer gaan om te gaan eten.", riep ik snel naar de anderen, "Dat moet ook gebeuren."
Ik bleef naar Fred kijken en de geur van lekker eten kroop in mijn neus.

Ik grijns naar An.
''Jup. Daar sta ik boven. Bovendien zou ik niet zo stom zijn om mijn kamergenoot op zo'n manier te wekken. Ten eerste heb ik meer fantasie.''
Ik giechel.
''Ten tweede, het is leuker om dat soort dingen kamer tegen kamer te doen dan kamergenoot tegen kamergenoot!''
Ik ga recht overeind zitten als ik Leen hoor.
''Debbie vermoordt me als ze hoort dat ik koekjes heb gegeten voor 't eten,'' grijns ik, om van het bed af te huppen.
''Kom op, An!''

Fred werd een beetje rood.
"Ik zou graag bij jou willen liggen !" zei hij toen.
Alex keek George aan.
"Bij wie ga jij liggen?"
Ik grijnsde en sprong op.
"Ik ga eerst Harry even zoeken en kom dan meteen !" zei ik en liep de kamer uit en de trap naar de zolder op.
"Harry?"

Ik ging met me handen onder Jack zijn shirt.
''Ik heb je gemist''
Zei ik nog een keer.
''Ik hou van je''
Harry hoorde An en keek om.
''Hey lieverd''
Zei hij vrolijk en keek nog even naar ginny en Sharon.

"Voor mij is dat goed", zei ik met een glimlach, "Ik zal na het eten mijn kamer laten zien en dan kan je je bagage er zetten. Ga je mee naar de eetkamer? Dan gaan we eten."
Ik knuffelde en kustte Fred en draaide me daarna om om naar de eetkamer te gaan. George keek Alex aan.
"Bij wie ga jij liggen?", vroeg hij aan Alex en hij deed alsof hij haar vraag niet gehoord had.
Hij kustte haar en liep richting een kamer. Hij liep de kamer binnen en die bleek nog niet bezet te zijn dus hij ging op een bed zitten.

Ik grijns om An.
Doof, blind, totally in love.
Ik kakel zodra An op zolder is, om dan zomaar wat rond te huppen, van plan om mensen te halen om te gaan eten.
Hé, deur! Iemand binnen?
Ik haal mijn schouders op en vergeet mijn manieren om te kloppen voor ik binnenkom. Ik doe de deur gewoon open... en zie Eli en Jack. Ik verstijf even, om dan te piepen.
''Sorry! Let niet op mij! We gaan alleen eten!''
Ik draai me om en knal de deur achter me dicht.
''Oh, mijn arme ogen... Goed dat ze niet verder waren...''
Ik ril bij de gedachte en ren naar beneden, vastbesloten dat incident uit mijn geheugen te bannen.
Ik hup naar de eetkamer en ga simpelweg in een stoel zitten.
''Huh...'' ik kijk om me heen. ''Mensjes?''

Ik wist dat Sharon het niet leuk vond om mij en Harry samen te zien als koppel en bleef daarom maar van op een afstandje staan.
"We gaan eten ", zei ik.
Jack keek geschrokken om en moest lachen.
"Goed, tot zo, Lisette!" Daarna keek hij Elisa aan. "DIe is goed geschrokken !" Hij gaf Elisa nog een vurige kus. "Zullen we dan maar gaa neten?"
Alex volgde GEorge en gaf hem een por. Daarna ging ze naast hem zitten.
"Die vraag had ik jou eerst gesteld !"
"Ok fijn !" antwoordde Fred en volgde. Hij ging aan tafel zitten.

Ik keek Jack aan.
''Ik heb maar zin in 1 ding''
Ik gaf hem een kus.
''En dat ben jij''
Ik begon hem met veel passie te kussen.
Harry keek An aan.
''Oja An ik wou nog vragen of je met mij op 1 kamer wou slapen''
Vroeg hij toen.

Ik nam Fred zen hand vast en trok hem mee naar de eetkamer. Daar ging ik meteen aan de tafel zitten en keek naar het eten dat Sanya op de tafel had gezet. George lachtte even naar Alex en ging liggen.
"Wat dacht je ervan als wij samen op een kamer zouden liggen?", vroeg hij aan Alex, "Zou dat niet leuk zijn?"
Hij keek Alex aan en had geen zin om te gaan eten.

Fred liet zich meetrekken.
"Hmm ik heb honger !"
Ron kwam er ook aangelopen.
Alex ging naast hem liggen en keek hem ook aan.
"Dat zou ik erg fijn vinden !"
Jack bleef Elisa kussen, maar keek haar na een tijdje toch weer aan.
"Deur op slot doen? We willen niet opnieuw gestoord worden, tochN"
Ik werd rood en keek Harry ongemakkelijk aan.
"Lis had het me ook gevraagd en ik had ja gezegd omdat ik dacht dat je niet bij me op een kamer wilde liggen", zei ik zachtjes en keek met tranen in mijn ogen naar de grond. Ik wist niet wat te doen. Ik zou moeten kiezen, maar wilde niemand kwetsen.

Ik knikte.
''Ja goed plan''
Zei ik tegen hem.
Ik deed de deur op slot.
Harry keek An aan.
''Oh ok''
Zei hij wat verdrietig maar hoopte dat An het niet merkte.
''Dan ga ik bij Ron''

Jack knikte.
"Inderdaad !" Hij liep op haar af en begon haar innig te kussen. Met zijn handen ging hij onder haar shirt.
Ik had het wel gemerkt, nam zijn hand en trok hem de zolder uit naar de kamer die ik met Lisette deelde zodat we even alleen konden zijn. Onzeker keek ik hem aan.
"Harry, het spijt me !" zei ik en begon te huilen.
Ron keek naar het eten.
"Dat ziet er lekker uit !"

Ik keek hem aan.
''Wat heb ik je kussen gemist.''
Zei ik toen tegen hem.
Ik begon zijn shirt uit te trekken.
Harry omhelsde An.
''Het geeft niet, echt niet''
Hij gaf haar een kus.
''Ik had het eerder moeten vragen.''

Samen met Sharon barstte Ginny in lachen uit toen ze Lisette hoorden roepen. Ze mocht dan wel begonnen zijn, maar wat konden ze anders roepen waarmee ze duidelijk maakten dat de zolderkamer van hun was? Tegelijk draaiden ze zich om toen ze een bekende stem hoorden en hun lachbui verstoorde.
"Harry!" zei Sharon vrolijk en ze rende op haar broer af om hem te omhelzen. Tot Ginny's opluchting scheen ze van haar nare bui van daarstraks helemaal opgeknapt te zijn. Ze liep gauw terug toen ze Harry An lieverd hoorde noemen, iets waar ze beiden maar niet aan konden wennen en ze gauw uit het raam staarden om niet hun blikken en emoties te laten zien. Toen ze weer hersteld waren, keken ze weer om na nog een blik op het uitzicht geworden hadden.
"Ik heb geen honger..." mompelde Sharon weer nors. Ze moest weer aan de reis denken en al het gebeuren van de afgelopen dagen en plofte van irritatie neer op een van de bedden. Ginny zuchtte.
Bijna had ze er niet meer aan hoeven denken, bijna!
"Zeg, waarom kijk je niet bij wie Nick op de kamer gaat liggen, Shar?" stelde Ginny gauw voor. "Ik ga met je mee. Ik heb ook geen honger..." Ze trok Sharon van het bed af, de zolder uit voordat An Harry wegtrok. Ze liepen door het huis heen, op zoek naar Nick.
Nick was nog altijd op zoek naar een kamer en kamergenoot en besloot dat tijdens het eten - waar hij zelf niet deel aan zou nemen - het beste moment was en liep daarom naar de Eetkamer, waar al gauw Sharon en Ginny ook terecht kwamen. Bij het zien van iedereen bij elkaar, klaarde Sharon gelukkig op...

Ik keek Harry onzeker aan.
"Toch voel ik me er rot over !" zei ik en ging op bed zitten. Ik staarde naar de grond met tranen in mijn ogen.
Ron keek onzeker om zich heen.
"Op wie wachten we nog?" vroeg hij.
Jack glimlachte naar Elisa.
"Ik de jouwe anders ook !"

Ik zit half onderuit gezakt in m'n stoel en kijk naar Ron. Dan kijk ik de tafel rond.
''De twee tortelduif-paartjes,'' zeg ik dan, grijnzend. ''Beter bekend als Elisa en Jack en An en Harry... Als ze niet oppassen sleur ik ze nog naar beneden.''
Ik glimlach en sta dan op.
''Ik roep ze wel nog een keer. Als ze niet snel komen dan sleur ik ze ECHT naar beneden, met ogen dicht als 't moet, voor mijn arme gevoelige oogjes.''
Ik kakel lichtjes, om dan naar de trap te lopen en daaronder te blijven staan.
''OI! Mensjes!'' brul ik naar boven. ''Ik geef jullie vier daarboven de keus: snel naar beneden komen om te eten, of te kletsen, OF daarboven blijven wachten tot ik naar boven ben gehupt en jullie NAAR BENEDEN SLEEP! SAVVY?''
Ik grijns breed en voeg er een maniakale kakel aan toe.

Ik lachtte met de reactie van Lis en deed teken naar Fred dat hij kon gaan zitten.
"Lis!", riep ik, "Laat onze tortelduifjes toch gewoon doen! Ze zullen wel komen eten wanneer ze honger hebben."
Ik keek naar een grote schaal die op de tafel verscheen en kreeg nog meer honger toen ik al het eten zag.
"Lis wil je echt dat zij zorgen dat jij minder eten kan krijgen?", riep ik plagerig en met een glimlach op mijn gezicht, "Er is net zo veel lekkers. Als zij boven blijven heb jij meer voor jou."
George sprong recht en kustte Alex even.
"Kom we gaan eten en dan komen we daarna terug.", zei hij met een lach, "Er staan nog veel leuke dagen voor de deur!"
Hij liep naar de deur van de kamer en wachtte daar tot Alex volgde.

Ik glimlachte toen ik Lisette hoorde.
"Hoe hou ik het zolang uit met haar als kamergenote?" vroeg ik en stond op. "Zullen we maar gaan eten?"
Ron hoorfde wat LEen zei.
"Eten dan maar !"
Alex liep achter George aan.
"Goed idee !"
"Gaan we eten?" vroeg Jack.

Ik schudde me hoofd.
''Alles wat ik wil heb ik hier''
Zei ik tegen jack.
''en trouwens de deur is op slot''
Ik begon hem weer met veel liefde te kussen.
Harry gaf An een kus.
''Geen idee''
Zei hij lachend. Hij liep richting de trap.
''Kom je''

''Leen, je denkt te min over mij!'' roep ik terug naar de eetkamer. ''Ik geef niet alleen om eten! Meer om... de irritatie van mensen en mijn zin krijgen terwijl die mensen dat absoluut niet leuk vinden!''
Ik kakel.
''Eten jullie maar keiveel, ik eet toch nooit zoveel! Huh. Snap niet waarom ik niet superslank ben, haha!''
Ik haal mijn schouders op.
''Oi, mensjes boven! Ik ga aftellen van tien tot nul en als jullie na die nul nog niet beneden zijn krijgen jullie pleecorvee - eh -'' ik knipper met mijn ogen na dat kleine-kinder-weeshuis-dreigement en verbeter mezelf, '' - kom ik naar boven stormen, breek de deuren in en sleep jullie met de nodige bagage mee naar beneden! Ik begin NU met tellen! Tien... Negen... Acht...''