Het ongevraagde feest

Ik deed de deur open toen ik geklop hoorde.
''Papa''
Ik omhelsde hem gelijk.
''Het spijt me dat ik zomaar weg ging.''
Ik was nog erg van streek.
''k weet het allemaal niet meer''
Ric ging voor An staan.
''Blijf van mijn vriendin af.''

Andy hield zijn dochter een tijdje vast en liet haar toen los en liep haar kamer binnen. Hij sloot de deur toen ze beiden binnen waren.
"Het geeft niet !" zei hij tegen haar.
"Ik begrijp het wel !"
Noah liep naar het bed van Salina toe.
Uiteindelijk stopte mijn bloedneus en legde ik mijn hand tegen Ric's rug aan.
"Dankje !"
Rick keek Ric nors aan.
"Zij viel mij eerst aan ! Die ****"

Ik ging op de bed zitten.
''Wat moet ik nu toch''
Ik probeerde niet weer te huilen.
''Noah is echt beter af bij Salina''
Zei ik toen zachtjes.
''Ze hebben elkaar nodig''
Ric werd boos.
''Ik zou maar weg gaan als ik jou was.''

Rick schudde zijn hoofd.
"Ik blijf !" zei hij boos.
Ik keek RIc aan.
"Laat hem, het was ook mijn eigen schuld! "
Andy ging naast haar zitten.
"Maar heb jij Noah niet nodig ?" vroeg hij toen.
"En jullie baby?"

Ik keek me vader aan.
''Ik euhhh''
Ik wist het ook allemaal niet.
''Maar salina haar baby is ook Noah zijn kind.''
Zei ik toen.
''Zei heeft Noah ook nodig''
IK wist het niet meer.
Ric werd niet rustiger.

Andy knikte.
"Inderdaad, maar jij hebt evenveel recht op zijn steun als zij heeft, Elisabeth !" zei hij.
"Waarom zou zij hem meer verdienen? trouwens, ik denk dat hij meer van jou houdt dan van haar !"
"Ric, laten we even gaan wandelen !" zei ik. Ik wilde niet dat hij ruzie zou maken omdat het eigenlijk allemaal mijn schuld was.

Ik keek me vader aan.
''Maar zij heeft verder niemand meer''
Zei ik toen.
''Ik heb jou en mama''
Ric knikte uiteindelijk.
''Ok''
Hij ging de kamer uit.

Noah haalde zijn schouders op.
"Dat is niet jouw probleem",zei hij toen.
"Trouwens, als Noah meer van jou houdt dan moet hij toch bij jou zijn en helemaal nite bij Salina?"
Ik liep met Ric mee.
"Gaat het?" vroeg ik hem en keek hem bezorgd aan.
naoh keek Salina aan.

Ik keek me vader aan.
''Ik weet het niet meer''
Zei ik tegen me vader.
''Ik ben zo in de war.''
Ik begon weer te huilen.
''Ik weet het niet meer.
Salina werd na een tijdje wakker.

Noah glimlachte naar Salina.
"Hey, lieverd !"
Andy omhelsde zijn dochter.
"Rustig maar, het is niet erg !" zei hij tegen haar en knuffelde haar. Hij bleef haar vasthouden.
"Misschien moet je eens lekker gaan slapen !" stelde hij toen voor."
Daar kikker je miss van op!"

Ik schudde me hoofd.
''Ik wil niet slapen'''
Zei ik toen. Ik zag Telkens Noah voor me als ik me ogen sloot.
''Ik wil niet slapen''
Ik liet me vader niet los.
Salina glimlachte terug.
''Hey''

Andy knikte.
"OK, het hoeft niet als je dat niet wli !" zei hij en had Elisa nog steeds vast in zijn armen.
"het komt wel goed",zei hj toen zachtjes.
Ik keek naar Ric.
"Denk je dat Elisa en Noah terug bij elkaar komen?" vroeg ik angstig.
Noah gaf aar een kus op haar voorhoofd.

Ik bleef me vader vast houden.
''Niewt willen slapen.''
Uiteindelijk viel ik wel in slaap.
''Papa''
mompelde ik in me slaap.
Ric haalde zijn schouders op.
''Ik weet het niet''

Andy bleef stilletjes zitten.
"Je moet niet slapen";, zei hij . Zodra ze in slaap gevallen was, legde hij haar op het bed en dekte haar toe."
Slaap maar lekker !" zei hij.
Ik keek voor me uit.
"Het moet",zei ik zachtjes.
Noah dacht aan ELisa.

Ik sliep rustig.
''Noah''
Mompelde ik.
''Niet weg''
Ric legde een arm om An heen.
''We moeten iets doen''
Zei hij toen.

Ik legde mijn hoofd tegen Ric's schouder aan toen hij zijn arm om me heen legde en knikte.
"Ja, dat moeten we inderdaad !" zei ik en zuchtte ven diep.
"Maar wat?"
Andy ging op een stoel zitten en dacht na. Hij hoopte maar dat alles in orde zou komen.
noah had tranen in zijn ogen.

Ik sliep rustig.
''Noah''
Mompelde ik in me slaap. Ik begon onrustig te worden.
''Nee ga niet weg''
Ik begon te huilen in me slaap.
Ric dacht na.
''Ze moeten samen praten Noah en Elisa.''

Ik knikte.
"Maar die Rick wil het niet en Sarina zorgt er ook voor dat Noah niet met Elisa gaat praten .. ."Ik zuchtte.
"Hoe moeten we het doen?" vroeg ik.
"Hoe?"
Andy keek naar Elisa.
"Ik ben er !"

Ik keek me vader.
''Ik droomde dat Noah weg ging''
Zei ik toen zachtjes.
''Ik was bang''
Zei ik toen eerlijk.
Ric dacht na.
''Hun weg lokken bij Rick en Sarina.

Andy beet op zijn lip en kreeg het niet over zijn hart om Elisabeth te vertellen dat het geen droom was.
"HEt geeft niet, lieverd !"
IK knikte.
"Maar zonder achterdocht te wekken !" vertelde ik.
"Misschien moeten we Noah's plaats innemen zodat Sarina zelfs niet weet dat Noah bij Elisa is !"

Ik keek me vader aan.
''Het was geen droom he?''
Vroeg ik aan me vader.
'''Hij is echt weg'?''
Ric knikte.
''Ja goed idee''
Hij gaf An een kus.

Andy beet op zijn lip.
"Nee, het was geen droom!" zei hij tegen haar.
"Het spijt me !" Hij stond op en liep weer tot bij Elisa en ging bij haar op het bed zitten. "Het spijt me echt !"
Ik bleef RIc een tijd kussen.
"Zal ik Noah's plaats innemen?" vroeg ik.
"Of doe jij het?"

Ik keek me vader aan.
''Het is me eigen schuld''
Ik ging tegen hem aanzitten.
''Ik wil hem niet kwijt'''
Ik begon te huilen.
Ric knikte.
''Ja dan zorg ik dat Noah en Elisa samen komen.''

Ik knikte.
"Laten we dan amar gaan !" zei ik en fdraaide me om om terug naar het ziekenhuis te lopen.
"Mijn neus doet nog steeds pijn", zei ik toen.
Andy sloeg zijn armen om Elisa heen.
"Je raakt hem niet kwijt en het is niet jouw schuld !"Vebaasd keek hgij naar Elisabeth. "Waarom zou het jouw schuld zijN?"

Ik keek me vader aan.
''Ik heb zel gezegt dat hij beter af is met haar.''
Zei ik toen tegen hem.
''Ik duwde hem zelf weg''
Ric keek An aan.
''Moeten we er even iemand naar laten kijken''
Zei hij toen bezorgt.