Talenten jacht

Ik glimlach en houdt nog steeds mijn hand naar hem uit.
''Goede keus, mijn beste,'' zeg ik, om betekenisvol met mijn hand op en neer te zwaaien. Na een paar seconden houdt ik ermee op en schudt ik zelf zijn hand.
''Het is dus een deal!''
Ik laat z'n hand los en wijs naar hem.
''Als je toch streken uithaalt gaat de deal niet door... en onthoudt...''
Ik wijs met twee vingers naar mijn ogen en dan met eentje naar hem.
''Ik zie alles.''
Oké, dat was ZO gejat van 'n film.

Sirius verschijnselde naar een plek vlakbij het huis van Malfidus en kwam binnen gestormd net toen Malfidus mij kwam halen. Toen hij bij Lisette aankwam, bekeek hij haar bezorgd. "Gaat het? Alles in orde? Hebben ze je geen pijn gedaan?"
Ik schrok toen uiteindelijk de deur openging. Mijn ogen moesten even aan het licht wennen, maar toen ze gewend waren, zag ik dat het Lucius was. Onzeker deed ik een stap naar achteren, maar hij liep op me af en greep me bij de arm. Zonder een woord te zeggen sleurde hij me mee naar buiten.
Tops keek Remus aan.
"Hey!"
Jack gaf Elisa een kus.
"Je hebt niemand vermoord !"

Ik hap naar adem.
''Sirius!'' fluister ik geschrokken en kijk even naar het huis. Dan kijk ik weer naar Sirius, pak hem bij z'n arm en loods hem naar een bosje.
''Ik ben oké! Verstop je hier en houdt je stil!''
Ik duw hem in de bosjes en snel terug naar mijn oorspronkelijke plaats. Ik sta er net als de deur weer opengaat en Malfidus en An verschijnen.
Ik glimlach naar ze en zendt An een blik van: 'shh, laat mij 't woord doen.'.

Deze keer besloot iik maar naar Lis te luisteren en zond haar een blik toe van ik-vertrouw-je !
Lucius keek Lis nors aan.
"OK, wat nu?" vroeg hij.
Sirius had zich laten wegduwen.
PAs inspriongen als het nodig is !
Jack gaf Elisa nog een kus.

Ik glimlach naar Malfidus.
''Lach eens, dat doet je vast geen pijn!'' zeg ik dan, om mijn armen met die van Malfidus en An te linken.
''Nu... gaan we met z'n drietjes gezellig naar de open haard, daar neemt An de groene Brandstof-trein en we houden ons aan onze afspraak!''
Ik loods de twee met me mee naar de deur, onopvallend een signaal naar Sirius gevend: 'wacht tot we binnen zijn, volg ons dan - voorzichtig'.
Ik loods hen door de deur en zo naar de haard, waar ik An loslaat en een duwtje naar de haard geef. Ik onlink mijn arm met die van Lucius en shoo An nog meer naar de haard.
''An, ga naar Zweinstein of het Nest. Zeg niemand hier iets over. Maak je geen zorgen.''
Ik moet natuurlijk wel in mijn rol blijven...

Sirius kwam tevoorschijn toen ze binnen waren en volgde hen.
Ik dachte cht dat Lis er zou blijven en keek erg bezorgd naar haar.
"Lis, ik laat je niet achter !" zei ik en schudde mijn hoofd.
"Dat wil ik niet !"
Lucius keek nors naar me.
"Ga nu ! Voor ik me bedenk !"
Bang keek ik Lis aan.

Ik pak An bij haar schouders en kijk haar aan.
''Maak je geen zorgen om mij. Ga. Eka tauthr.''
Eka tauthr betekent 'ik volg'. Van de oude taal uit het boek van Eragon.
Om Malfidus te neppen zeg ik erachteraan, met een glimlachje: ''Heb ik opgevangen in een boek. Is 'veel geluk'.''
Ik kijk An veelbetekenend aan en hoop dat ze nog een paar woorden van de oude taal weet die ik 'r heb laten zien...
''Ga!''

Ik verstond wat ze zei en knikte opgelucht.
"Toch laat ik je niet graag achter !" zei ik om het spelletje mee te spelen.
"JIj ook veel succes! " Ik omhelsde haar en verdween daarna in de haard nadat ik er brandstof had opgegooid. In het NEst struikelde ik uit de haard en keek in paniek om me heen.
Sirius verlamde Lucius.
"Kom op, Lis,w e gaan !"

Ik grijns naar Sirius, om dan te fronsen.
''Wacht even...''
Ik begin in mijn trui te zoeken om een pen en een stuk perkament eruit te halen. Ik begin erop te krabbelen.

Ik beloof Draco niks te laten overkomen, maak je geen zorgen. Vel eïnradhin líf. Op mijn leven.

LMV

Ik plak 't briefje op Lucius' wang en hups naar Sirius.
''Kom op, sloompie! Wie er 't eerst is!''
Ik pak een handje Brandstof, stap in de haard en brul: ''Het Nest!''
Ik verdwijn in groene vlammen en schiet er aan de andere kant uit. Recht tegen An aan.
''Hallo,'' zeg ik droog.

Sirius keek even verbaasd Lisette aan. Hij grijnsde.
"Dat staat je goed, Lucius !" zei hij en nam toen ook een handje brandstof, gooide het in de vlammen en zei.
"Het Nest !"
Lucius bleef stomverbaasd achter.
Ik viel om en draaide op mijn rug om zo weer overeind te krabbelen.
"Ja , ook hallo !" Ik grijnsde naar haar en rende toen naar ahar toe en omhelsde haar.
"Gelukkig, je bent in orde !"

''Mff! Wordt... geplet... door... megaknuf... Krijg... geen lucht!'' mompel ik dramatisch, ik knuf dan terug en geef An een por.
''Oi! Lisje moet ademhalen! DAN ben ik pas in orde! Lemme goooooooooo!''
Ik flapper wat met mijn armen als een gevangen vogeltje, zie dan Sirius en zwaai naar hem, nog steeds 'gevangen'.
''Moet je zien, Siri! Ik ben een krijgsgevangene! An, ik geef je een tip, druppels water op iemands voorhoofd laten vallen, constant, is briljant om iemand aan 't praten te krijgen!''
Ik grijns.
''Maar laat me nu gewoon maar los, oké?''

Ik werd eeen beetje rood en liet haar uiteindelijk maar los.
"Ik ben gewoon zo blij dat je in orde bent en het spijt me dat ik niet naar dit gevangen vogeltje luisterde !"
Sirius knikte.
"Ja, dat is een goede manier om iemand aan het praten te krijgen", grinnikte jhij. Daarna keek hij weer bezorgd.
"LAten we naar het ziekenhuis gaan !"

Ik grijns naar An.
''Je doet er goed aan de volgende keer naar dit gevangen vogeltje te luisteren,'' zeg ik droog. ''Want met dit gevangen vogeltje vlieg je zo elke kooi uit! Hehe!''
Ik knik dan naar Sirius.
''Ja! Ik moet Elisa om d'r donder geven dat ze ons niet geloofde... En proberen Tops aan 't lachen te krijgen met mijn evile plot voor Remus! Bwahahaha!''
Ik wrijf vrolijk in mijn handen met een lichtelijk evil lachje.

Ik glimlachte naar haar.
"Bedankt, Lis !" zei ik toen en mijn blik werd bezorgd toen ik hoorde dat Elisa in het ziekenhuis lag.
"WAt is er met Elisa gebeurd?" vroeg ik bang.
Sirius pakte al wat brandstof.
Lucius haalde het briefje van zijn wang en las het.
"Verdomme !" riep hij boos uit.

''Eh... Ze probeerde te zwemmen zonder te ademen?'' zeg ik twijfelend. ''Ze is naar het Sint... Dinges... - hoe heette 't nou? Sint Holisto! - gebracht, dus ze zou oké moeten worden.''
Ik pak ook een handje Brandstof, wuif naar An en Sirius, wacht dan even.
''Sirius! Verander in die hondenvorm van je, ben je nu al vergeten dat je een 'gezochte moordenaar' bent? Ga met één van ons naar 't ziekenhuis op die manier, ze zullen denken dat je onze hond bent!''
Ik kijk Sirius aan.
''...Dude... je bent toch niet in je eigen gedaante al naar Sint Holisto geweest, hoop ik?''

"Zwemmen zonder ademen?" vroeg ik met een heze, hoge stem. In mijn ogen kolkte de paniek.
"Bedoel je dat ze zelfmoord heeft proberen te plegen?" Het kon me even niet schelen dat Sirius misschien al in zijn echte gedaante naar het hospitaal gegaan was. "Je weet dus niet dat ze in orde is?" Ik rende nar de haard, graaide wat poeder en strooide het in het vuur.
"Sint-Holisto !" zei ik en stapte de vlammen in.
Sirius was rood gewordne.
"Ikdacht er even niet bij na ! Elisa en Tops waren gewond, weet je wel?" SNel veranderde hij in zijn hondgedaante.

''Ugh! Sirius!'' mompel ik. Als ik An al zie wegBrandstoffen kijk ik naar hond Sirius.
''Kennelijk ga je met mij mee, Siri-mans...''
Ik ga in de haard staan.
''Kom op, we hebben niet de hele dag,'' grijns ik en wuif Sirius dichterbij.
''Hupsakee! Enne... pas op dat je me niet plet met die grote poten van je!''
Ik houdt 't Brandstof klaar.

Ik keek ontsteld om me heen en wist niet waarheen.
"Kom, Lis, snel ! SNelsnel !" zeg ik zachtjes en erg ongeduldig.
"Waarmo duurt get nu zolang? !"
Sirius ging vlakbij Lis staan en blafte om haar te zeggen, al kon ze het natuurlijk niet verstaan, dat hij er klaar voor was en dat ze de brandstof nu maar in het vuur moest gooien zodat ze konden vertrekken.
Jack bleef bij Elisa.

Ik kijk omlaag naar Sirius, knik, mompel lichtelijk sarcastisch: ''Aye-aye, kappie...'' en gooi het Branstof op de grond in de haard.
''Sint Holisto!'' roep ik luid en duidelijk, om samen met Sirius de hond in groene vlammen te verdwijnen. Als altijd struikel ik uit de haard aan de andere kant, om op mijn achterste te vallen en verbaasd naar iedereen aan de andere kant te kijken.
"Eh... goede dag allemaal...'' mompel ik en kijk achterom naar Sirius.
''Kom op, Snuffel!''

Sirius blafte tevreden en volgde haar.
In het ziekenhuis duwde hij met zijn snuit Lisette overeind. Daarna keek hij om zich heen en zag An. HIj liep naar haar toe en blafte verontwaardigd naar Lisette omdat ze hem Snuffel genoemd had.
"Hier ben je !" zei ik tegen Lis.
"Waar bleef je zo lang?" Ik keek om me heen.
"En waar moeten we heen?"

''Ik stond in de file,'' zeg ik droog en werp een blik op Sirius. Dude. Ik ga hem hier NIET Sirius noemen! Wie weet wie het hoort en 't doorbabbelt!
Ik kijk weer naar An.
''Maar één manier om erachter te komen!'' zeg ik en loop naar de balie, voor een moment voordringend bij iemand met een fluitje in z'n neus.
''Ik heb maar heel even nodig, meneer!'' zeg ik tegen de meneer met de fluit en richt me tot de baliejuffrouw, die me verontwaardigd aankijkt.
''Eh...ik... zoek twee mensen die hier pasgeleden zijn opgenomen. De één is bijna verdronken, Elisabeth de Vries, en de ander, met glas in haar rug, Nymphadora Tops.''
Ze kijkt me een moment aan en wijst naar het bord boven haar.
Ze noemt een verdieping en een kamernummer.
''Bedankt!'' zeg ik, klop de man met de fluit symphatiek op de schouder, en sleep An mee, verwachtend dat Sirius ons volgt.

Ik was de hele tijd naar de man met het fluitje in zijn neus aan het staren. TOen ik door Lis meegetrokken werd, was ik nog altijd niet bekomen van wat ik gezien had.
"Had je hem gezien?" vroeg ik overbodig, want ze had tegen hem gesproken, dus had ze hem gezien. "Hoe zou hij dat gedaan hebben?" Ik schudde even mijn hoofd en keek Lis toen verontschuldigend aan.
"Sorry !"
Sirius volgde en blafte even. Daarna rende hij sneller en kwam als eerste bij de kamer aan, maar kreeg de deur niet open.

''Geprobeerd te neusfluiten met een gewone fluit?'' grijns ik. ''...Wat... behoorlijk stom is. Oi! Snuffel! Wacht nou even!''
Ik ren erachteraan, An achter me aan trekkend. Dan laat ik haar los en ga naar de deur, om die dramatisch open te gooien.
''Hoi mensjes! Hier zijn we dan! Oh... sorry, mevrouw... Ik wist niet dat u achter de deur stond... hehe...''
Ik glimlach onschuldig naar de zuster achter de deur, die even een boze blik op me werpt en er dan vandoor gaat.
''Nou... dat kon ook wel ietsje vrolijker...'' mompel ik verontwaardigd.

Ik zag Lis de kamer binnen komen.
''Lis''
Ik keek naar haar.
''Wat doe je hier''
Vroeg ik toen onzeker.
''Hebben jullie An geholpen?''
Vroeg ik toen zachtjes.

Ik onderdrukte een grijns als ik de zuster voorbij zag lopen en ging toen pas de kamer binnen.
"Elisa?" vroeg ik omdat ik haar stem hoorde, maar haar niet zag. Ik was al opgelucht dat ze nog kon spreken. Toen ik haar zag, rende ik naar haar toe en omhelsde haar voorzichtig.
"Elisa, wat had je nu gedaan?"
Snuffel liep naar Remus.