de hereniging van pleegvader en dochter

Noah wist wel dat het goed zou komen met Nico, maar hij vroeg zich af of dat ook het geval was voor Elisa zelf. Hij nam Esther en Charlotte van haar over, maar besloot Nico door haar te laten gedragen worden omdat hij alleen aanvaardde dat zijn meoder hem vasthield.
Nico was erg moe geworden en legde bang zijn hoofd tegen zijn moeders hoofd aan.
"Mama, Nico bang !"
Noah liep al naar binnen.

Ik glimlachte zwakjes naar Noah.
''Je hoeft niet bang te zijn''
Zei ik tegen Nico.
''Mama blijft bij je''
Ik liep met hem naar binnen.
''Er zal niets gebeuren''
Probeerde ik hem gerust te stellen.

Esther was erg stil en maakte zich zorgen over haar broertje. Met tranen in haar ogen keek ze op naar Noah.
"Nico erg au hebben?" vroeg ze.
Noah knikte.
"Maar de dokter gaat Nico helpen en dan gaat Nico geen au meer hebben !"
Nico knikte lichtjes.
"Mama bij Nico blijven !"

Ik ging in de wacht kamer zitten.
''Ja mama blijft bij je''
Ik zuchte even.
''Dan gaan we daarna naar huis toe''
Zei ik en was blij dat ik zat.
Ik knuffelde Nico even.

Noah nam plaats naast ELisa en zette Esther naast hem op de stoel en hield Charlotte bij hem op de schoot.
Charlotte keek vrolijk om zich heen naar alle mensen die ook in de wachtkamer zaten.
Nicolaas begon terug zachtjes te knikken omdat hij weer meer pijn had.
Esther zat erg stilletjes en in zichzelf gekeerd naar haar voeten te kijken.
Bezorgd keek Noah naar Elisa en vroeg zachtjes.
"Gaat het?"

Ik keek Noah aan.
''Ik ben gewoon wat moe''
Loog ik.
''Gaat wel weer over''
We waren aan de beurt.
''Blijven jullie hier''
Vroeg ik toen aan Noah.

Noah knikte.
"Is goed, wees wel voorzichtig !" hij dacht aan de keer dat Elisa en Nico ook alleen binnen gegaan waren bij de dokter en slecht gemaakt werden. Hij wilde niet dat dat nog een keer zou gebeuren en keek hen bezorgd na.
Esther keek haar moeder ook na en ging dichter bij Noah zitten. MEt een bange blik keek ze even om zich heen en toen weer nar de grond.
Charlotte zwaaide naar haar moeder. Ze was erg vrolijk, maar had ook niet echt door wat er aan de hand was. Alleen dat ze niet moest gaan slapen.

Ik knikte.
''Ik zal heel voorzichtig doen''
Ik liep met Nico naar binnen.
De dokter bekeek de snee.
''Dat zal gehecht moeten worden''
Zei hij en verdoofde de plek en hechte het.
''Zo klaar''
Zei hij toen.
''Wil je een lekker lolie?''
Vroeg hij toen aan Nico.

Noah glimlachte en hield zich daarna bezig met Charlotte en Esther. Hij had een kinderboekje gepakt dat op een tafeltje alg en las het nu aan hen voor.
Charlotte was erg aandachtig, maar Esther zat maar wat voor zich uit te staren en hoorde niet echt wat er gezegd werd.
Nico had met zijn ene hand zijn moeders hand goed vastgehouden terwijl de dokter bezig was. Toen hij hoorde wat de dokter vroeg, knikte hij.
"Jaja !"

Ik keek vrolijk naar Nico.
''Dat is lief van de dokter''
Zei ik toen tegen hem.
''Alsjeblieft''
Hij gaf Nico de lolie.
Ik ging met hem weer naar Noah toe.
''Hier zijn we weer''
Opeens voelde ik me erg slecht en zakte ik in elkaar.

Nico knikte en nam hgem aan.
"Lekkel !" Hij begon meteen het papiertje eraf te doen.
"Lollie eten !"
Charlotte zag meteen wat Nico gekregen had. ZE wees ernaar en wilde er ook heel graag één hebben.
Noah was te laat omElisa op te vangen. Hij zette CHarlotte naast zich op de stoel en ging bij Elisa zitten.
Hij probeerde haar bij te brengen.

Ik wam na een tijdje bij.
''Huhu wat is er gebeurt?''
Vroeg ik aan Noah.
''Waarom lig ik op de grond''
Ik wou weer opstaan.
''Laten we maar naar huis gaan''
Ik wou naar mwe bed toe.

Noah schudde zijn hoofd
"Nee, ELisa, je moet je ook laten onderzoeken door de dokter !" zei hij en was echt heel erg bezorgd.
Nico was beginnen huilen.
"Mama !"
CHarlotte was ook beginnen huilen en begon nog eens zo hard te huilen toen ze plots Yvan zag.
An sliep al een tijdje slecht en was nu erg slechtgezind. Ze zat met Hendrik aan tafel en was een puzzel aan het maken met hme.

Ik knikte toen maar.
''Ok''
Ik was te moe om ertegen in te gaan.
''Ik ben zo moe''
Zei ik toen.
Ric kwam binnen met boodschappen.
''Ik ben er weer.''
Hendrik legde een stukje op zijn plaats.
''Deze hiel''

Noah tilde Elisa op en liep met haar de spreekkamer van de dotker binnen. Daarna ging hij snel de kinderen halen.
Esther keek bang naar haar moeder en had tranen in haar ogen omdat ze niet wilde dat er iets met haar moeder was.
"Hey", antwoordde An zonder op te kijken en keek of het stukje wel op de juiste plaats lag.
"Ja, die moet daar !"

Ik werd onderzocht.
''u bloeddruk is erg hoog''
Zei de dokter toen.
''U moet erg goed rusten en proberen stress te vermijden.''
Ik keek naar de grond.
''Zo makkelijk is dat niet'''
Zei ik zachtjes.
Ric liep naar An en gaf haar een kus.
''Lekker aan het puzzelen''
Hendrik keek heel trots.

Noah begreep wat Elisa bedoelde en keek naar haar.
"Elisa, het lukt ons wel, ik zorg er wel voor dat je kan rusten !" zei hij en was al volop bezig te bedenken hoe hij dat zou kunnen doen.
Charlotte hield zich goed aan Noah vast.
"Niet mogen komen !" zei ze zachtjes.
Ik gaf Ric een kus terug en knikte glimlachend naar Hendrik.
"Zoek het volgende stukje maar !" Ik nam er één op en gaf het aan Hendrik.

Ik knikte.
''Ik wil naar huis''
Zei ik toen.
''Naar me bed toe''
Ik was heel erg moe.
Ric keek An aan.
''Ik moet over een uur weg.''
Zei hij toen tegen haar.
''Ik moet even wat regelen.''

Noah knikte.
"Ja, we gaan naar huis !" Hij hielp Elisa mee naar de auto en zette de kinderen in de wagen. Noah ging in de auto zitten, achter het stuur en startte de wagen.
"Je kan dadelijk lekker slapen !" zei hij en reed naar huis.
Charlotte keek de hele tijd bang in het rond.
An keek verbaasd op.
"Waar ga je dan heen?" vroeg ze en vond het helemaal niet leuk omdat ze graag wilde dat Ric bleef.

Ik knikte.
''Ok dankje''
In de auto viel ik al in slaap.
''Moe''
Mompelde ik.
Ric gaf haar nog een kus.
''Ik heb een solicitatie gesprek.''
loog hij toen omdat An niet moch weten wat hij ging doen.

Nico keek naar zijn moeder.
"Mama slapen !" merkte hij op.
Esther knikte.
"Stil zijn !"
Toen ze thuis waren, tilde Noah Elisa op en bracht haar naar haar bed.
"Slaap lekker, lieverd !"
Ondertussen was Yvan bij de auto verschenen en schemerde hij met hen weg.
An keek verbaasd.
"Oh ok .." zei ze."
Waar dan?"

Ik werd heel even wakker.
''Hou van je''
Mompelde ik en viel weer in slaap.
Ric knuffelde haar even.
''Bij kledingwinkel m&s''
Zei hij toen.
''In de stad.''

"Hou ook van jou !" zei hi met een glimlach en streelde Elisa ngo even over haar haren. "Slaap maar lekker !" Daarna liep hij naar beneden;, naar de auto toe.
"Esther, Nico, Charlotte?" vroeg hij bernaasd toen hij hen niet zag. Ze konden toch niet zomaar weg zijn?
An knuffelde Ric ook en gaf hem nog een kus.
"Veel succes dan maar ..." Ze vond het best vervelend dat hij niet gezegd had dat hij op zoek was naar werk. ZE concentreerde zich weer op de puzzel. Na even naar de stukjes gekeken te hebben, nam ze er één en gaf het aan Hendrik.
"Waar moet deze?"

Ik sliep rustig verder.
''Hmmmn''
Mompelde ik.
''Ik moet gaan''
Zei Ric na een tijdje.
Hendrik keek.
''Die hiel?''
Vroeg hij toen onzeker.

Noah ging op zoek naar de kinderen.
"Waar zijnze ?"
An keek niet op, maar antwoordde."
Ja, goed, tot straks." An keek naar het puzzelstukje en de plaats waar hij het wilde leggen en schudde toen haar hoofd.
"Nee, probeer nog een keer ..."
Yvan probeerde de drie huilende kinderen te troosten.