Noah bleef onzeker staan. "Kim !" riep hij toen ook, op een strenge toon. Charlotte schudde haar hoofd. "nee, het gaat niet, ik heb alles verpest !" Kim was wat afgekoeld, maar was nu erg uitgeput. Ze ging op haar bed zitten en sloot even haar ogen. "Ik kom al, mama !" zei ze nors en schemerde toen naar haar.
Kim's ogen vonkten. "Ik ben kwaad op wie ik kwaad wil zijn !" zei hij nors. "Begrepen?" reageerde ze brutaal. Noah keek boos naar zijn dochter. "Kim !" Daarna keek hij bezorgd naar Elisa. "Het komt wel goed !" Charlotte huilde nog steeds.
Ik kon niet nog een ruzie aan. ''Sorry'' Zei ik toen. ''Ik kan dit nu niet'' Ik schemerde naar huis toe en ging op bed liggen. ''het spijt me'' Zei ik zachtjes ookal was er niemand.
"Elisa !" riep Noah uit. Hij zuchtte en keek Kim aan. "Ga nu je excuses maken !" zei hij streng. Kim keek hem met vonkende ogen aan, maar schemerde weg. "Mama, het spijt me !" zei ze tegen ahar meoder en ging bij haar op bed liggen0. Ze begon te huilen. "Ik dacht gewoon dat Charlotte van me hield, amar nu blijkt het dat dat helemaal niet zo is !" Charlotte keek onzeker Naoh aan. "laten we maar gaaan !" zei die.
Ik keek Kim aan. ''Ik had niet weg moeten gaan, maar ik kon het gewoon even niet aan.'' Ik keek even naar de grond en toen weer naar Kim. ''Ze houdt wel van je'' Ik knuffelde haar. ''Echt waar'' Ik bleef haar knuffelen.
Kim knuffelde haar moeder. "Ik hou van je, mama !" zei ze en negeerde de andere die haar moeder gezegd had, behalve dat ze zich excuseerde. "Jij moet nergens sorry voro zeggen !" Charlotte schemerde met noah naar de woonkamer van hun huis. Ze liep naar de bank en gin zitten. Noah ging op zoek naar Elisa. "Elisa?"
Ik keek Kim aan. ''Ga anders met Charlotte praten.'' Stelde ik toen voor. ''Ze houdt echt van je'' Ik keek haar aan. ''Dat zweer ik je'' Ik knuffelde haar even.
Noah liep de trap op naar boven. "Elisa ben je thuis?" riep hij. Kim schudde haar hoofd. "is niet nodig !" zei ze. "Ik geloof je zo wel !" ze ize en knuffelde haar moeder. Charlotte ging liggen. Ze had tranen in haar ogen en hoopte dat niemand het zou merken. Na ene tijdje sloot ze haar ogen.
Noah zuchtte opgelucht. "Ok, zal ik jullie nog even laten," vroeg hij en stond ondertussen bij de gesloten slaapkamerdeur. "Of amg ik binenn komen?" vroeg hij. Charlotte was in slaap gevallen. "Moe", mompelde ze. Kim glimlachte vrolijk naar haar moeder.
Het was enkele weken later. Samen met Elisa, mijn tante Piper, mijn moeder, Noah, Ric en al onze kinderen, was ik aan het winkelen. We kwamen net een winkel buiten en ik keek vrolijk om me heen. "Waar gaan we nu heen?" vroeg ik en draaide me om naar de anderen. Noah haalde zijn schouders op. Grote Charlotte was ook meegekomen, maar ze niet echt veel. "Maakt me niet uit ..."
Ik keek bezorgt naar Charlotte. ''Gaan jullie maar vast.'' Ik keek Charlotte aan en trok haar mee naar een plek waar we alleen waren. ''Lieverd wat is er aan de hand'' Vroeg ik toen aan haar. ''Waarom ben je zo stil'' Ik keek haar bezorgt aan.
Bezorgd keek ik Charlotte en Elisa even na. Ik merkte ook de man die aan de overkant an de straat stond en die ons al de hele tijd volgde, niet op. Hij haalde plots een doosje en liet daar enkele bollen uitkomen. Piper, Paige, Ric, Noah en ik werden door zo'n lichtgevende bol geraakt. Ik voelde me even raar, maar voor de rest had ik niets gemerkt ervan. De man had Elisa zien weggaan en wachtte geduldig op haar. Charlotte keek haar meoder aan. "Ik ben gewoon moe !" Ze vermeed oogcontact met haar moeder.
Ik liet Charlotte me aankijken. ''En nu de waarheid'' Zei ik tegen haar. ''Wat is er aan de hand.'' Paige had er niets van gemerkt. ''Waar gaan we nu heen?'' Vroeg ze toen.
Noah zuchtte. "Gaan we niet gewoon naar huis toe? Lekker op de bank zitten en niets doen ..." Ik keek even naar Ric en dan om me heen. Piper keek Paige aan. "daarheen !" Ze wees naar de HEMA aande overkant van de straat. "Ik heb nog vanalles nodig !" Charlotte keke naar de grond en haalde haar schouders op. "Ik denk dat ikzwangerben", zei ze toen zachtjes.
Ik keek charlotte verbaast aan. ''Wat dat meen je niet'' Ik keek haar aan. ''Heb je al een test gedaan'' Vroeg ik toen aan haar. Paige knikte. ''Ja is goed'' Ric begon boos te worden. ''Waarom moeten jullie altijd kiezen wat we gaan doen?''
Ik keek Ric aan en zag een meisje voorbij lopen. Boos keek ik Ric aan en zei. "Waarom keek je zo naar dat meisje? trouwens wij kiezen niet altijd !" Piper stak de straat al over met Melinda, Wyatt en Chris. Charlotte schudde haar hoofd. "Nee !" Noah geeuwde. "Laten we gewoon naar his gaan !"
Ik keek haar aan. ''Kom we gaan een test kopen'' Zei ik toen tegen Charlotte. Ik liep al richting de apotheek. Ric werd bozer. ''Ik keek niet naar dat meisje.'' Zei hij erg boos.
Charlotte volgde haar moeder. "Ik wil het niet weten !" zei ze bang. De demon grijnsde en liet ook een lichtgevende bol naar Elisa vliegen. Ik sloeg mijn armen over elkaar. "Waarom word je dan zo boos? Ben ik soms niet goed genoeg voor je?" Piper liep de HEMA binnen. Noah ging op eenb bankje zitten.
Ik voelde me even raar, daarna draaide ik me naar Charlotte. ''Waarom niet'' Zei ik toen. ''Dan kan je straks lekker verwent worden.'' Ik keek haar aan. ''Dat wil ik ook'' Paige liep ook naar binnen. Ric keek An aan. ''Hoe durf je te beweren dat ik niet van je hou''
Ik keek een beetje onzeker naar Ric. "Sorry", zei ik toen zachtjes. Maria zag haar moeder de straat oversteken. "Mam, wacht !" riep ze en rende ook de straat op. Charlotte keek haar moeder verbaasd aan. "hUh? Wat bedoel je?" "Waar is Elisa?" mompelde Noah en keek om zic hheen. "Ik wil dat ze me naar huis toe rijdt !"
Ik keek Charlotte aan. ''Je wil toch wel een man die je verwent'' Zei ik toen. ''Die je lekker streeld'' Ik werd er warm van. ''Waar is Noah'' Ric keek An aan. ''Nee het spijt mij'' Paige zag Maria. ''Maria niet te straat zo over rennen, wat moeten de mensen wel, niet van me denken''