De afname van de kinderen

Nico gaf Charlotte een kusje.
Charlotte keek blij.
NIco keek zijn moeder afwachtend aan.
"Goed daan?"
Esther geeuwde en begon in slaap te vallen aan tafel.
Verbaasd keek ik naar Ric.
"Ik snap het niet ..." Onzker vroeg ik me af of Roos nog steeds voro de voordeur stond.
Susan nam niet op.

Ik knikte.
''Ja heel goed gedaan''
Zei ik tegen hem.
''Nu niet meer slaan he''
Zei ik tegen Nico.
Ric vloekte.
'''Me moeder neemt dit niet op''
Hij keek An aan.
''Zij doet dit die roos is een vriendin van haar.''
Roos belde naar haar kantoor dat ze moesten helpen om de kinderen weg te halen.

Nico schudde zijnhoofd."
Niet meel doen !" zei hij.
Ik schrok.
"Dit kan niet waar zijn !" Ik begon te huilen en keek mijn moeder aan. "Jij hebt dat werk ook gedaan, jij moet wel iets weten om het tegen te houden !" Ik keek haar huilend aan.
"Alsjeblieft, je moet iets doen !"

Ik knuffelde hem.
''Dat hoort mama graag''
Zei ik tegen hem.
''Heel graag''
Paige dacht na.
''Ze moet eerst bewijs hebben''
Zei ze toen.
''Dus je moet haar binnen laten en laten zien dat je een goede moeder bent''

Ik begon te trillen en schudde mijn hoofd.
"Ik wil niet dat ze binnen komt", huilde ik en schudde mijn hoofd. "Ik wil he niet ! Ik wil het niet! "
Er kwamen collega's van Roos.
Nico straalde.
"Nico lief?" vroeg hij.
"Ja?"

Ik knikte toen.
''Ja zo ben je lief''
Zei ik tegen hem.
''Heel erg lief''
Ik gaapte even.
Paige keek An aan.
''An als je haar niet binnen laat is er grote kans dat ze de kinderen weg halen''
Roos legde haar collega's alles uit.

Ik veegde over mijn ogen zodat de tranen weggingen en knikte.
"Zie je nog dat ik gehuild heb?" vroeg ik aan mijn moeder.
De collega's knikten en belden nog een keer aan.
Nico keek vrolijk en zag zijn moeder geeuwen.
"Mama moe !" zei hij.
noah knikte."
Ik denk adt mama maar even moet gaan slape n!"

Ik knikte.
''Ja ik denk het ook''
Zei ik toen.
''Ik ben best wel moe''
paige schudde haar hoofd.
''Nee dat kun je niet zien''
Zei ze tegen An.

"ok, gelukkig !" zei ik en liep snel naar de voordeur. Angstig -ik bibberde zelfs helemaal - opende ik de deur. Ik deed de deur maar meteen helemaal open zodat ze binnen konden.
Noah knikte.
"Ga maar, ik ruim alles wel op en stop de kinderen wel in bed! "
Charlotte schrok en sloeg haar armen om haar moeders nek want ze wilde niet weg bij haar.

Ik knikte.
''Ok is goed''
Ik keek Charlotte aan.
''mama gaat slapen''
Ik zette Nico en Charlotte op de grond.
''Tot straks''
Ik ging naar boven toe.
Roos ging naar binne.
''Ik geef je nog 1 kans''
Zei ze toen tegen AN.

Angstig keek ik haar aan en knikte.
"OK", zei ik. "Het spijt me..." Ik keek haar slechts even aan en bleef wat hulpeloos staan.
"WAt ... wat moet ik doen?"
Charlotte keek haar moeder verdrietig na.
Naoh begon af te ruimen.
Nico kroop terug op een stoel.

Ik sliep erg rustig.
''Hmmmm''
Mompelde ik zachtjes.
Roos keek An aan.
''Je moet zoals gewoonlijk doen''
Zei ze toen.
''Doe net alsof ik er niet ben''

"Maar je bent er wel ...", zei ik toen. " Dan kan ik niet alsof u er niet bent ..." Onzeker keek ik haar om. Ik sloot de deur en liep naar mijn moeder en Ricardo toe. "We moeten gewoon doen ..." Ik draaide me om naar Roos. "Ik mag mijn kinderen toch wel laten slapen?"
Nico begon wat met wat eten dat overgebleven was te spelen.
Charlotte schemerde naar haar moeder.
naoh zuchtte.

Ik merkte het en werd wakker.
''Hey lieverd''
Zei ik toen.
''Wil je bij mama slapen''
Ik knuffelde haar.
Paige en Ric knikte.
Roos knikte.
''Ja dat mag wel''
Hendrik begon te huilen.

Ik hoorde Hendrik en ging maar naar boven toe. Ik was erg bang om iets verkeerd te doen.
"Hey, lieverd", zei ik tegen hem en tilde hem uit zijn bedje en gaf hem een knuffel. "Heb je lekker geslapen?" vroeg ik hem en begon toen met hem terug naar beneden te lopen.
Charlotte knikte.
"ij mama !"

Ik ging lekker liggen.
'''Dat mag''
Ik gaf haar een kusje.
''Slaap lekker''
Ik viel zelf weer in slaap.
Hendrik knikte.
''Lekel slapen''
Zei hij toen.
''Hendlik weel au hoofd.''

Charlotte geeuwde en viel in slaap.
Naoh bracht Nico en Esther ook naar bed en ging daarna de rest opruimen. Daarna ging hij nog wat tv kijken omdat hij nog geen zin had om te gaan slapen hoewel hij moe was. Uiteindelijk viel hij in slaap voor de televisie.
Ik liep met Hendrik terug naar Ric, mijn moeder en Roos en keek angstig naar Roos, bang om iets verkeerd te zeggen waardoor ik maar gewoon zweeg en naar Hendrik bleef kijken.

Ik sliep rustig en droomde over mijn gezin.
''Mijn schatjes''
Mompelde ik toen.
''alleen mijn schatjes.''
Hendrik begon te huilen.
''Au hoofd''
Zei hij toen nog een keer.

Ik knuffelde Hendrik.
"Mama zal een pijnstiller gaan halen." Ik gaf Hendrik even aan Ricardo en liep toen naar de keuken. Trillend ging ik daar even tegen het aanrecht aanleunen en probeerde rustig te worden. Even later liep ik zonder de pijnstiller weer naar de woonkamer en was het helemaal vergeten.
Charlotte sliep heel lekker.
"Mama"

Ik werd na een tijdje weer wakker.
''slaap maar lekker''
Ik ging naar beneden.
''Noah''
Ik vond hem en gin naast hem zitten.
Ric keek An aan.
''Kon je hem niet vinden?''
Vroeg hij zachtjes.

Ik keek Ric aan en werd rood.
"nee ... Ik ... ik denk dat ik naar de apotheek moet omdat we er geen meer hebben", zei ik snel. Ik was knalrood en vond het niet leuk dat ik op mijn vingers werd gekeken. Wanhopig keek ik mijn moeder aan en hoopte dat ze me op één of andere manierk on helpen. Ik nam Hendrik weer over van Ricardo en probeerde hem te troosten.
Noah werd wakker.
"hey", zei hij slaperig.

Ik keek Noah aan.
''Ben je moe''
Ik kuste hem.
''Ga je mee naar bed toe''
Ik trok hem mee.
Ric keek An aan.
'"Zal ik even naar de apotheek gaan?''

Ik knikte.
"Ja, goed idee", zei ik tegen hem en kon het niet laten om om de haverklap even naar Roos te kijken.
"Ik ga even bij Charisa kijken",zei ik azchtjes en liep toen met Hendrik naar boven toe naar Charisa's kamer toe.
Noah knikte.
"Ja, goed idee "

Ik trok hem mee.
''Dan kan je lekker slapen''
Zei ik toen.
''Ik hou van je''
Ik kuste hem even.
Charisa sliep nog.
Paige liep met An mee.
Ric ging naar de apotheek.

Noah knikt.
"Ja, lekker bij jou slapen !" zei hij en begon haar vol liefde terug te kussen. "Ik hou ook van jou !"
Ik liep de kamer van Charisa weer uit en keek mijn moeder in paniek aan. I kvoelde me misselijk van angst.
"Ze gaat me eens lechte moeder vinden, mama, ik weet het zeker, ze gaat hen van me afnemen !"