Zorg voor de kinderen

Maria was zachtjes aan het huilen.
Ik liep naar de voordeur.
"HEndrik, kom!" zei ik en vloekte omdat ik de voordeur niet openkreeg. "Kan jij de deur opendoen, Hendrik?"
Piper glimlachte.
"Als Noah de zorg van de kinderen vaak alleen an jou overlaat, dan kan hij b est een weekje zelf voorh en zorgen!" ZE grijnsde.
"De mannen moeten elren dat voor de kinderen zorgen niet zo simpel is!"

Ik knikte.
''Maar ik kan Casper niet alleen laten''
Ik werd duizelig en zakte in elkaar.
Paige ging naar Maria.
''Lieverd wat is er?''
Vroeg ze toen.
Hendrik deed de deur open.

Ik glimlachte dankbaar.
"Dankje, grote jongen!" Ik liep naar buiten en wachtte tot hij ook buiten was om dan met moeite de deur dicht te doen.
MAria snikte.
"MAlia altijd velkeeld doen alles"
Piper glimlachte.
"Je kanhem altijd meenemen!" Ze ghoorde iets.
"Elisa?"

Ik lag op de grond bewusteloos.
Paige knuffelde haar.
''Dat is niet waar''
Zei ze toen.
Hendrik glimlachte.
''Hendlik gloot''

Maria orbde weg uit haar moeders knuffel en verscheen weer achter haar. Ze veegde over haar wangen.
"Malia lanlijke pielen slecht daan!" Ze was heel rg vanstreek
Casper huilde erg hard.
Piper vloekte.
"ELisa" riep ze door detelefoon.
Ik knikte.
"JA" Ik stapte inzodra hij in gestapt was

Ik kwam niet bij.
Hendrik was wel wat bang voor dokters.
''Doktel niet Hendlik ondelzoeken.''
Paige keek naar Maria.
''Dat kon jij niet weten''
Zei ze toen.
''Je wou mama helpen.''

Maria snikte.
"MAlia slecht!"
Ik schudde mijnh oofd.
"NEe, de dokter moet jou niet onderzoeken!" Ik zei de chauffeur waar hij heen moest en zuchtte opgelucht toen we vertrokken.
Piepr v loekte.
"Paige!" riep ze luid.
"PAige!"

Ik bleef bewusteloos.
Paige orbte met haar kinderen naar Piper.
''Wat is er?''Vroeg ze toen.
Hendrik ging tegen zijn moeder aanzitten.
''Doktel eng''
Zei hij toen

Ik gaf een kusje op zijnhoofd.
"Dat snap ik, lmaar niet alle dokters zijn eng", zei ik zachtjes. TOen we er waren stapte ik uit en liep met de kinderen naar de wachtkamer. "Mama laat je nooit meer alleen bij de dokter, Hendrik, beloofd!"
Piper kee bang.
"Elisa is volgens mij flauw gevallen!"
Esther ging naar haar moeder en begon te huilen.
"Mama!"
Charlotte schemerde bi haar moeder en begon haar te helen.

Ik begon wat bij te komen.
''Huh''
Ik was wat verward.
''Wat is er gebeurt''
Paige schrok.
''Wat''
Hendrik knikte.
''Ok mama''

Piper knikte.
"KAn jij naar haar toe? Ik pas wel op de kinderen!" HAar gezicht was bleek en in haar ogen straalde paniek.
An glimlachte. TOen ging de deur open en waren ze aan de beurt. ZE stond op met haar dochtertjes nog vast.
"Kom je mee, Hendrik?"
Charlotte keek bang naar haar moeder.
Esther huilde nog.
"Mama liggen glond!"

Ik ging zitten.
''NOAH''
Riep ik toen.
Paige knikte.
''Ja is goed''
Ze orbte erheen.
Hendrik schudde zijn hoofd.
''Hendlik bang''

NOah vloekte.
"ELisa roept!" HIj ging naar het toilet en orbde naar haar toe.
"Elisa wat is er?"
An keek naar hem.
"MAma blijft bij je, niemand kan je pijn doen! BLijf maar dicht bij mij dan kan je niets gebeuren"
Piper wachtte bang af.

Ik zag paige en Noah.
''NOah''
Ik stond op maar zakte weer in elkaar.
Paige schrok.
''elisa''
Ze begon haar te helen.
Hendrik knikte en hield zijn moeders been vast.

Noah knielde neer bij Elisa en begon haar mee te helen.
Casper huilde erg hard, net als Esther en NIco en Jane. Jane zat nog in de keuken en huilde het hardst. ALleen Charlotte huilde niet, maar zat op de grond naar haar moeder te kijken.
Piper wachtte af en speelde wat met Ben, Cico en Maria.
An liep met moeite naar binnen.
"Mijn dochtertje is ziek"

Ik begon bij te komen.
''Huh''
Ik wou gaan zitten.
Paige zuchte opgelucht.
Hendrik keek bang.
De dokter onderzocht Charisa.
''Ze heeft griep, zemoet veel rusten en goed drinken''

An glimlachte geruststellend naar Hendrik en keek toen de dokter aan.
"Bedankt!" ZE tilde Charisa weer op en liep naar buiten. Toen ze de wachtkamer uit waren, keek ze naar hendrik.
"KAn je nu weer gewoon lopen?"
NOahj keek bezorgd.
"WAt is er gebeuèrd?"
PIper was erg bang

Ik keek hem aan.
''Ben zo moe''
Zei ik zachtjes.
Paige keek toe.
''Moet ik jullie laten?''
Hendrik schudde zijn hoofd.
''Hendlik leuk vinden.''

An moest lachen.
"GOed dan, omdat jij het bent!" Ze liep naar buiten met haar kinderen en dacht na. Hoe kon ze een taxi bellen met twee kinderen in haar armen en een derde aan haar been? Ze liep naar een bankje en zette CHarisa naast zich en belde een taxi.
Piper wachtte af
Noahn tilde haar op.
"Eh ilk weet niet"

Ik hield hem goed vast.
''Ben zo moe''
Mompelde ik.
''Zo moe''
Paige keek onzeker.
Hendrik hield goed vast.
''Mijn mama''

NOah bracht haaer naar bed.
"Slaap maar lekker."
Nico was meegelopen en kroop bij zijn moeder in bed
"Ook moe" Hij ging liggen en viel in slaap.
Esther stak haar armen uit naar PAige.
"Tante Paige pakken mij!"
An glimlachte.
"Ja!"

Ik keek naar Noah.
''Ga maar weer golfen''
Zei ik slaperig.
Paige tilde Esther op.
''Hey grote meid''
zei ze toen.
''Tante Paige moet zo weer weg.''
Hendrik knikte.

Esther keek heel verdrietig.
"WAarom?" vroeg ze.
CHarlotte kroop naar haar been toe en sloeg haar armen om Paige heen.
Noah schudde zijnh oofd.
"IK ben niet gek! Ikblijf thuis!"
PIper wachtte ongeduldig.
An zag dat de taxi er was.
"KOm schatjes"

Ik keek hem aan.
''Niemand noemt je gek hoor''
Zei ik toen.
''Ik wil je avond niet verpesten''
Hendrik stapte in.
''mama komen''
Zei hij toen.
Paige keek ze aan.
''Tante Paige moet naar haar eigen kinderen''
Ze tilde Charlotte op.

Noah glimlachte en streelde har haren.
"Weet ik!" zei hij toen en kuste haar.
"Ik kan niet terug gaan terwijl ik weet dat jij je niet goed voelt!" Hij keek bezorgd nar haar
"Ik ga de dokter bellen!"
An stapte in met haar dochtertjes.
"Mama is er al!"
VCharlotte keek naar aige
Esther keek verdrietig.
"Nog even mogen blijven?"