Zorg voor de kinderen

Charlotte schudde trillend haar hoofd en bleef haar armen naar haar moeder uitsteken terwijl ze lief keek.
"Mama!"
Noah keke onzeker en liet de fotocamera zakken.
"Zal ik het maar wegdoen?"
Piper keek Leo woedend aan.
"Waarom zeg je niets?!" Ze stampte naar de zolder
Henr zuchtte opgelucht.
"Paige, ik heb de rest van de dag vrij genomen... Wat wil je gaan doen? Ik kom je dan zo ophalen!" Hij liep al naar zijn auto toe.

Ik schudde mijn hoofd naar Noah en keek toen weer naar Charlotte.
''Wil je met mama op de foto?''
Vroeg ik toen ik haar optilde.
Leo liep haar achterna.
''Ik ben aan het nadenken''
Zei hij toen.
''Ik probeer een oplossing te bedenken.''
Paige begon te stralen.
''wat echt waar?''
Vroeg ze toen.
''Zullen we dan gaan picnicken´´

Charlotte knikte en een voorzichtige glimlach verscheen op haar gezicht terwijl ze naar NOah keek.
Noah keek vrolijk.
"OK, daar gaat hij!" Hij trok een foto.
Piper snikte.
"Weet je al iets?"
Henry glimlachte.
"Maak jij dan het eten klaar?"

Ik glimlachte.
'''Goed zo lieverd''
Zei ik toen.
''Die word erg mooi''
Leo keek haar aan.
''Nee''
Zei hij toen.
''jammer genoeg niet''
Hij omhelsde haar.
Paige knikte.
''Jaa''

Charlotte straalde.
"Mama vinden?" vroeg ze erg zachtjes.
noah gliomlachte.
"Nu leg ik hem wel weg!"
Piper snikte.
"Ik weet het ook niet meer..."
Henry lachte.
"Tot zo"

Ik knikte
''Ja mama vind dat''
Zei ik toen vrolijk.
Leo hield haar vast.
''Laten we anders eerst even met Paige praten''
Stelde hij toen voor.
Paige hong op en keek Zankou aan.
'''Kun je gaan ik heb het druk''
Ze ging naar de keuken en maakte het eten voor de picknick klaar.

Zankou schudde zijn hoofd en volgde Paige.
"Is dit je dank? Ik heb je geholpen, maar dan laat je me gewoon in de kou staan!" zei hij7
"Ik vind dat ik mee mag op de picknick!"
Henry reed naar huis toe.
Piper knikte.
"Ik denk dat dat wel een goed idee is ja..."
Charlotte keek erg blij.

Ik knuffelde haar.
Paige keek om.
''Ben je gek die picnick is voor mij en mijn man''
Zei ze toen.
Leo keek haar aan.
''Zullen we dan maar naar haar toe?''
Vroeg hij toen.

Charlotte keek blij en dacht na. Over haar hele geizcht was een frons te zien en toen die verdween, had ze plots een banaan in haar handen en gaf dei aa nhaar moeder zodat die ervoor kon zorgen dat ze hem kon opeten.
Zankou kwam dichterbij gelopen en zijn ogen glommen boosaardig.
"wanneer ga je dan wel iets met me doen?!"
Piepr knikte.
"Ja, goed idee!"

Ik glimlachte.
''Heb je honger?''
Vroeg ik toen en pelde de banaan.
Paige keek hem aan.
''Weet ik niet''
Zei ze toen.
''Misschien nooit''
Leo pakte hun jassen.

Charlotte knikte en keek met een hongerige blik in haar ogen naar de banaan die haar moeder aan het pellen was. Ze strekte haar kleine handje er al naar uit om een stukje te pakken te krijgen.
Zankou's ogen waren nu donker geworden van woede en hij duwde haar tegen de muur aan.
"na alles wat ik voor je gedaan heb?"
Piper liep naar buiten.
Henry kwam thuis aan.

Ze probeerde los te komen.
''Laat me los''
Zei ze boos.
''Nu meteen.''
Ik gaf Charlotte een stukje.
''Alsjeblieft lieverd''
Zei ik vrolijk en trots.

Piper zuchtte.
Zankou hield haar stevig beet.
"Nee!"
HEnry kwam de keuken binnen gelopen.
"Paige, ik be-...." Hij bleef staan entoen er tot hem doorgedrongen was wat er gebeurde, vloog hij naar voren.
"LAat mijn vrouw met rust!"
CHarlotte keek blij en at het op.

Ze bl;eef proberen los te komen.
''Laat me gaan''
Ze probeerde Zankou te trappen.
Ik gaf haar telkens een stukje.
''Lekker he''
Leo knuffelde Piper even

Piper glimlachte naar Leo.
"Dankje", zei ze zachtjes.
Henry trok de aanvaller van zijn vrouw ruw naar achteren en duwde hem hard tegen de muur aan.
"PAige, maak dat je wegkomt!" riep hij en wilde Zankou slaan toen hij plots naar achteren werd geslingerd.
Charlotte knikte en antwoordde, emt volle mond.
"Ja"

Hendrik schrok.
''Henry''
Ze wou naar hem toe rennen.
Ik glimlachte.
''Eet eerst je banaan maar op''
Zei ik tegen haar.

ZAnkou deed een stap naar voren en greep Paige zo stevig bij haar arm beet en trok haar naar zich toe.
"Je blijft bij mi!"
Piper ging zitten plots.
CHarlote knikte. Toen ze haar banaan helemaal opgegeten had, lachte ze en zei.
"Op!"

Ze was erg in paniek.
''Nee niet doen''
Ze probeerde los te komen.
''Laat me los.''
Ik knikte.
''Ja helemaal op''
ik gaf haar een kusje.

CHarlotte glimlachte blij naar haar moeder. Ze was erg vrolijk.
"Puzzel!" zei ze toen plots.
Henry kwam overeind en werd woedend.
"Laat haar met rust!" Hij rende opnieuw op Zankou af, maar had een keukenmes gepakt. Hij stak hem in zijn rug.
Zankou snakte naar adem en liet Paige los.
Piper begon hard rte huilen.
Ik kwam ent terug met Ric van de speeltuin.
"Vonden jullie het plezant?" vroeg ik aan mijn kinderen en keek op mijn horloge.
"Ric, je moet er over een half uur zijn..."

Ze zakte neer.
Leo omhelsde Piper.
''Shhhh''
Ric knikte.
''Ja''
Ik glimlachte naar Charlotte.
''Wil je puzzelen.''

Piper hield hem goed vast.
"Ze haat me!"
Henry werd weer tegen de muur aangesmeten, maartoen hij opstond, verscheen er in zijn hand een darklighterboog.
"Laat mijn vrouw met rust!"
CHarlotte knikte.
Ik gaf hem een kus.
"Hoelaat denk je dat je terug bent?"

Ze schrok heel erg.
''Wat''
Ze keek verbaast.
Leo schudde haar hoofd.
''Niet waar''
Ric keek haar aan.
''Ik weet het niet''

Piper snikte.
"Wat moeten we doen?"
Zankou gromde en schemerde weg.
Henry's ogen bleven duister en hij liet de boog verdwijnen. Hij liep naar paige en legde zijn hand tegen haar wang.
"Gaat het?"
Ik kuste hem en zette Hendrik neer.
"Ga maar wat spelen!" zei ik toen tegen mijn zoontje.

ze keek hem aan.
''Hoe?''
Ze was heel erg in de war.
''Je ogen''
Hendrik knikte.
''Ja spelen''
Hij liep naar zijn speelgoed
Ric kuste haar terug.

Piper was op.
"Ik kan niet meer", zei ze zachtjes. Ze trok haar benen op, legde haar armen eromheen en leunde met haar achterhoofd tegen de muur aan.
Henry liet de boog verdwijnen.
"Ik heb krachte, weet je dat niet meer?" Hij sloot zijn ogen en kuste haar vol liefde.
Ik keek Hendrik na en tilde cloë op.
"Alles in orde, Ric?"