Ze schrok heel erg. ''Au'' Er stond een handafdruk op haar gezicht. ''Je hebt een groot probleem'' Ze bleef Sam goed vast houden. ''een heel erg groot probleem'' Zei ze daarna.
Steven rende weg om zijn pijl en boog te halen en kwam even later terug naar de plek waar hij verstopt zat en spande zijn boog. MArgaretha was rood aangelopen vanw oede. "Als de koning hiervan hoort ..." DE soldaat onderbrak haar. "Wij werken voro de koning, meisje!" Peter schoot plots een steen naar één van de twee soldaten.
Ze keek de soldaat aan. ''Hij zal het leuk vinden om te horen dat je zijn dochter geslagen hebt'' Zei ze woedend. ''Zoals ik zei je hebt een groot probleem.'' Ze hield Peter tegen. ''Niet doen'' Zei ze aardig.
de soldaat schrok en knielde meteen. "Het spijt me, prinses Maya!" De andere deed het ook en keek woedend naar zijn maat. "Ik zei het je nog!" Margaretha glimlachte. Steven liet zijn boog zakken. Peter keek naar Maya. "Ok, maya!"
Peter keek vrolijk. "Graag gedaan!" zei hij. De ene soldaat ging ervandoor, maar de andere stond op en keek haar uitdagend aan. "De koning heeft het ons bevolen en we nemen alleen zijn orders aan!" zei hij enl iep teon weg. "Wat een ...grrrr", mopperde marga
Ze keek naar de soldaat. ''Dan beveel ik jullie om kinderen met rust te laten''' Zei ze voor hij weg liep. ''Laten we gaan'' Zei ze tegen de kinderen. Ze raakte haar gezicht even aan. ''Au'' Zei ze toen zachtjes.
Margaretha keek bezorgd. "Gaat het?" Steven kwam tevoorschijn. "Zijn jullie in orde?" Marga keek nors. "NIet dankzij jou in ieder geval!" Peter keek onzeker omz ich heen.
Ze keek van Marga naar Steven. ''Geen ruzie maken'' Zei ze toen. ''Laten we hier weg gaan'' Ze hield Sam goed vast. ''Mijn gezicht doet pijn.'' Zei ze zachtjes.
Marga knikte. "Ok!" zei ze. Steven knikte ook. "Zal ik de kindere eerst naar mijn hut brengen?" Margaretha bekeek haar zusjes gezicht. "Misschien moeten we het laten nakijken!" De soldaten bespioneerden hen vanuit een schuilplaats.
Ze keek Steven aan. ''Ik ga mee de kinderen weg brengen'' Zei ze toen. ''Daarna laat ik er wel naar kijken'' Zei ze tegen Marga. ''Laten we gaan'' Zei ze zachtjes.
Marga zuchtte. "Ik wacht hier op jullie!" zei ze en wilde even een beetje tijd voor zichzelf om te kalmeren en na te denken. Ze kon het gewoon niet helpen dat ze Steven niet zo erg vertrouwde. Peter knikte. "Ja, meegaan!" Steven nam Sam over Peter nam Maya's ahnd vast.
Margaretha ging tegen een boom aanzitten. ze voelde zich een beetje alleen en dat kwam niet doordat er nu niemand -dat dacht ze toch- om haar heen was. Daarnet voelde ze zich ook al zo. De twee kinderen hingen zo hard om Maya heen. Ze zuchtte. Steven gaf haar een kus terug en legde daarna Sam op een strozak. Peter liet Maya's ahnd los en ging ook liggen en viel in slaap. Marga merkte niet dat de soldaten van achter haar naar haar toe geslopen kwamen.
Ze keek Steven aan. ''Blijf jij bij hun?'' Vroeg ze toen. ''Ik ga terug naar Marga toe'' Ze kuste hem nog even. ''Tot vanavond'' Ze ging terug. ''Marga ik ben er weer.''
Steve knikte. "Tot vanavond! Mag ik ze dan meebrengen?" vroeg hij onzeker. "Ik durf ze hier niet alleen te laten ..." Marga glimlachte. "Hye!" Ze stond op, maar werd teon plots het bos in gesleurd door één van de soldaten. Van schrik begon ze te gilen. "Help!"
De andere soldaat greep Maya beet en trok hajar mee. Ze bonden hun handen en voeten en deden iets voor hun mond. "Zo!" Daarna brachten ze hen naar een klein hutje in een bos en sloten hen daarop. Ze bleven nog even voor de hurt staan. Geschrokken kroop Marga over de grond, zo goed als het ging naar haar zusje toe om te weten of het met haar ging. Omdat ze niet kon praten gaf ze een kort knikje naar haar.
Ze probeerde los te komen. ''Hmmmm'' Ze probeerde te roepen. Ze was heel erg bang. De ene soldaat keek de anderen aan. ''Laten we gaan'' Zei hij toen. ''Voordat iemand ons hier ziet''
De soldaat knikte. "Snel!" Hij ging ervandoor. Margaretha probeerde de doek voor haar mond los te krijgen. Toen dat niet lukte ging ze op zoek naar iets scherps. niet veel later vond ze een kleine glasscherf en nadat het haar gelukt was om die in haar hand te nemen kroop ze naar Maya en probeerde de touwen bij haar los te snijden. Ze wilde haar zusje zeggen dat het goed kwam, maar dat ging niet.
Ze was erg bang. Ze was los en maakte Marga los. ''Dankje'' Zei ze nadat ze de doek voor haar mond weg had gekregen. ''Ik wil hier weg'' Ze klonk erg bang. ''Ik ben zo bang'' De soldaat ging snel weg.
Ze glimlachte. "Dankje!" Ze omhelsde Maya om haar wat gerust te stellen. "Ik oko!" Ze stond op en liep naar de deur en probeerde die op alle mogelijk manieren open te krijgen. "Het is niet gelukt!" De soldaat ging mee. steven bleef in zijn hutje.
Marga liep naar Maya. "Rustig maar!" zei ze. "Ze komen ons vast wel zoeken!" Ze knuffelde haar zusje en bleef haar een tijdjlang vasthouden. "Rustig maar!" Sam begon wakker te worden. "WAar is Maya?"
Index 
Portal 
Viavia's 
za 30 mei - 0:16
