Zorg voor de kinderen

ze ging huilend onder de douche zitten en het kon haar niet schelen dat ze haar kleren nog aan had.
Zankou lachte.
''Jaja''
Leo was beneden omdat hij Paige niet bang wou maken.
Ric stapte in.

Piper wachtte geduldig. Ze ging uiteindelijk maar zitten omdat ze zich ene beetje misselijk voelde.
"Wat heb ik?" mompelde ze. Ze werd plots heel duizelig en was blij da t ze was gaan zitten.
Toon keek hem aan.
"Je mot iets stelen"

Ze bleef zo huilend zitten.
Zankou schemerde weg en ging naar Paige.
''Paige''
Paige schrok en gilde.
''Ga weg''
Ric keek hem aan.
''Wat''

Toon zuchtte.
"Het is niet wat je denkt! Die auto i s eigenlijk van ons! We willen hem gewoon terug!" Hij keek Ric boos aan.
"Hij behoort ons toe!"
Ik keek naar Hendrik en zuchtte.
Piepr sprong op en rende naar binnen."
Zankou!" gildfe ze en hoopte dat Leo het hoorde. Ze probeerde hem op te blazen, maar was dizelig en miste.

ze zat bang in elkaar.
Hendrik speelde.
Leo hoorde het en rende naar boven.
''Zankou''
Hij gooide haar tegen de muur.
Ric keek hem aan.
''Jaja''

Piper kwam hard neer.
"Ah" Ze pronbeerde overeind te krabbelen, maar het lukte haar niet. Ze zakte gewoon weer neer."
Paige.. .weg..."
Ik speelde mee.
"Is het oged?"
Toon knikte.
"Ja!"

Ze was doodsbang en bleef zo zitten.
Zankou schemerde weg.
Leo liep naar Piper en probeerde haar te helen.
''Lieverd gaat het?''
vroeg hij toen.
Ric zuchte.
''Ok''

Piper kwam overeind en schudde haar hoofd.
"Nee", zei ze zachtjes en was erg misselijk. "Het gaat niet..." Ze ging liggen en sloot haar ogen."
Misselijk..." Ze zweeg even. "Is.... is Paige in orde?" Ze probeerde naar Paige te kijken.
Toon legde uit om welke auto het gign.
"Lukt het je denk je? Tegen morgen"

Ze zat huilend helemaal in elkaar
Leo keek.
''Ze is heel erg bang''
Ric knikte.
''Ja''
Zei hij toen.

"Ik moet nar haar toe", mompelde ze. Ze gign rechtzitten en sleepte zichzelf over de grond naar haar toe.
"Paige", zei ze zachtjes. Het duurde een tijdej voor ze er was, maar toen ze er was, omhelsde ze haar.
Henry darkorbde weg uit Zankou's huis."
Wat moet ik nu?"
Toon gaf hem een klap op zijn schouder.
"Mooi zo! Zien we je dan morgen om tien uur? Hier?"

Ze schrok toen ze omheslt werd.
Ric knikte.
''Ja''
Zei hij toen maar.

Piper keek bezorgd naar Paige.
"Gaat heT?" vroeg ze. ZE keek even om naar Leo o mdaarna haar zusje weer aa n te kijekn. Bang was ze, bang om haar zusje, maar ook om zichzelf.
Ik zuchtte.
"Ric, waar blijf je?" Ik besloot he mte bellen, maar bedacht me op het laatste moment. DAt kon hij vast niet gebruiken! Hij wilde toch niet opgebeld worden door zijn vriendin te midden van zijn vrienden? ik schudde mijn hoofd en stopte mijn mobiezl zuchtend weer terug in mijn broekzak.
Toon grijnsde.
"Mooi zo, dan zien we je morgen! En als je iets nodig hebt, zeg je het maar!" Hij klopte op het portier en de deur werd voor hen opengedaan.

ze was doodsbang.
Ric ging eerst weer naar huis toe.
Leo keek onzeker toe.
''Moet ik de dokter bellen?''
Vroeg hij toen.

Piper keek Leo aan en knikte toe.
"Ja", fluisterde ze en omhelsde Paige daarna.
"Paige, mijn lieve Paige, zeg alsjebleift iets tegen me!" Ze knuffelde haar en streelde haar haren.
Henry was woedend.
"Je bent het slechtste wezen op aarde!" zei hij woedend.

Ze hield haar goed vast.
''Bang''
Fluisterde ze.
Leo belde de dokter.
''Hij komt er gelijk aan''
Zei hij tegen Piper.

Piper keek Leo an.
"Bedankt", flusiterde ze en keek daarna weer naar Paige. Tranen sprongen in haar ogen.
"Dat snap ik! dat snap ik!" Ze hield Paige stevig tegen zich aangedrukt en wilde niet mer loslaten.
Ik hoorde Ric.
"hey, lieverd!" Ik liep naar hem toe en wilde hem een kus geven.

Ze bleef huilen.
Ric kuste An.
''Ik moet straks weer even weg''
Zei hij toen.
''Maar ik mistje je''
Leo knikte.
''Graag gedaan.

"Huil maar lekker uit", zei Piper zachtjes tegen haar.
"Huil maar lekker!" Ze keek even bezorgd naar Leo omdat ze weer een pijnscheut in haar bui khad.
Verbaasd keek ik hem aan.
"Hoezo moet je straks weer weg?!" Ik kon er niet mee lachen. "Als je me gemist hebt, waarom blijf je dan niet gewoon thuis?"

Ze bleef huilen tot ze geen tranen meer had.
Leo hoorde de bel en liet de dokter binnen en bracht hem naar Piper en Paige.
Ric keek haar aan.
''Omdat ik iets moet doen voor de jongens''
Zei hij zachtjes.

Piper jielp Paige overeind."
Kom, we gaan naar mijn slaapkamer... e kunnen moeilijk inde badkamer onderzocht worden!" ze zweeg even."
En Paige, je moet neits doen dat je niet wil, ok?"
Ik keek hem verbaasd aan.
"hendrik, ga je opruimen? HEt is bedtijd!" riep ik naar hem. Ik keek RIc verbaasd aan."
At dan?"

Ze stond op.
''Wil niet onderzocht worden''
Zei ze zachtjes.
Hendrik begon op te ruimen.
Ric keek naar de grond.
''Mag ik niet zeggen''

Ik werd woedend.
"Nou, goed dan! Ga dan maar!" Ik draaide me om en liep naar HEndrik. Ik hielp hem met opruimen en tilde hem daarna op.
"Dat is flink van je!" Ik knfufelde hem. "Je bent een grote jongen!" Ik gaf hem een kusje en liep naar boven. Ik deed zijn pyjama aan en legde he min zijn bedje.
"Slaap lekker!"
Piper knikte en ging met Paige erheen.
"Is goed, maar je blijft wel bij mij terwijl ik onderzocht word?"

Ze knikte toen.
Ric had tranen in zijn ogen.
''Sorry''
Hij rende het huis uit.
Hendrik gaf zijn moeder een kusje.
''laap lekkel''

Ik had het niet gemerkt en glimlachte vrolijk. Ik gaf hem ook nog een kusje en dekte hem goed toe.
"Tot morgen!" Ik liep naar beneden en keek om me heen." Ric?" vroeg ik zachtjes en zuchtte toen ik merkte dat hi jweg was. Ik belde naar hem.
Henry darkorbde net zwaargewond binnen.
Ik gaf een gil van schrik.
Piper keek onzeker naar de dokter.

Ze keek heel bang.
De dokter begon Piper te onderzoeken.
''Gefeliciteerd u bent zwanger.''
Ric zat huilend in het park en nam niet op