Graven in verleden

"Ik zal even hier blijven.", zei ze, "Dan kan jij bedenken hoe je me het beste kan binnensmokelen."
Ze ging gehurkt zitten.
"Ik kan niet voor een storm zorgen want dan weten ze dat ik in de buurt ben...", zei ze.

Ze keek hem aan.
''Laat me gewoon even''
Zei ze en liep door.
''Ik wil even alleen zijn''
Zei ze toen zachtjes.
''Alleen''

"JE BENT NOOIT MEER ALLEEN"
tipte hij haar
ik zuchte even en dacht na
"eigenlijk kan ik zorgen dat niemand je ziet behalve magneto, mijn pa en pyro..."
zei ik kalm tegen storm

Ze keek hem boos aan.
''Laat me''
Zei ze toen en begon te rennen.
''Dit kan niet waar zijn''
Zei ze zachtjes tegen zichzelf
''Het kan niet'

"ANGELA!"
brulde hij haar nog na
"kom terug"
riep hij iets wanhooperig
ik spietste mijn oren
"Angela"
fluisterde ik en schoot overeind
"wacht hier"
zei ik bruks tegen storm en stapte rustig richting midden van het kamp waar ik angela in mijn armen nam midden in haar geloop
"angela kalm maar alles komt goed"
beloofde ik haar

Ze werd niet kalm.
'''Nee het komt niet goed''
Ze was helemaal in paniek.
''Ik wil niet slecht zijn''
Ze begon te huilen'.
''Ik wil morfix niet neersteken''
huilde ze.