doubt's about the future and feelings

''weet ik Caleb.., voor nu...'' ik keek hem niet aan..,
maar legde mijn hoofd weer tegen hem aan.. ''ik hoop
dat ik nooit mijn vader zal moeten opvolgen als bron
van het kwaad.., volgens mij zou dat niets goeds voor
zowel de wereld als de onderwereld betekenen..'' zeg
ik zachtjes, zucht even ligt, maak me dan los van
Caleb en ga weer op mijn bed zitten, op mijn knieën
leunend

Caleb glimlachte en ging naast haar op het bed zitten.
"Ik denk juist van wel !" zei hij toen.
"Het hangt ervan af vanuit welk standpunt je het bekijkt !" glimlachte hij.
"Dat van de demons of van de heksen !" Bezorgd bleef hij naar haar kijken en hoopte dat het met haar ging.
"Zou je broer je vader dan niet opvolgen?" vroeg hij na een tijdje.
"Of niet?"

''mjn broer.., dom.., echt niet.. die is hier omdat
ik terug ben gekomen.., maar niet voor onze vader
of wie anders.., enkel om mij te beschermen'' zeg
ik wat voor me uit starend.. ''nee.., van elk stand-
punt is het verkeert voor mij om de bron te worden
als ik dan weer ontplof gaat mijn broer me niet
meer tegen kunnen houden vrees is'' zeg ik en kijk
hem even uit

Caleb knikte.
"OK ,amar ..." Hij zweeg even en dacht na.
"JE broer ... aan welke kant staat hij dan eigenlijk?" vroeg hij en bleef de hele tijd naar Nerezza kijken.
"Maar er komt vast geen keer meer dat je zo boos wordt !" zei hij en gaf haar een kus .
"Echt waar niet !" Hij glimlachte opgewekt naar haar en hij sloeg zijn armen om haar heen en knuffelde haar.

''Ik kan je niet met zekerheid vertellen dat het
niet mee gebeuren zal en mijn broer staat waar
ik sta.., ook als hij het niks vind.., zoals nu'' zeg
ik zacht en kus hem even zachtes terug.., Na
zijn knuffel laat ik me languit achterover op mijn
bed vallen hem aanstarend.., waarna ik hem
bij zijn schouder vastpak en hem zachtjes ook
achterover trok..

Caleb knikte.
"OK, dat begrijp ik wel !" zei hij toen. Hij glimlachte.
"Je hebt een goede broer !" Zelf had hij geen broers of zussen en dat had hij zich al vaak beklaagd.
"Ik zou willen dat ik zo'n broer of zus had ..." Hij zcuhtte en liet zich achterover vallen en draaide zijn hoofd zodat hij haar kon aankijken.
"Ik zou al blij zijn als ik gewoon een broer of zus heb ..."

''tja.. ik had er nog 1.., maja die moest ik
zo nodig vermorden toen mijn pa me mijn
vleugels gaf'' zeg ik zacht.. ''ik zal je zusje
wel zijn'' zeg ik met een ondeugend glim-
lachje.., en geef hem een plagerige kusje
op zijn neus waarna ik even uitdagend
glimlach..

Verbaasd keekhij haar aan.
"Huh? Wat bedoel je?" vroeg hij.
"Ik kan even niet volgen !" Hij glimlachte toen hij een kusje kreeg. Hij keek haar even zwijgend aan.
"Je vleugels, wat bedoel je er precies mee?" vroeg hij toen.
Hij gaf haar een kus terug.
"Of wil je er niet over praten?"

ik glimlach.. ''niet zoveel vragen yo''
zeg ik en grinnik even.. ''ik waak wel
over je.. zoals een zus of broer hoort
te doen'' zeg ik weer helemaal vrolijk,
ik draaide me op mijn buik, en leunde
met mijn ellebogen op het bet om me
een stukje omhoog te duwen.., ik
legde mijn neus op zijn neus en keek
hem met vrolijke oogjes aan.., er was
nogsteeds iets ondeugends in te zien
zachtjes druk ik mijn lippen weer op
de zijne,, en kus hem weer zacht en
in zijn ogen kijkend..

Caleb keek haar grijnzend aan.
"Ik heb liever da tje op een andere manier over me waakt !" zei hij en ook in zijn ogen was er iets ondeugends te zien.
"Ik hou van je !" zei hij na een tijdje en bleef haar ook in haar ogne aankijken toen ze haar neus op zijn neus legde. Hij vond het best grappig en lachte even. Zijn humeur was heel hard verbeterd en hij kuste haar liefdevol erug.

ik glimlach even terwijl ik hem kus.., ik hou
even op met hem te kussen en kijk hem
aan.., ondeugend.. ''hoe moet ik dan over
je waken'' vroeg ik ik mijn neus weer op zijn
neus leggend.., en een hand door zijn haar
strijkend, die langs zijn wang glijd..

"Hmmm", zei hij toen ze stopte met kussen. Verbaasd keek hij haar even aan omdat hij met zijn gedachten al weer ergens anders was dan bij datgene dat hij net gezegd had. Toen hij hoorde wat ze aan hem vroeg, glimlachte hij weer.
"Gewoon ... als mijn vriendin !" antwoordde hij en vond de manier waarop ze hem aanraakte, erg prettig.
"Net zoals ik over je waak als je vriend !" zei hij toen en streelde haar erg liefdevol in haar hals.

''als.. je vriendin?'' vroeg ik zachtjes en wat twijfelend..,
Ik bewoog mijn hoofd even naar zijn hand en sloot mijn
ogen even.., als een kat die iemand een kopje tegen
zijn hand geeft.. ik bleef hem even bedenkelijk met mijn
hand over zijn wang strelen.., mijn andere arm gebuikte
ik om mijn boven lichaam wat omhoog te drukken van
het matras en te zorgen dat ik Caleb's ribbenkast niet
met mijn bovenlichaam plette al was ik zo zwaar niet..
Ik herstel me en glimlach naar hem.., ik liet mijn hoofd
weer zakken om hem weer te kussen..

Caleb knikte.
"Ja, je begrijpt wel wat ik bedoel !" Hij was nooit goed geweest met woorden en had dan ook vaak moeite om zich uit te drukken. De laatste jaren waren er niet echt op verbeterd aangezien hij lange tijd alleen doorbracht. Op zo'n momenten voelde hij zich meestal het beste, maar de laatste tijd was dat veranderd. Nu was het eerder omgekeerd, al kon hij zichzelf nog steeds niet goed uitdrukken. Vrolijk glimlachte hij naar Nerezza en hief zijn hoofd op en begon haar te kussen.

Begrijpen deed ik het denk ik wel, toch
had ik er enige twijfel over.. zolang hij
geen keuze zou maken tussen haar of
dat miley persoontje zou er altijd een
grens voor haar zijn, zowel in hoe ver
ze met hem zou gaan als over hem te
waken.. ik stopte met hem te kussen en
legde mijn hoofd onder zijn kin op zijn
borstkas.., met mijn handen naast mijn
hoofd.. even zuchtte ik diep rn tilde mijn
rechterhand op, om hierna teken-
bewegingenen over zijn shirt te maken..
ik staarde wat naar mijn tekenende hand
zelf niet eens wetend wat ik tekende

Caleb keek haar onzeker aan. Een tijdje bleef hij zwijgen, niet wetend wat hij nu moest zeggen of doen.
"Is alles in rode?" vroeg hij toen.
"Ben je boos op me?" Zijn stem trilde een beetje en hij sloot een moment zijn ogen. Hij hoopte dat hij niet begon te huilen.
"Het spijt me !"

''ik ben okj Caleb.., en ik ben niet boos op je''
zeg ik wanneer het tot me doordrong dat hij
wat tegen me zei en wat hij had gezegt..
''het zijn gewoon twijfels.., twijfels over mijn,
mijn toekomst, mijn broer..,'' ik had eigenlijk
ook hieraan toe willen voegen over jou en
dat miley persoontje.., maar ik besloot dit
niet te doen, ik wilde hem er niet constant
mee convronteren, Ik wilde hem niet kwijt en
ik was bang dat als ik dat steeds tegen hem
zou zeggen ik hem vanzelf kwijt zou raken
door mijn opdringerigheid om te kiezen tussen
ons.. dus in plaats daarvan liet ik het eindigen
in een stilte

Caleb knikte.
"Ok", zei hij na een tijdje om de stilte te verbreken.
"Wat bedoel je precies met twijfels over je broer?" vroeg hij haar en keek nieuwsgierig naar haar. Hij zelf zat ook boordevol twijfels. Twijfels over alles. Niet gewoon over Nerezza en Miley, maar ook over de rest van zijn leven. Bijvoorbveeld aan welke kant hij stond. Onzeker sloot hij even zijn ogen in de hoo pdat zijn hoofdpijndan wat minder zou worden.

ik tilde mijn hoofd even op van Caleb, en keek
hem even aan, waarna ik mijn hoofd weer rustig
terug leg op de plek waar het net ook lag.. ''ik
heb het gevoel dat ik hem zijn leven ontneem.
hij is er altijd voor me, ik hoef zijn naam maar te
fluisteren en hij staat voor me neus. Het is niet
dat ik er niet blij mee ben.., maar hij heeft ook
een eigen leven.. En ik heb er twijfels over of ik
hem zijn leven zo mag afpakken'' leg ik Caleb
zachtjes uit..

Caleb luisterde aandachtig naar haar en zweeg een tijdje. Na een paar minuten opende hgij zijn mond om die dan weer te sluiten en nog langer na te denken over wat hij wilde zeggen.
"Maar wil hij dat niet gewoon?" vroeg hij toen uiteindelijk, na een lange periode van stilte. "Hij wil zijn leven aan jou besteden of niet?" vroeg hij onzeker. Zijn ogen gleden bezorgd over haar gezicht.
"Je moet je daar niet schuldig over voelen !"

''hij kiest er zelf voor ja.., maar hij voelt ook
dat het hem bijna gedwongen word.. Hij is
bang dat ik nog is zo zal uitbarsten als ik 3
jaar geleden deed.., dus eigenlijk is het wel
mijn schuld en is het niet anders dan normaal
dat ik me er schuldig over voel'' leg ik hem
zachtjes uit..,met mijn hoofd nog op zijn
borst liggend

Hij zweeg even en dacht weer na.
"Hij voelt zich gedwongen ... maar eigenlijk ..." Hij zweeg even en keek haar nadenkend en onzeker aan.
"Wat was er gebeurd als hij je niet had tegengehouden ?" vroeg hij haar onzeker.
"Wat zou er dan met de wereld gebeurd zijn?" Hij keek even weg en wist dat ze de wereld zou kunnen vernietigen als ze dat zou willen. Ze was enorm sterkt ...

Ik bleef rustig liggen naar zijn jas/t-shirt/ wat ie ook
aan mag hebben kijkend.. '''als hij me niet tegen-
gehouden zou hebben?'' vroeg ik zachtjes meer als
herhaling om de vraag tot mezelf door te laten dringen
''wat er met de wereld gebeurt zou zijn?'' vroeg ik nog
even zacht en met het zelfde doel als daarnet.. er
volgde een stilte.. ''ik denk dat ik alles verwoest had
en ik vraag me af of er nog iets geleeft zou hebben
als dat gebeurt zou zijn.. ik vermoed dat wereld,
onderwereld en hemel totaal verwoest zouden zijn''
zeg ik op een bijna fluistertoon en ik slik hierna even..
wat aan de mouw van zijn shirt/jas/whatever prutsend

ps. an kan je on??

Hij glimlachte omdat ze zijn vragen herhaalde. Hij vond het best schattig en wachtte rustig af toen er een stilte viel. Op één of andere manier voelde die stilte doods aan en er kroop een rilling over zijn rug.
"Alles?" vroeg hij en zweeg weer even. Hij had dit antwoord wel verwacht, maar toch was het anders nu het luidop gezegd werd. Door haar dan nog wel ... Een tijdje dacht hij in stilte na en vroeg toen uieindelijk.
"Zelfs de Elders zou je verslaan hebben?"

ik knikte enkel even als antwoord.. ''ik ben
de Bron misschien niet.., maar ik ben velen
malen sterker dan de Bron als ik dat willen
zou.., het probleem is echter dan alleen dat
ik mijn controle niet meer heb, dus laat ik
mezelf zover niet gaan.., toen lag dat enkel
anders en liet ik mezelf wel gaan'' leg ik al
even zachtjes uit.. Ik zou het niet gek vinden
als Caleb me ineens een stuk enger of iets
zou vinden.. ik kon het hem moeilijk kwalijk
nemen..