((Wat: Sabertooth had zijn dochter Tiffany Creed beloofd haar te komen halen als ze haar krachte kon beheersen. ze volgde nu al enkele maanden les en heeft een paar Vrienden gemaakt wanneer hij op het toneel verschijnt. Waar: Xaviers school en magneto's kamp Wanneer: na de strijd begint opnieuw (6 maanden ongeveer begin: middag) Genre: Actie, spanning,... Wie: Wat logisch is. Regels: Basisregels.))
Beginpost
ik zat met Angela te praten op een bankje aan de rand van he schoolterrein als ik opeens een bekende geur ruik ik keek achterom en zag een eindje verder een grote man lopen "Angela zie jij ook wat ik zie?" ik keek verward naar de grote man het kon toch niet zijn dat hij naar hier kwam
Victor liep richting de school op een gestaagd tempo hij zag in de verte twee kinderen naar hem kijken hij liep te snel om de gezichten te herkennen maar hij wist als ze alarm sloegen er een hele hoop ellende ontstaan zou
Laatst aangepast door mythehunter op di 16 jun - 16:37; in totaal 2 keer bewerkt
ik keek blij naar mijn pa ik richte mijn kracht op angela 'zou hij de school willen aanvallen in zijn eentje?' ik keek een beetje achterdochtig ik wist ondertussen dat Magneto en Charles andere meningen hadden over dingen
Victor lachte toen angela evenkwaad werd "Natuurlijk, hij gaat goed hoor" hij keek even verward naar mij toen ik mijn blik op Angela vestigde
hij keek naar Angela "Ik kom mijn meisje van school halen" hij keek naar mij "Zoals ik beloofd had"
ik keek blij maar begon te beseffen dat dat betekende naar Magneto "Papa ik heb vrienden nu..." ik wou doodgraag met mijn vader mee maar dan moest ik mijn vrienden achterlaten, mijn huis
Ze keek even naar Tiffy en toen weer naar Victor. ''Dus ze gaat weg?'' Vroeg ze toen. ''Echt waar?'' Ze klonk wat verdrietig. ''Niet leuk'' Mompelde ze.
Ze knuffelde Tiffy. Je moet zelf bepalen wat je gaat doen. dacht ze toen Ik kan niet voor je bepalen. Ze zuchte. Misschien wil je vader hier wel blijven Dacht ze toen.
ik verslikte me toen ze dat dacht "Hij hier blijven?" hijgde ik geschrokken
Victor keek verward van mij naar Angela "Blijkbaar heeft ze haar krachten goed ondercontrole vermits ik dit gesprek niet volgde" hij nam mijn hand vast "Nou kom mee meisje we zijn weg"
Ik kwam toevallig voorbij gewandeld en schrok toen ik plots Victor zag die Tiffy in mijn ogen nogal ruw beetnam. Meteen zette ik een sprint in en rende erheen om Victor een harde vuistslag in zijn maag te geven. "Laat haar gaan!" riep ik naar hem. "NU onmiddellijk!" Ik leek nu pas op te merken dat Victor Tiffy niet aan het aanvallen was. "Huh?"
Ze zag An en glimlachte. ''Hey An'' Zei ik vrolijk en zag haar plots victor slaan. ''An wat doe je?'' Vroeg ze verbaast. ''er is niets aan de hand'' Zei ze kalm.
Ik keek verbaasd. "Hij ontvoert haar!" riep ik toen en hoorde dan pas wat Tiffy zei. "Papa?" Onzekre deed ik een stap anar achteren en slikte even toen ik Victor zo zag. "Sorry", zei ik snel en keek naar Angela. "Gaat ze weg?" vroeg ik onzeker en keek naar Tiffy om hetzelfde aan haar te vragen. "Ga je weg?"
ik keek onzekker Ik weet niet wat ik moet doen An Angela ik wil jullie niet achterlaten "Papa zet me neer het is een vriendin van mij het is in orde" Ik sprak rustig om hem te kalmeren
hij gromde maar zette me toch neer hij keek achterdochtig naar An alsof hij nog een klap verwachten "Schaam jij je voor je vader dat ze niet weet dat ik je pa ben?"
"Jawel, ze heeft het wel enkele keren over u gehad, Victor", zei ik toen tegen hem en wreef over mijn voorhoofd. "Ik ben vandaag nie zo helder van geest ..". Ik deed maar een stap naar achteren om te laten zien dat ik hem niet nog een keer zou slaan. "En ik zal u niet aanvallen!" zei ik tegen hem. Daarna keek ik weer naar Tiffy en zei haar. "Ga asljeblieft niet weg!"
Ze keek naar Victor. ''Mag ze niet hier blijven?'' Vroeg ze toen. ''We willen niet dat ze gaat'' Ze keek verdrietig. ''Ze is onze vriendin'' Zei ze daarna.
Ik werd plots boos. "Je laat haar al die jaren in de steek en nu plots kom je opdagen en eis je van haar dat ze alles opgeeft!" Ik deed een stap dichter naar hem toe en mijn ogen blonken gevaarlijk. Ik stond op het punt in een wolf te veranderen en hem dan zo aan te vliegen "Jij egoïstisch zwijn!" riep ik. "LAat hgaar gan!"
Ik kon niets anders dan gehoorzamen aan Tiff. "Ik kan ook altijd in een beer veranderen", mompelde ik dan en baalde omdat ze me het verbood "Tif, kan je ermee ophouden?" Ik keek haar aan. "Alsjeblieft?" Kyle dwaalde in zijn eentje door de school. "Papa?"
"Je zag de littekens op Angela haar bennen An dus je weet ook dat ik het je niet kan laten doen" ik keek haar wanhoopig aan "Als je hem aanvalt ... dan is iedereen in gevaar" Angela wat moet ik nou doen?
Victor keek even heen en weer en besefte plots dat ik An van iets weerhield "Je kan iemands beslissingen tegenhouden?" hij tilde me op zijn schouder "Je bent nog sterker dan ik dacht meis"
Ze keek even naar haar benen. ''Laten we het daar maar niet meer over hebben'' Zei ze toen zachtjes. Soms had ze er nog last van. ''Tiffy blijf alsjeblieft?'' Vroeg ze verdrietig. ''Ga niet mee'' Ze keek haar nog steeds aan.
Ik wil bij jullie blijven, hier is mijn thuis, maar het is mijn pa ik legde mijn hand op zijn haar en woelde erdoor terwijl ik nadacht
"Kom op Meis we halen je koffers...Magneto wil je graag ontmoeten hij is er zeker van dat je heel nuttig kan zijn" hij voelde haar verstijven op zijn schouder toen hij die naam zei en aarzelde even "Je maakt heus nieuwe vrienden daar hoor"