ruzie over de vaders

Ik transporteerde naar Noah met An en Charlotte.
''Je bent weer terug.''
Ik gaf hem een kus.
''En heb je ontdekt waardoor jullie?''
Paige kuste hem terug.
''We weten waardoor het komt''
Ze keek Noah even aan.

Noah keek Elisa aan en knikte. Hij gaf haar een kus terug en keek toen onzeker weernaar Paige.
"Zeg jij het maar ",zei hij toen omdatr hij het niet echt tegen Elisa durfde te vertellen.
Ik keke verbaasd toe."
Zeg he gewoon !"
Henry knikte.

Ik keek Noah aan.
''Wat is er?''
Vroeg ik toen aan hun.
Paige keek iedereen aan.
''Het komt door een wens die Elisa bij een geest heeft gedaan.''
Zei ze toen.
''Nee dat kan niet''
Ik schrok heel erg''

Verbaasd keek ik naar Elisa.
"Wat heeft ze dan precies gewenst?" vroeg ik onzeker.
Henry keek veerbaasd naar Elisa."
Dat had ik niet verwacht ! "zei hij verbaasd.
"Heeft ze dan gewenst dat jullie samen zouden slapen?"
Piper schudde haar hoofd".
Waarschijnlijk niet ! Die geest zal haar wel in de val gelokt hebben ofzo !"

Ik schudde me hoofd.
''Nee dat is niet waar''
Zei ik toen.
''Het komt niet door mij''
Huilend transporteerde ik weg.
''Het kan niet waar zijn''
Paige vertelde wat Elisa gewest had.

Onzeker keek ik naar mijn moeder en ne t toen ik tegen Elisa iets wilde zeggen, zag ik haar niet meer.
"huh? WAar is ze?"
Noah raakte in paniek.
"Ze transporteerde weg !" zei hij.
Piper schrok."
We moeten haar vinden ! Ze is erg vans treekt !"
De geest hoopte dat Elisa hem uit de fles zou halen.

Ik was heel erg van streek.
''Het is niet mijn schuld''
Zei ik toen huilend.
''Kun je eruit komen?''
Vroeg ik toen aan de geest.
''Ik moet met iemand praten''
Paige voelde.
''Ze is in jullie huis''
Zei ze tegen Noah.

Noah knikte.
"Kan je me erheen orben?"
De geest kwam eruit.
"Natuurlijkk, kom ik eruit ! Ik ben er altijd voor u, Elisabeth, echt waar, dat beloof ik je !"
Ik keek bezorgd.
Charlotte keek verbaasd naar de geest en wees er toen naar.

Ik keek hem uit.
''Ze zeggen dat door me vorige spreuk''
Ik zuchte even me man en me tante met elkaar naar bed zijn geweest''
Zei ik toen.
''Ze geven mij de schuld''
Ik was helemaal van streek.
Paige knikte.
''Ik ga met je mee''
Ze orbte met Noah naar Elisa.

De geest omhelsde Elisa.
"Dat was je schuld niet !" zei hij toen. "Jij hebt toch nooit gewenst dat ze dat zouden doen?" vroeg hij.
"Dan hebben ze het uit vrije wil gedaan !"
Ik orbde achte rmijn moeder en Noah aan.
"Elisa?" riep Noah.
Charlotte keek boos naar de geest.

Ik knikte.
''Daar heb je gelijk in.''
Zei ik toen.
''Noah''
Ik draaide me geschrokken om.
''het was niet mijn schuld''
Ik keek hem huilend aan.

De geest verdween snel.
Naoh schudde zijn hoofd en keek woedend naarde geest die hij nog net had zien verdwijnen.
"Nee, niet die van jou !" Hij liep naar haar toe, ohmelsde haar en knuffelde haar . "Maar wel van die geest !"
Ik ging bij mijn moeder staan."
We moeten die fles wegkrijgen bij haar !"

Ik schudde me hoofd.
''Ik doe die fles niet weg''
Zei ik toen.
''Hij is van mij''
Ik hield hem goed vast.
''Ik gooi hem niet weg''
Bleef ik zeggen.

Noah probeerde de fles uit Elisa's handen te trekken.
"Elisa, je moet jezelf bezig horen !" zei hij geschrokken."
Geef huier !"
"Fles !" zie ik en probeerde fles in mijn handen te orben.
Charlotte begon te huilen.
"Mama !"
Henry zuchtte.

Ik hield hem heel goed vast.
''neee nooit''
Ik schemerde met de fles naar de onderwereld.
''ze willen jou van me afpakken''
Zei ik tegen de geest.
Paige probeerde Elisa te voelen.
''Ik voel haar niet''

De geest kwam eruit.
"Doe een wens waardoor ze het niet kunnen !" zei hih toen.
"Doe maar een wens !"
Ik schrok.
"Dan is ze in de onderwereld !"
Noah knikte.
"Snel !"

Ik keek hem aan.
''Ik wens dat ze jou nooit van me kunnen wegnemen.''
Zei ik toen.
''Hopelijk werkt het''
Paige keek hem aan.
''Maar de onderwereld is heel groot''
Zei hij toen.

Noah knikte.
"Maar we vinden haar wel !" zei hij zelfzeker.
"Of moeten we een spreuk doen?"
Ik knikte. Snel zei ik de verlren-heks-spreuk omgekeerd op zodat ik alleen nar haar toe ging3
"Elisa !" zei ik teon ik haar zeggen. Snel zei ik.
"Fles !" Net toen ik dat gezegd had, viel ik dood neer ....
De geest keek ELisa vrolijk aan.
"Zo !"

Ik schrok heel erg.
''Án''
Ik rende naar haar toe.
''An word wakker''
Ik schudde haar door elkaar.
''An alsjeblieft''
Smeekte in haar haast.

Noah keek Paige aan.
"Wat nu?" vroeg hij.
Mijn geest verscheen boven min lichaam.
"WAt?" In paniek keek ik naar Elisa.
"Wat is er gebeurd?"
De geest grijnsde.
"Dit was toch uje wens?3

Ik schrok heel erg.
''Ze moesten niet dood gaan''
Ik raakte in paniek.
''Maak het ongedaan''
Zei ik toen.
''Nu meteen''
Ik was heel bang.
Paige haalde haar schouders op.

De geest keek Elisa aan.
"Je moet het in een wens formuleren",zei h ij toen nors. "En het is de enige manier waarop ze me niet kunnen afnemen !"
Ik verdween snel naar mijn moeder.
"probeer de fles niet af te nemen, want dan sterf je !" zei ik en voelde hoe ik naar boven weg gezogen.
"Mama, help !"

Ik keek hem aan.
''Ik wens dat me vorige wens ongedaan word gemaakt''
Zei ik toen.
Paige schrok heel erg.
''AN neee''
Ze probeerde niet flauw te vallen.
''Wat kan ik doen?''

Plots voelde ik me terug naar de aarde worden getrokken.
"Het gaat weer weg !" zei ik en hetvolgende moment kwam ik weer bij en was bij Elisa en de geest.
"Zo !" zei de geest.
"Het spijt me, dat was niet mijn bedoeling, ik dacht dat je zelf wilde dat het zo zou gaan !"
Noah was bleek geworden.

Ik schudde me hoofd.
''Natuurlijk niet''
Zei ik toen.
''Ze is mijn beste vriendin''
Ik keek naar An.
''An word wakker''
Zei ik toen.