ruzie over de vaders

Ricardo stond meteen op en liep naar ELisa toe. Hij nam haar hand vast.
"Elisa, echt waar, ik ben je broer en het geeft niet als je een keer kwaad op me bent ! Broers en zussen maken wel eens ruzie, dat is normaal, maar het belangrijkste is dat we het weer bijgelegd hebben ! Kom op ! Huil niet meer !"
Roger deed de deur op een kier en zag Elisa in bed liggen. Hij grijnsde en ging weer weg.
"Nog even wachten !"
Henry knikte.
"En jij?"

Ik glimlachte naar Ricardo en veegde me tranen weg.
''Ik heb de beste broer van de hele wereld.''
Zei ik tegen hem.
''Ik ben blij dat je me broer bent.''
Zei ik erachter aan.
Paige knikte.
''Ja ik eb heerlijk geslapen.''

Ricardo glimlachte.
"Nee, ik heb het beste zusje van de wereld !" Hij gaf haar een knuffel.
"Ik meen het !"
Henry glimlachte opgewekt.
"Mooi zo !"
Ik begon op te ruimen.
"Stomstomstom !"

Ik knuffelde Ricardo terug.
''Dankje''
Ik gaapte.
Paige keek Henry aan.
''Wanneer ga je naar An toe.''
Vroeg ze hem.
''Om met haar te praten.''

Ricardo glimlachte.
"IK denk dat ik maar weer eens ga ! Je hebt je rust nodig, morgen kom ik nog een keer langs..."
Noah keek onzekernaar ELisa en vroeg.
"Zal ik ook gaan of mag ik blijven?"
Henry haalde zijn schouders op.
"Moet ik nu al?"
Ik keek naar de puinhoop en kon me er gewoon niet toe aanzetten om het op te ruimen. Ik besloot om maar gewoon tegen mijn moeder te gaan zeggen dat ik alles stuk had gedaan.

Ik keek Noah.
''Je mag wel gaan zolang je maar weer terug komt.''
Zei ik tegen hem en gaf hem nog een kusje op zijn wang.
Paige knikte.
''Ja doe nu maar''
Zei ze tegen Henry.
Ik viel langzaam in slaap.

"Natuurlijk kom ik terug ! IK zal even bij de kinderen gaan kijken om te zien of ze allemaal in orde zijn !" Hij gaf Elisa nog een kusje op haar wang.
Henry knikte en kuste Paige.
"Ik hou van je ! Tot zo !" Hij liep de kamer uit.
Ik orbde binnen en begon meteeen te huilen.
"Allemaal kapot.... Het spijt me....", zei ik door mijn tranen door.
Roger wachtte ongeduldig af.

Ik merkte hen niet want ik was al in slaap gevallen.
Paige stond op en omhelsde An.
''An wat is er''
Vroeg ze.
''Probeer rustig te worden.''
Ze bleef AN vast houden

Ricardo en Noah verlieten samen het ziekenhuis.
Roger sloop naar binnen.
"Hey Elisa !" Hij deed de deur op slot.
Ik bleef een tijdje huilen.
"Ik heb .... alles ... kapot.... op grond....", snikte ik en bleef mijn moeder vasthouden en bleef lang huilen.
"Alles stuk !"

Ik werd wakker door iemand.
''ROger''
Zei ik geschrokken.
Ik keek hem bang aan.
''Wat is stuk''
Vroeg Paige aan An

Roger grijnsde.
"Heb je me gemist?" Hij liep op haar af en grijnsde helemaal. Hij had een mes in zijn handen.
"Je tante heeft me vandaag een bezoekje gebracht !" Hij wees naar de wonde.
"Niet echt leuk !"
Ik veegde enkele tranen weg.
"Ik heb alle potjes met ingrediënten op de grond gegooid en alle flesjes waar we drankjes indoen...", zei ik.

Ik keek bang van Roger naar het mes.
''Ga weg''
Ik was doodsbang
''Ga weg''
Paige bleef An omhelsen.
''Het geeft niet''
Zei ze.
''We kopen wel nieuwe.''

Roger schudde zijn hoofd.
"Nee ! Niet voordat ik gedaan heb waarvoor ik gekomen was !" Hji stond bij het bed en nam Elisa bij haar pols beet. Woedend keek hij haar aan.
Ik huilde niet meer.
"Ben je niet boos?" vroeg ik toen onzeker en had niet doro dat er iets mis was met Elisa, dat Roger nu bij haar was.
"Echt niet?"

Ik was heel bang.
''Laat me los''
Ik probeerde me pols lod te trekken.
''Laat me los.''
Huilde ik.
Paige schudde haar hoofd.
''Nee ik ben niet boos, maar je kunt wel beter naar huis toe, je vader is daar opweg om met je te praten''
Zei ze

ROger glimlachte bij het zien van Elisa's paniek.
"Het is je eigen schuld ! Je had gewoon bij mij moeten blijven, dan had ik dit niet moeten doen ! Het is je eigen schuld !" Hij liet het mes in zijn hand rondtollen. Hij zette het dan op haar wang en zag al wat bloed verschijnen.
"Maar alles ligt nog op de grond...", zei ik onzeker en hoorde toen wat mijn moeder zei. Ik wilde niet met mijn vader praten, maar knikte toch maar.
"OK !" Ik orbde weg, maar niet naar huis toe, maar naar Elisa's ziekenhuiskamer.
"Elisa?" vroeg ik en had Roger eerst nog niet gezien.

Ik voelde de pijn van me wang.
"'Hou op''
Riep ik bang en merkte An niet op.
Paige ging weer op bed liggen.
''Wat een dag''
Zei ze tegen zichzelf

Roger schudde zijn hoofd.
"IK ben nog maar net begonnen !" Hij zette het mes op haar pols.
"HE ! BLIJF UIT DE BUURT VAN MIJN BESTE VRIENDIN ! JIJ OEN !" Deze keer moest ik niet bang zijn dat Elisa boos zou zijn als ik hem aanvloog. Ik trok hem weg bij Elisa. Dan gaf ik hem een harde trap in zijn kruis. Toen hij kermde van de pijn gaf ik hem een harde vuistslag.
Esther die had gevoeld dat haar moeder pijn had en erg bang was, schemerde binnen. Ze liet een vuurbal verschijnen.
Henry had het hele husi doorzocht en op de zolder vanalle rommel gevonden. Geschrokken belde hij naar Paige.

Ik keek doodsbang toe.
''An pas op.''
Ik was opgelucht dat hij me pols niet gesneden haf.
Paige hoorde haar telefoon.
''Met Paige.''
nam ze op.

"Ik heb alles onder controle !" Ik zag Esther niet.
Esther was woedend.
"Niet mama au doen !" Ze wilde de vuurbal naar Roger gooien.
"Stout Logel !"
Henry was in paniek.
"De zolder is een puinhoop en ik vind An nergens ! Kan het dat ze zichzelf opgeblazen heeft met een drankje?" vroeg hij erg in paniek.

Ik bleef bang toekijken.
''Esther niet doen''
Zei ik toen ik Esther zag.
Paige luisterde.
''Nee ze was net nog hier.''
Zei ze.
''Ik heb haar naar jou gestuurd''
Ze orbte An naar zich toe.
''An je zou naar huis gaaan''

Esther keek naar haar moeder.
"WAalom niet?" Haar vuurbal was weer verdwenen. Roger had niet gezien hoe ik verdween doordat hij teveel pijn had. Nu richtte hij zich op en zag Esthre. WOedend liep hij naar haar toe en tilde haar op.
"Ze gaat eraan !"
"MAMA !" riep ik uit.
"Roger is bij Elisa !"

Ik verzamelde al me kracht en stond op.
''Blijf van me dochter af.''
Ik gaf hem een trap en transporteerde Esther naar An toe.
Toen hield ik het niet meer en al me kracht was weg.
Doodsbang keek in Roger aan.
''Ga wel''
Paige keek geschrokken.
''Wat''

"Waar is ze?" vroeg hij onzeker, maar haalde toen zijn schouders op. Hij liep naar Elisa en wilde haar pols over snijden.
Ik kreeg Esther in mijn handen, ik zette haar bij mijn moeder op bed en liep de kamer uit. Ik probeerde deur open te krijgen, maar die was vast. Ik liep mijn moeders kamer weer binnen en orbde naar ELisa.
"LAat haar !" gilde ik en sprong weer op Roger af. Hij gooide me van zich af en keek woedend van mij naar ELisa.
"Wat zijn jullie?"

Ik voelde erge pijn.
''Au''
Ik zag me pols open liggen.
''An help''
Ik zakt in elkaar.
Paige wachte af en hield esther vast.
''Alles komt goed.''

Ik hoorde ELisa en schrok. Toen ik Roger's grijns zag, sprong ik opnieuw op hem af. Ik gaf hem nog een vuistslag en begon Elisa toen te helen.
"HEt komt goed !"
Esther begon te huilen.
"Maal Logel mama au doen !" huilde ze.
Henry was in paniek.
"Paige?"