De Zevende?!

Ze knikte.
"Blijf jij dan bij Elisa?", vroeg ze.
Ze wist zeker dat An bij Elisa zou blijven.
"Laat haar niet gaan!", zei ze.
Daarna liep ze Lis achterna.
"Lis?", zei ze, "Mag ik binnenkomen?"

''Als je geraakt wil worden door vliegende kussens!'' roep ik. Ik heb tranen en mijn ogen en ben weer begonnen met het smijten van kussens.
Goed dat er geen vazen in mijn kamer staan, of ik had ze allang gemold... Dit is een hele goeie manier om je frustraties kwijt te raken! Ik zou eigenlijk ook nog een kartonnen doos moeten hebben om die plat te kunnen stampen. Pech.
Ik smijt een kussen door de kamer en slaag erin niks te mollen, gelukkig.
Als iemand me nu ziet denken ze vast dat ik totaal gek ben geworden. Nou ja... Maakt niet uit.
Ik smijt een kussen tegen de muur.

Ze zuchtte.
"Dat kan ik wel aan.", zei ze.
Ze liep Lis haar kamer binnen en ging naast haar op bed zitten.
"Gaat het?", vroeg ze.

Ik schrok nogal van Elisabeth, maar liet dat niet merken. Meteen nam ik haar handen vast en keek haar aan.
"Rustig, Elisa!" zei ik tegen haar.
"En het kan me wel schelen! Het kan me zelfs heel veel schelen en ik begrijp niet waarom het jou niet kan schelen!" Ik werd weer een beetje onzeker, maar bleef haar aankijken en haar handen vasthouden.
"Elisa, wat is er aan de hand?" vroeg ik uiteindelijk zachter.

Ik smijt nog een kussen tegen de muur.
''Zie ik ERUIT of het met me gaat?'' vraag ik, lichtelijk gefrustreerd. ''Mam, alles en iedereen werkt me op de zenuwen!''
- Niks nieuws daar.
Vea, kop dicht!
''Straks ga ik nog met mensen gooien ofzo! Da's niet de bedoeling... En kun je de reacties van iedereen voorstellen? Op school, op straat... ik ben godverdomme zeventien!''
Ik trap tegen een poot van mijn bed.
''Ik haat Vea en Zankou!''
- En bedankt!
Puh.

Ze keek Lis aan en gaf haar een knuffel.
"Rustig.", zei ze, "Je zal er wel doorkomen. Dit is gewoon even een periode. Na een paar dagen gaat het voorbij."
Ze keek even onzeker door het raam en keek daarna terug naar Lis.
"Ik beloof het je.", zei ze.

''Het haten of het op-de-zenuwen-werken-gedoe,'' zeg ik, lichtelijk grijnzend, al wetend wat het antwoord is, namelijk het laatste.
''Maar ik hoop in elk geval dat het overgaat, want ieder moment je voelend alsof je iedereen in je buurt een mep wil verkopen is NIET fijn... ook niet voor de mensen om je heen.''
Ik haal mijn schouders op.
''Maar wat als de rest nu juist in de problemen komt? Ik kan dan niet uit het niets opduiken en de kwal in kwestie onderuit halen met een slechtgemikte spreuk om daarnaartoe te gaan en de boel te redden! Nu nog wel, aangezien ik nou niet bepaald... nou... aan het showen ben met een dikke zwangere buik, maar wat over een aantal maanden?! Als een demon me uit DURFT te lachen krijgt ie een mep op zijn bek!''

Ze keek Lis aan.
"Alles gaat over binnen een paar dagen.", zei ze.
Ze lachtte even.
"Je mag je zeker niet laten doen.", zei ze, "Als iemand commentaar heeft op je mag je je verdedigen."

''Maar goed ook, ik ga niemand toestaan me te beledigen omdat ik nou toevallig zwanger ben,'' zeg ik rustig, weer gekalmeerd. ''Maar nou ga ik de zoveelste van onze familie zijn met een tienerzwangerschap... Jippiejajee...''
Ik snuif.
''Stomme Vea... Stomme Zankou... Ik weet niet eens of ik een goeie moeder kan zijn of een verschrikkelijke RAMP!''

Ze keek Lis aan.
"Wees blij dat je niet de eerste bent van onze familie met een tienerzwangerschap.", zei ze, "Blijf maar rustig. Je zal wel een goeie moeder zijn!"
Ze knuffelde Lis nogmaals.
"En ik en de anderen staan altijd voor je klaar.", zei ze.

''Maar goed ook dat iedereen er bij is...'' mompel ik tegen mijn mam. ''Ik zou niet weten wat ik moest doen als ik ergens in mijn uppie zat! Ik hoop dat niemand besluit me nu te gaan ontvoeren, want ik denk niet dat ik dat ga trekken... Wat niet erg handig is als kind van de Charmed Ones.''
Ik glimlach een beetje onnozel.
''Al zou het enorm grappig moeten zijn om ze te zien staren als ik een driftbui heb! Hihi!''