hell all over again

Seiji werkte hard verder. Hij was erg die pin gedachten verzonken en had niet door dat Lucy naar haar zwaard keek.

voorzichtig en zo geluidsloos mogelijk om meeser niet te storen stond ik op en liep naar de vitrine kast..,
voorzichtig legde ik er een hand tegen..,
en liet toen even verdrietig mijn hoofd hangen

Seiji merkte het niet. UIteindelijk was hij klaar en liet de papieren met een vingerknip naar de kast verdwijnen.

ik schrok even op van de vingerknip..,
en keek toen weer even met een trieste blik naar mijn zwaard

Seiji stond op en keek naar haar. Hijr aakte in paniek zodra hij zag waar ze stond.
"WAt doe je daar? maak dat je wegkomt!"

ik deed geschrokken een paar stappen achteruit..,
''ik keek alleen meester'' antwoorde ik zijn vraag naar de grond starend

seiji liep tot bij haar en duwde haar nog verder achteruit.
"Ik wil je nooit meer in de buurt zien van deze kast, begrepen?" snauwde hij haar toe.

''m-maar'' stribbelde ik tegen maar liet me moeiteloos achteruit duwen..,

Seiji keek nors en bekeek toen zelf even zijn kast.

ik bleef naar de grond kijken
mijn handen voor me in elkaar gevouwen en mijn hoofd lichtjes gebogen..,
''ik wilde er alleen even naar kijken''
maakte ik mijn zin af

Seiji draaide zich woest om.
"ALleen kijken zeker? jaja, dat ken ik!"

ik keek hem aan..,
''echt waar'' zei ik maar liet mijn hoofd toen weer hangen.., geloven zu die me toch niet

BIj Seiji ging het er niet echt om of het waar was of niet. Hij werd verteerd doro angst, angst dat zijn slavin hem iets wilde aandoen om zo vrij tek unnen zijn.
"Houd je mond!" Hij draaide zich om en gaf haar een klap in het gezicht.

ik draaide mijn hoofd weer recht na de tik..,
Dante., mijn vorige meester, was dan misschien erg slecht voor me geweest..,
af en toe liet hij me teminste nog wel is naar buiten gaan..,
of liet me met mijn krachten of zwaard spelen..

Seiji keek nors naar haar.
"Naar je hok!"

ik keek hem even aan.., met een trieste verslagen blik..,
dan strompel ik terug naar mijn donkerte..,

Seiji sloot de deur en deed die op slot. Daarna liep hij wat rond door zijn husi en probeerde het angstige gevoel van zich af te krijgen, maar wist niet hoe.

ik ging tegen de deur staan en hield mijn vuist al op om ertegenaan te slaan maar hield me in.., wat was het nut ervan?..,
ik kwam er toch niet uit en hij zou er waarschijnlijk alleen maar van genieten..,
in plaats ervan liet ik me tegen de deur op de grond zakken en begon zachtjes te zingen

Seiji hoorde haar zingen en bleef stokstijf staan. Zang! Dat was lang gelden dat hij dat gehoord had. Maar hij wist niet of hij er blij om moest zijn of niet. Onzeker liep hij terug en opende de deur.
"Kom er mar uit", zei hij zachtjes.

ik klapte achterover toen de deur onverwacht openging en klapte met mijn rug op de grond..,
''au'' klaagde ik even en kwam toen overeind en bleef naast de deur staan

Seiji gaf een trap tegen haar scheenbeen.
"Bedank me liever dat ik je eruit laat, stom scharminkel."

''d-danku., meester'' zei ik snel..,

Seiji knikte.
"Dat lijkt er al meer op!"

ik glimlachte even lichtjes..,

Seiji draaide haar de rug toe en opende de koelkast.
"Ik wil dat je een glas bloed voor me vult." Hij liep naar een kast, haalde een dolk tevoorschijn en ga die aan haar.