De afname van de kinderen

Ik bleef huilen.
''Ik wil je niet kwijt''
Zei ik toen.
Noah pakte An haar hand.
''Ik ben altijd in je hart en hoofd.''
Zei hij toen.
''Altijd''

Ik keek even naar Elisa en slikte toen. Ik schakelde mijn gevoelens uit en leidde Noah naar het licht oe.
"Zorg goed voor jezelf", zei ik zachtjes tegen hem.
"Ik beloof dat iker voor Elisa zal zijn ..." Zodra ik hem weggebracht had, liep ik naar Elisa toe.
"Het spijt me zo!"
Noah werd naar de Elders gebracht.

Ik bleef huilen.
''Nou ben ik heel mijn gezin kwijt''
Huilde ik.
''Ik wil niet leven zonder ze.''
Ik bleef lusteloos en huilend voor me kijken.
''EDD''
Riep ik toen.
Noah keek de elders aan.

De Elders glimlachten.
"We hebben besloten dat je zo'n goed leven hebt geleid adt je een goede lichtgids zou zijn zodat je nog meer goede dingen kan en zal doen!"
Ik knuffelde Elisa.
"WAt ga je doen?" vreog ik onzeker.
"Elisa, alsjeblieft, je mag niet opgeven, ik smeek het je!" Ik lioet haar me aankijken. "Waat moet ik zonder je? WAt moeten je ouders, Ric en Cath zonder? Alsjeblieft, geef niet op! Je krijgt je kinderen terug, dat zweer ik je!"

Ik keek An aan.
''Hoe dan''
Vroeg ik toen aan An.
''Hoe krijg ik ze terug''
Ik keek naar mijn vader.
''Ik kan niet meer''
Ik had het gevoel alsof ik al dood was.
Noah was verbaast.
''Echt waar''

Ik beet op mijn lip e probeerde de tranen tegen te houden.
"Dat weet ik niet", zei ik zachtjes.
"Het spijt me..."
Andy had niet door dat Elisa er was.
"Noah mag niet dood zijn", mompelde hij.
De Elders knikten.
"Maar je mag Elisa niet zien! Toch de eerste maanden niet omdat je eerst moet gewend worden aan het lichtgids zijn, dus laat haar ook niet weten dat je leeft, begrepen?"

Ik bleef huilen.
''Ik wil niet meer''
Huilde ik.
''Niet zonder Noah en mijn kinderen''
Ik was heel erg van streek.
''Ik wil niet meer leven.''
Ik keek rond.
''EDD"'
Riep ik toen weer.
Noah keek hun aan.
''Maar''

Ik begon te huilen.
"Elisabeth, alsjeblieft!" smeekte ik.
"WAt als he kinderen terugkomen en je er niet meer bent?! Ze zullen je heus niet vergeten en desnoods vragen we hun vaders om hulp, zij zullen zeker helpen! Thomas zeker !" Deze ptie hadden we nog niet geprobeerde.
"PRobeer dit eerst en dan mag je opgeven, alsjeblieft?" Ik had haar handen astgenomen en huilde erg hard.
DE Elders keken onzeker.
"Wat is er?" vroeg één van hen.

Ik bleef huilen en knikte uiteindelijk.
''Ok''
Zei ik toen zachtjes.
''Ik zal het proberen''
Noah keek de elder aan.
''Ik wil Elisa niet zolang missen''
Zei hij toen.

Ik zuchtte opgelucht.
"We vragen Zankou, DIesel en Thomas en samen lukt het ons wel om onze kinderen terug te krijgen!" zei ik.
"Echt waar!" Ik knuffelde haar.
De Elder zuchtte.
"Het is de enige manier ... als je haar ziet voor de periode om is, mag je geen lichtgids zijn en zal je haar zoalng ze leeft niet zien!"

Ik schudde mijn hoofd.
''Niet Diesel'"
Zei ik toen.
''Alsjeblieft niet Diesel.''
Noah zuchte.
''Ok is goed''

Ik schrok en knikte.
"Natuurlijk!" zei ik tege haar.
"We vragen Diesle niet!" Ik zweeg even. "We kunnen Lucas in zijn plaats vragen omdat we misschien zijn kind zullen moeten afgeven ..." Ik zweeg een tijdje en dacht na.
DE Elder glimlachte.
"Dat dacht ik al! Je ziet haar heus wel terug, maar je zal je taak als lichtgids altijd op de eerste plaats moeten zetten, anders nemen we je weg bij Elisabeth, begrepen?"

Ik knikte.
''Ja dat is goed''
Zei ik toen.
''Lucas is wel goed''
Noah knikte maar.
''Ja''
Zei hij zachtjes.

Ik glimlachte.
"Zullen we dat doen zodra we van deze taak verlost zijn?" vroeg ik aan haar en knuffelde haar nog even.
"Ik beloof je dat alles goed komt!"
Andt was aan het huilen.
De Elder glimlachte.
"JE eerste protégé roept ..."

Ik knikte.
''Ja is goed''
Zei ik toen tegen An.
''Laten we maar aan het werk gaan''
Ik keek naar Noah zijn lichaam.
Noah knikte.
''Ok''
Hij orbte weg.

Ik knikte.
"Ja," zei ik toen.
"Des te sneller mogen we ermee ophouden!" zei ik tegen haar en probeerde een beetje te glimlachen.
De Elder keerk opgelucht.
"Gelukkig, dat ging goed!"
Noah's protégé werd aangevallen door een demon en ze vloog hard tegen de muur aan.

Ik knikte.
''Ja''
Zei ik alleen maar.
''Des te sneller''
Ik bleef gewoon staan en naar Noah zijn lichaam kijken.
Noah heelde zijn protege zo goed mogelijk en orbte de demon tegen de muur.
''Gaat het?''
Vroeg hij toen.

Ze knikte.
"ja, nu wel, dankje!" ZE glimlachte.
"Echt bedank!t"
Onzeker keek ik naar Elisa.
"Gaan we?" vroeg ik.
"Of moet ik die van jou overnemen?" Ik voelde me erg schuldig voor wat ik gedaan had.

Ik bleef kijken naar Noah.
''Ik euhhhhh''
Het leek net alsof ik aan de grond gespijkerd was.
''Ik weet niet''
Noah keek haar aan.
''Laten we hier weg gaan''
Zei hij toen.

Ik liep terug naar Elisa en ohmelsde haar.
"Ik zal je doden wel even van je overnemen", zei ik zachtjes tegen haar en nam haar lijst over.
"Blijf jij maar even hier, het geeft niet!" Ik knuffelde haar nog even, liet haar los en knipte met mijn vingers waardoor ik naar de volgende persoon ging.
De protégé knikte.
Andy streek door zijn haren.
"Hoe moet ik dit aan Elisa vertellen?"

Ik hoorde mijn vader.
''Ik weet het al''
Ik raakte hem aan.
''Noah het spijt me zo''
Ik ging bij zijn lichaam staan.
Noah orbte met haar naar haar huis toe.
''Zo''

De protégé glimlachte.
"Dankjewel!"
Andy voelde plots iets.
"Elisa?" vroeg hij zachtjes.
"ben je daar?"
Noah horode Elisa natuurlijk niet.
Ik werkte erg snel.

Ik keek mijn vader.
''Ja ik ben er''
Ik liep naar hem toe.
''Ik ben hier''
Ik legde mijn hand tegen zijn wang aan en liet hem liggen.
Noah glimlachte naar haar.
''Graag gedaan''

Andy was erg verbaasd. Hij hoorde haar niet, maar voelde haar wel. Met tranen in zijn ogen legde hij zijn hand op de hand van Elisa.
"Het spijt me zo!" zei hij tegen haar.
Cath begon wakker te worden.
De protégé ging zitten en was wat ongemakkelijk.
"Wil... wil u iets drinken?"
Ik bleef goed doorwerken omdat ik nu eens zoveel moest doen, maar ik vond het niet erg omdat i kdaardoor niet te hard moest denken aan wat er gebeurd was met Noah.

Ik had tranen in mijn ogen.
''het is niet jou schuld''
Ik haatte het dat hij mij niet hoorde.
Noah knikte.
''Ja is goed''
Hij glimlachte naar haar.
''Dankje''