ruzie over de vaders

Ik begon met mijn vinger tekeningetjes te maken op het bed van mijn moeder.
Noah schrok wakker.
"Diesel !" riep hij woedend uit.
Diesel wilde net Elisa optillen.
"Ook hey !" zei hij nors.
Noah liet Diesel tegen de muur aanvliegen en liep tot bij Elisa.
"Ga weg !"

Ik keek bang toe.
''Ga weg''
Zei ik tegen Diesel.
''Blijf bij me uit de buurt'''
Zei ik erg bang.
''Ik ga niet met jou mee''
Zei ik toen.
''An is er iets''
Vroeg Paige.

"Ik wil niet dat Elisa verlamd is door mij !" zei ik zonder haar aan te kijken en toen ik besefte wat ik zei, werd ik rood. Nu zou mijn moeder vast weer beginnen zeggen dat het mijn schuld niet was.
Diesel stond op.
"Ik krijg je nog wel !" zei hij en schemerde weg.
Noah keek bezorgd Elisa aan.
"Gaat het?"

Ik keek Noah aan.
'''Nee het gaat niet''
Ik begon te huilen.
''Ik ben zo bang''
Gaf ik toen eerlijk toe.
Paige keek An aan.
''Je weet wat ik ervan vindt.''

Ik keek haar niet aan.
"Ja, ik wou dat ik dat ook vond !" zei ik en zuchtte diep.
Noah knuffelde ELisa en gaf haar een kus.
"Ik begrijp^het heel goed !" zei hij.
"Echt waar !" Hij knuffelde haar nog steeds.
"Daarom wilde ik ook graag wakker blijven !" Hij keek haar beozrgd aan.
"HUil maar lekker uit."

ik bleef huilen.
''Ik ben zo bang''
Zei ik nog een keer.
''Voor Diesel en om nooit meer te kunnen bewegen''
Huilde ik.
''Sorry''
Paige omhelsde An.

Ik hield mijn moeder goed vast en begon te huilen.
"Ik wil niet dat ze voor altijd verlamd blijft !" huilde ik.
"Dat wil ik niet !"
Noah bleef Elisa goed vasthouden.
"Ik weet het", zei hij.
"Ik ben ook bang, maar we moeten erop vertrouwen dat alles goed komt, ok ?" Hij keek haar aan.
"Het komt goed !"

Ik knikte maar.
''Je zal wel gelijk hebben''
Zei ik na een tijdje.
Paige hield An goed vast.
''Het komt allemaal goed''
Zei ze toen.
''Ik beloof het je''

Noah knikte en klonk nu veel zekerder.
"Natuurlijk heb ik gelijk !" zei hij.
"Elisa, je bent sterker dan dit ! Je geraakt hier gemakkelijk doorheen, we hebben al voor hetere vuren gestaan, niet?"
Ik hield mijn moeder ook goed vast.
"Ok, mama !" zei ik en glimlachte.
"Ik geloof je !"

Ik keek Noah aan.
''ja je hebt gelijk''
Zei ik toen tegen hem.
''maar toch ben ik zo bang''
Gaf ik toe.
''Ik wil niet dat hij weer komt.''
Paige glimlachte.
''Mooi''

Ik liet mijn moeder los en keek haar erg vrolijk aan.
"JE bent de beste mama van de hele wereld !" zei ik toen vrolijk tegen haar. "Echt waar !" voegde ik er nog aan toe.
Noah knikte en beet op zijn lip.
"Ik begrijp goed hoe je je voelt !" zei hij toen.
"Maar ik weet niet wat ik moet doen !" Hij zuchtte.
"Het spijt me !"

Ik keek Noah aan.
''Jou liefde is genoeg''
Zei ik toen.
''Dan kan ik alles aan.''
Ik glimlachte lichtjes naar hem.
Paige begon te blozen.
''Niet overdrijven he''

Noah werd een beetje rood.
"Met jouw liefde kan ik ook alles aan !" ging hij verder.
"Ik hou echt heel erg veel van je !"
Ik keek mijn moeder aan en keek express nog wat verbaasder.
"Maar mama ...", zei ik.
"Ik overdrijf niet !" Ik keek haar blij aan.
"Echt bedankt voor alles !"

Ik keek hem aan.
''Ik hou ook zielsveel van jou''
Zei ik tegen Noah.
''Ik wil je nooit meer kwijt.''
Ik keek hem glimlachend aan.
Paige begon te blozen.
''Daarvoor ben ik toch je moeder.''
Zei ze toen.

Noah glimlachte en knuffelde Elisa.
"Ik ben echt blij dat je dat zegt !" zei hij toen tegen haar en zijn ogen straalden terwijl hij haar aankeek.
"Echt waar !"
Ik glimlachte naar mijn moeder en schudde toen mijn hoofd.
"NIet alle moeders doen zoveel voor hun kinderen als jij doet !" zei ik toen tege nhaar en knuffelde haar.

Ik keek Noah aan.
''Hoelaat is het''
Vroeg ik toen aan hem.
''Morgen lkeer naar huis.
Paige hield An vast.
''Dankje dat waardeer ik erg''
Zei ze tegen An

Ik legde mijn hoofd op mijn moeders schouder.
"Wat waardeer je erg?" vroeg ik en sloot mijn ogen.
"Dat ik de waarheid spreek?" vroeg ik en bleef mijn moeder vasthouden. Ik onderdrukte een geeuw.
Noah keek op zijn horloge en vertelde Elisa hoe laat het was.
"Ja, morgen naar huis !" zei Noah vrolijk. Hij keek er al echt naar uit dat Elisa terug thuis zou zijn. Al zou het wel moeilijk worden nu ze zich niet kon bewegen. De kinderen zouden het vast niet begrijpen en zouden vast graag hebben dat hun moeder met hen kwam spelen.

Ik keek naar Noah.
''er zit je iets dwars of niet?''
vroeg ik aan Noah.
''Dat zie ik aan je''
Paige keek An aan.
''Dat je zei dat ik de beste moeder ben'''
Ze gaf haar een kus op haar voorhoofd.

Noah keek Elisa aan en knikte.
"Ja, ik vraag me alleen af hoe de kinderen erop zullen reageren !" zei hij toen en beet onzeker op zijn lip.
"Ze zullen het vast niet begrijpen !"
Ik glimlachte en probeerde mijn ogen open te houden.
"Ik zei alleen maar de waarheid !" zei ik en keek mijn moeder vrolijka an.
"Echt waar! "

Ik keek Noah aan.
''Nee denk het ook niet'''
Daar werd ik erg verdrietig door.
''Misschien moeten we het hun uitleggen''
Stelde ik voor met tranen in me ogen.
Paige straalde.
''Dankje lieverd''
Ze bleef stralen.

Noah zag hoe erg Elisabeth er mee zat en voelde zelf ook tranen in zijn ogen springen. Hij knuffelde haar even en keek haar daarna weer aan.
"We kunnen het hen proberen uit te leggen, misschien lukt het ons utieindelijk wel om hen te laten beseffen wat er aan de hand is..."
Ik glimlachte.
"Graag gedaan, mama !" zei ik en vond het erg fijn da t mijn moeder zo gelukkig was door wat ik gezegd had.

Ik keek Noah aan.
''Ja dat vind ik goed''
Ik viel langzaam in slaap tegen de avond.
''Ik hou van je''
Mompelde ik voor me ik in slaap viel.
Paige glimlachte naar An.
''Echt bedankt.''

Noah knikte.
"Dat doen we morgen wel wanneer we thuis zijn !" zei hij en gaf Elisa nog een kus. Toen hij zag dat Elisa in slaap aan het vallen was, zei hij.
"Ik hou ook van jou ! Trusten !" Hij gaf nog snel een kusje op haar voorhoofd en ging daarna weer op een stoel naast het bed zitten.
Ik glimlachte naar mijn moeedr en zei nog een keer.
"Graag gedaan !"

Ik sliep lekker verder.
''hmmmm''
Mompelde ik.
Paige keek An aan.
''Zullen we iets doen''
Vroeg ze toen aan An.

Ik kniktte.
"Huhu !" zei ik.
"Ik heb zin om iets te doen, want ik verveel me als ik hier de hele tijd maar moet zitten ... en zitten .... zitten en nog eens zitten ..."
Noah glimlachte.
"Slaap lekker,Elisa !" zei hij. Hij geeuwde.
"Ik blijf wel wakker !" Hij deed veel moeite om niet in slaap te vallen, maar het lukte hem wel.