Talenten jacht

Ik keek naar Jack zijn moeder.
''Ok''
Zei ik alleen maar.
''Ik ben moe''
Zei ik zachtjes.
''trusten''
Ik viel langzaam aan in slaap.
''Hey''
Zei Harry terug

Jack ging ook terug in bed liggen.
"Truste !" zei hij tegen Elisa.
Jack's vader vertrok niet veel later.
"We gaan ook !" zei zijn moeder tegen Robrecht en ze vertrokken ook.
Jack sliep rustig door.
"Zou er al nieuws zijn?" vroeg ik onzeker.
"Over Elisa?"

Ik werd na een paar uur wakker.
''JAck''
Zei ik zachtjes.
Harry haalde zijn schouders op.
''Ik weet het niet''
Zei Harry.
''We kunnen het wel gaan vragen aan professor Andeling of Perkamentus.''
Stelde Harry voor.

Jack was al even wakker en keek naar Elisa.
"Hey !" zei hij opgewekt.
"Hoe gaat het?"
Plots ging de deur van de kamer open en kwam Jack's oudere zus, Vera, binnen gelopen.
Ik keek Harry aan en dacht evn na.
"Ja, laten we dat maar doen !" Ik stond op en keek met een zenuwachtige glimlach naar Harry.
"Ik hoop dat alles in orde is."

Ik glimlachte naar Jack.
''Wel goed, dankzij jou''
Ik zag een vrouw binnen komen.
''Wie bent u''
Vroeg ik verward.
Ik keek Jack aan.
Harry stond op.
''Zullen we eerst naar Anderling gaan.''

Jack glimlachte en keek toen om.
"Dat is mijn zus, Vera !" zei hij met een glimlach.
"Vera, dit is Elisa, mijn vriendin !"
Vera glimlachte naar Elisa.
"Hey, ik ben Vera, ik heb al veel over je gehoord !" zei ze vriendelijk en glimlachte naar Elisa.
Ik knikte.
"Ja, is goed !"

Ik keek vera vrolijk aan.
''Aangenaam kennis te maken.''
Ik glimlachte naar haar.
''Ik heb niet veel over jou gehoord.''
Zei ik vrolijk.
Harry liep de leerlingenkamer uit.
''Laten we gaan''

Vera keek Elisa vrolijk aan.
"Ja, Jack praat niet zo graag over zijn familie denk ik !" zei ze met een grijns. Toen keek ze bezorgd.
"Gaat het met jullie?"
Jack knikte.
"Met mij goed !"
Ik volgde Harry.

Ik keek Vera vrolijk aan.
''Het gaat wel met mij''
Zei ik tegen haar.
''Me been doet alleen een beetje pijn.''
Zei ik zachtjes.
''Maar liever dat dan dat wat er gebeurt zou zijn geweest als Jack me niet gevonden had''
Zei ik en keek naar Jack

Vera keek naar haar been.
"Jammer dat je niet naar een tovenaarsziekenhuis bent gebracht.... Dan had je niet in het gips gemoeten .....", zei ze.
Jack werd een beetje rood.
"Ja, wat is er precies gebeurd?" vroeg Vera toen nieuwsgierig.
Ik liep met Harry naar porffessor Anderling.
"Zou ze het wel weten?"

Ik keek naar me been.
''Ik was weg gelopen en belande in een bijna instortende huis''
Zei ik.
''Ik krakte door de vloer heen en het huis werd in brand gestoken en Jack vond me en redde me''
Ik keek Vera aan.
''Dat was de afgekorte versie.
harry haalde zijn schouders op.
''Weet ik niet''
Harry keek Anderling aan.
''Professor heeft u iets gehoord van elisabeth en Jack''
Vroeg hij.

Vera keek verbaasd naar haar broer.
"Wow, dan moet hij wel echt veel van je houden ! Hij zou nooit zijn eigen leven in gevaar brengen voro iemand anders !" zei ze en keek Elisa toen vrolijk aan.
"Welkom bij de familie !"
Ik keek professor Anderling bang aan.
"NEe, zou er iets moeten zijn met hen?" vroeg ze onzeker.
Ik keek onzeker Harry aan.

Ik keek erg blij.
''Dankje''
Ik keek Jack gelukkig aan.'
''Ik hou ook zielsveel van hem''
Zei ik tegen Vera.
''An heeft het gevoel dat er iets is met elisa.''
Zei Harry tegen Anderling.

Vera glimlachte en keek van de één naar de ander.
Jack was rood geworden.
"Ja, ik hou heel erg veel van Elisa !" zei hij.
Vera glimlachte naar Elisa.
"Mooi !"
Ik knikte onzeker.
Professor Anderling keek onzeker van mij naar Harry.

Ik werd ook rood.
''Wat ben je rood Jack''
Zei ik tegen hem.
Harry keek Anderling aan.
''Wat moeten we nu doen''
Vroeg hij haar.
''Straks is er wel iets gebeurt.''

Jack werd nog wat roder.
"Echt? Het is hier ook erg warm !" zei hij.
Vera's blik werd plots bezorgd.
"Dus papa heeft mama geslagen? Weeral?"
Jack keek zijn zus aan en knikte.
Professor Anderling begon zich ook zorgen te maken.
"We gaan naar Perkamentus !"

Ik knikte.
''Het was mijn schuld.''
Ik keek Vera verbaast aan.
''Wat doet hij dat vaker dan.''
vroeg ik verbaast.
''Waarom''
Ik keek Jack en Vera aan.
Harry knikte.

Vera keek Elisa weer aan.
"Nee, het is niet jouw schuld ! Helemaal niet !" zei ze enschudde verbaasd haar hoofd.
"Hij doet het wel vaker ja....", zei ze onzeker. Ze haalde haar schouders op.
"Ik weet niet waarom !" zei ze.
"Waarschijnlijk gewoon omdat hij een schoft is !" zei ze nors en wendde haar blik af.
Ik volgde hen naar professor PErkamentus.
"I hoop maar dat ze in orde zijn !"

Ik keek naar de grond.
''Volgens mij was hij boos dat ik er was''
Ik ging op me zij liggen en keek naar buiten.
''Het was wel mijn schuld''
Ik deed me ogen dicht.
''Ja dat hoop ik ook''
Zei Harry.

Vera stond op en ging voor het raam staan. Ze keek Elisa aan en zei streng.
"Hij is altijd boos !" ONzeker bleef ze Elisa aankijken.
"Hij slaat haar al lang, lang voordat Jack jou kende !" Ze bleef naar Elisa kijken en wilde niet dat die zich schuldig voelde.
"Je moet je niet schuldig voelen voor iets dat je niets aan kan doen !"
Ik bleef even staan en keek naar mijn hand.
"Hoe kunnen we weten of ze in orde zijn?"

Ik keek haar niet aan.'
''Toch voel ik me schuldig''
Zei ik erg zachtjes.
''Ik heb geen idee''
Zei Harry.
''Misschien weet Porfessor Perkamentus wel wat''
Zei hij.

Vera glimlachte naar Elisa.
"Dat hoeft echt niet ! Echt waar niet !" Ze keek even onzeker naar Jack.
Hij kwam uit bed en liep naar Elisa's bed toe.
"Elisa, lieverd, kom aan, je hoeft je echt niet schuldig te voelen !" zei hij en gaf haar een zoen. "Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen daden !"
Ik volgde professor Anderling naar het kantoor van professor Perkamentus.
"ja !" zei ik alleen maar.
"Maar wat als hij me niet gelooft?" vroeg ik onzeker en wilde niet voor paal staan.

Ik keek Jack aan.
''Ok ik voel me niet schuldig meer''
Ik gaf hem een zoen.
''Maar ik wil hier wel graag weg''
Zei ik tegen Jack.
Harry keek An aan.
''Ik weet zeker dat hij je wel geloofd''
Zei Harry heel serieus.

Jack gaf Elisa een zoen terug.
"Ik ook, maar ik vrees dat we nog wel even zullen moeten blijven !" Hij gaf haar nog een zoen en keek haar vrolijk aan.
"Gelukkig zijn we samen !"
Vera glimlachte.
"Ik hoop het !" zei ik en liep de wenteltrap op.
"En ik hoop ook dat Elisa in orde is !" zei ik met een zucht.

Ik knikte.
''Ja dat denk ik ook''
Zei ik tegen hem.
''Jammer genoeg maar wel gelukkig samen.''
Ik kuste hem.
''Ik hou van je''
Harry liep achter An aan.
''Ja dat hoop ik ook''