ruzie over de vaders

De wond kon niet helemaal geheeld worden.
Ik kwam bij.
''Au me pols.''
Paige nam haar mobiel.
''Sorry, Henry, An is hier in het ziekenhuis, Roger is bij elisa.''
Paige knuffelde Esther.
''Het komt goed''
Zei ze tegen haar.

"Het lukt me niet verder, Elisa !" zei ik in paniek.
Roger keek woedend naar mij en dan naar Elisa. Hij duwde me weg bij Elisa en probeerde haar neer te steken.
"JIJ KLOOTZAK ! HOE KAN JE ! WAT HEEFT ZE JE OOITG EDAAN ? !" IK gaf hem een harde trap. IK kreeg plots een harde klap terug en dat maakte me alleen nog maar bozer. Ik begon hem opnieuw te slagen.
"Elisa, transporteer hier weg !"

Ik probeerde het.
''Lukt niet''
Ik had teveel pijn en was te zwak.
Paige wachte af met Esther.
''Alles komt goed''
Bleef ze tegen Esther zeggen''

Ik rolde met Roger over de grond terwijl ik hem probeerde te wurgen en hij mij. Ik probeerde mijn moeder te roepen zodat ze Elisa kon helpen, maar kreeg geen zuurstof binnen.
Mama, help !
Esther was erg bezorgd.
"Mama gaan !" zei ze en begon te huilen.
"MAma !"
Henry zei.
"Ik kom eraan !"

Ik raakte bewusteloos.
Paige hoorde An en orbte naar hun toe en liet Esther op haar kamer.
''Blijf van me dochter af''
Paige haalde Roger bij an weeg en gaf hem een knie in zijn maag.
''An haal elis hier weg nu''
Zei Paige/

Ik snakte naar adem en orbde met ELisa naar mijn kamer. Ik liep naar het belletje en drukte erop. Ik hoopte dat de verpleegster snel zou komen !
"Elisa, het komt goed !"
Esther huilde nog harder.
"MAMA !"
Roger gaf Paige een klap toen de pijn in zijn buik minder geworden was.
"JIj !"

Ik kwam bij.
Een zuster kwam binnen gerend en ik werd gelijk geholpen.
Paige keek woedend naar Roger.
''Hoezo ik''
Vroeg ze.
''Blijf bij me nichtje uit de buurt.''
Zei ze woedend.

Ik was helemaal in paniek.
Roger had zijn mes weer opgeraapt en stak dreigend in de richting van Paige.
"Je gaat eraan !" riep hij woedend uit.
"Ik doe helemaal niets wat jij zegt !"
Ik keek naar Elisa.
"KOmt het in orde met haar?" bleef ik maar vragen aan de zuster en was helemaal in paniek.
"Alsjeblieft, zeg dat het in orde komt !"

De zuster zei dat het wel in orde komt.
Paige probeerde het mes te ontwijken
''We zullen wel zien of je luisterd of niet''
Zei Paige woedend tegen Roger.
"'Je blijft van me familie af''
Zei ze.

Ik zuchtte opgelucht, maar was pas helemaal opgelucht als ik met mijn eigen ogen zou zien dat ze in orde was en ik wist dat mijn moeder in orde was. Ik keek naar Elisa en begon bijna te huilen.
Esther keek bang naar haar moeder.
"Roger daan?" vroeg ze.
Omdat ik zag hoe boos ze was, zei ik maar niets.
ROger grijnsde en keek naar haar buik.
"BEn je zwanger?" vroeg hij toen. Zijn grijns werd alleen nog gemener.

Ik keek Esther aan.
''Het komt wel goed met mama''
Zei ik erg zwakjes.
Paige keek naar haar buik.
''Dat gaat je niet aan.''
Zei ze woedend tegen Roger.

Esther was blij.
"Maal Logel daan?" vroeg ze toen nog een keer.
Ik pakte haar op en maakte me zorgen om mijn moeder.
Roger grijnsde.
"Hoe kan ik van je familie afblijven als ik jou ga vermoorden? Dan sterft je baby ook !" Hij keek naar haar buik en dacht even na.
"Weet je wat? Ik zal je baby eerst vermoorden !" Hij wilde haar in haar buik steken.

Ik keek rond.
''Waar is hij''
Ik probeerde te staan.
Paige begon nu wel bang te worden
Bang liep ze naar achteren tot ze tegen de muur stond.
''Je blijf van me baby af.''
Zei ze boos maar ook bang.

"Rustig, ELisa !" zei ik met een glimlach en zo geruststellend mogelijk, maar ik maakte me erg veel zorgen om mijn moeder.
Ga da weg, zuster !
Roger liep op haar af.
"Nu ben je plots wel bang?" Hij bleef op haar aflopen, ook al stond ze tegen de muur.
"Houd me dan tegen !" Hij zette de punt van het mes op de buik van Paige en keek haar uitdagend aan.

Ze bleef hem bang aan kijken.
Ze wou hem naar achteren gooien maar omdat ze erg bang is lukte het niet.
''Blijf van me baby af.''
Zei ze erg bang.
''Blijf van mij en de baby af''
Ze was heel erg bang.

Mama, ben je in orde? vroeg ik haar in gedachten en hoopte dat de zuster weg zoiu gaan. desnoods zou ik haar vragen ons alleen te laten.
"Waarom? OMdat jij het zegt?" Hij drukte de punt van het mes harder op haar buik.
"Heb je al een naam? Weet je al of het een jongen of meisje is?" vroeg hij met een grijns. Hij vond het erg luek om haar bang te maken.
Henry was op weg naar het ziekenhuis.
"Laat ze in orde zijn !"

Ik zag de zuster weg gaan.
''An ga naar je moeder toe''
Zei ik tegen An.
Paige voelde het mes op haar buik.
''Dat gaat je geen meter aan''
Zei ze boos.
Ze gaf Roger een harde klap in zijn gezicht.

Ik knikte en orbde snel achter Roger. Nog voor ik weg was, zei ik.
"Roep me als er iets is !"
Roger was laaiend van woede.
"Nu ga je er echt aan !" Hij gaf Paige een harde klap terug in haar gezicht.
Daardoor werd ik woedend. Ik trok hem van mijn moeder weg.
"LAAT MIJN MOEDER EN MIJN BROERTJE OF ZUSJE MET RUST !" gilde ik. Ik liet hem mij aankijken en gaf hem een vuistslag in zijn gezicht.
"Mama, ga hier weg, nu !"

Ze schudde haar hoofd.
''Nee ik ga niet weg zonder jou An''
Zei ze en liep naar hun toe.
''Ik haat je''
Zei ze tegen Roger en gaf hem een knie in zijn maag.
''Doet het pijn, mooi''

IK trok mijn moeder weg bij Roger toen hij haar opnieuw probeerde te steken.
"JA DAT DOET PIJN !" riep hij woedend. Ik duwde mijn moeder in een hoek en keek haar streng aan.
"Blijf dan hier staan !" Ik keek haar aan en hoopte dat ze het zou doen omdat ik niet wilde dat haar of mijn broertje of zusje iets zou overkomen.
"Beloofd?" vroeg ik haar.
Roger kwam op ons afgelopen, maar ik hhad het niet door. Ik bleef mijn moeder aankijken en had haar nog bij haar armen vast tot dat ze zou beloven dat ze hier zou blijven staan. PLots snakte ik naar adem en keek mijn moederin paniek aan.
Roger grijnsde toen hij het mes in mijn rug geplant had. HIj trok het er weer uit en trok me weg bij mijn moeder. Hij duwde me op de grond zodat hij tot bij mijn moeder kon. HIj hadhet mes op haar gericht en wilde haar steken.
"Je zal boetne !" zei hij woeden tegen haar.

Ik was heel erg bezorgt.
''Wat duurt het lang''
Zei ik bezorgt tegen mezelf.
paige keek geschrokken.
''An nee''
Ze wou naar An rennen oom haar te helen.

Esther keek haar moeder aan.
"Esthel Logel au doen mag?"
Roger duwde haar terug en had de punt van het mes nu weer op haar buik staan.
"Nog een laatste woord?" vroeg hij.
Ik probeerde overeind te komen om mijn moeder te helpen, maar het lukte niet goed.
Henry rende Paige's kamer binnen , maar zag alleen Elisa en Esther.
"Waar zijn Paige en An?"

Ik zag Henry binnen komen.
''Ze zijn in mijn kamer''
Zei ik tegen hem.
''Daar is Roge''
Paige keek hem bang aan.
''doe het niet''
smeekte ze.

Henry snelde de kamer uit en probeerde Elisa's kamer binnen te gaan, maar de deur is op slot.
"Verdomme !"
Esther keek nog altijd haar moeder aan.
"Ja? Esthel mogen ?"
Ik verzamelde al mijn kracht en stond op. Ik orbde het mes naar me toe en liet Roger tegen de muur aanvliegen, weg van mijn moeder, met telekinese. Ik rende op hem af en zette het mes op zijn keel. Ik werd erg woedend en wilde hem doodsteken.

Ik keek Esther aan.
''Nee Esther je blijft hier.''
Zei ik erg streng.
Paige keek bang.
"'An niet doen''
Zei Paige.
''Word niet zo als hij.''