Noah knuffelde Elisa. "Maar het komt goed!" zei hij toen. "het komt echt goed!" Kleine Nico huilde. "Mama naal Esthel!" Ik kuste Ric. "Wanneer zouden we weten dat ons heden verandert is?"
Ik keek hem aan. ''Laten we maar gaan'' Ik keek Noah aan. Ric haalde zijn schouders op. ''Misschien als we terug zijn'' Zei hij toen. ''Ik weet het niet''
Noah keek Elisa an. "Je kan het wel, Elisa!" zie hij. "Echt waar!" Nico begon te springen om bij de deurklink te raken. naal Esthel!" riep hij. "NAAL ESTHEL!" Ik knuffelde Ric. "Ja,h et moet!"
Ik was bang. ''Nee ik kan het niet'' Ik wou weer weglopen. ''Sorry'' Ric gaf An een kus. ''Misschien moeten we terug naar onze eigen tijd'' Stelde hij voor.
Noah deed de deur open. "Je kan het wel, Elisa!" zei ze. "Want alles komt in orde!" Hij hield haar tegen. Ik keek onzeker. "Maar hoe weten we of alles goed is?" vroeg ik. "Moeten we dat niet eerst weten?" Noah keek Ri caan. "Ja, we moeten teruggaan
Ik liep toch naar binnen. ''Esther'' Ik begon te huilen toen ik haar zag liggen Ric keek An aan. ''Daar kunnen we zien of het gewerkt heeft'' Zei hij toen. ''Iets anders weet ik niet''
Ik knikte. "Je hebt gelijk!" zei ik tegen hem en kuste hem. "Ik hou van je!" Noah keek ons aan. "Zullen we dan naar de zolder van de manor gaan?" vroeg hij. Ik knikte en orbde ons erheen. Noah legde zijn arm rond Elisa's schouder toen hij het zag. Nico liep tot bij het bed.
Noah legde zijn armen om haar heen. "Geen idee, schat!" zei hij zachtjes tegen haar. "Maar het kotm goed!" NIco knikte. "Jaja! Esthel al wakkel!" Esther keek verdwaasd om zich heen en huilde zachtjes. "Mama?" Ik orbde met hen naar de zolder. "Tekenen jullie het op de muur, dan zoek ik de spreuk!"
Ik glimlachte. "Kheb de spreuk!" zei ik vrolijk. "Klaar?" Noah knikte. "Ja!" Ik las de spreuk voro en liep toen naar de jongens toe. Esther glimlachte. "Mama"
Ik glimlachte. ''Mama houdt van je'' Zei ik opgelucht. Ric liep gelijk met Noah en An erdoor. ''En nu hopen dat alles goed is'' Zei hij toen. ''Hopelijk.''
Ik knikte en keek om me heen "Ik zal Elisa bellen", zei NOah. Ik knikte. "Goed idee!" antwoordde ik en keek gespannen toe hoe hij Elisa's nummer intoetste en wachtte. Esther sliep. Grote Esther keek Hendrik met een glimlach aan. "Ik hou van je!"
Ik nam mijn mobiel op. ''Met Elisa'' Zei ik toen. Hendrik kuste haar. ''Ik hou ook zoveel van jou'' Hij begon haar in haar nek te kussen. Ric wachte gespannen af.
Noah keek onzeker. "Elisa.... is ... is Esther in orde?" vroeg hij. "Grote en kleine? " Esther straalde. "Hmmmm", mompelde ze en sloot haar ogen. "Heerlijk" Ik wachtte ook af.
Noah zuchtte opgelucht. "Ik leg het je later uit! Ik hou van je, tot oz!" Hij ghing op en keek Ric en mij vrolijk aan. "Ze zijn in orde!" Een stralende glimlach verscheen op mijn gezicht. "Mooi zo!" zei ik vrolijk en kuste Ric. Esther werd rood. "Vleier!"
Ik snapte er niets van. ''Ok, ik hou ook van jou'' Zei ik toen tegen Noah. Ric zuchte opgelucht. ''Gelukkig'' Hij kuste An terug. Hendrik keek haar aan. ''Wie ik?''
Esther lachte en streelde zijn wang. "Ik hou van je!" zei ze tegen hem. Ze keek hem diep in zijn ogen aan en verdronk er in. Noah was vrolijk. "Ik ga er heen!" Hij rende naar buiten, naar zijn auto toe. Ik knikte. "Inderdaad!"
Ik keek Ric aan. "Gaan wij ook naar het ziekenhuis?" vroeg ik hem. "Of ergens anders heen?" Esther straalde. "Dat hoor ik graag!" zei ze en legde haar hand op haar buik. "En ons kleintje daarbinnen is gelukkig ook in orde nu!" Noah kwam binnen gelopen. "Elisa?" Hij keek om zich heen.
Ik bleef hem even kussen. "Ik wil evne met mijn eigen ogen zien dat Elisa nog leeft!" zei ik vrolijk. Ik gaf hem nog een kus en kekhem toen aan. "OP naar het ziekenhusi dan mar?" Noah liep naar haar toe en begon haar meteen passioneel te zoenen. Daarna keek hij haar en toen zijn ogen vol tranen schoten, omhelsde hij haar. Esther straalde. "Ik ook", zei ze toen.
Index 
Portal 
Viavia's 
vr 3 jul - 21:01
