Opdracht afmaken

Opdracht afmaken

((Wat: Zankou wil voor eens en altijd zijn taak afmaken en de laatste dochter van de CharmedOnes zwanger maken. Zal hem dit lukken of wordt hij tegengehouden?
Wanneer: Nadat Flame geboren is
Genre: Spanning, gevoelens
Wie: Iedereen
Regels: alleen de basisregels ))


Begin post



Ik was met Elisa en onze kinderen aan het wandelen in het park.
Nico rende in het rond.
"Mama, eendjes kijken?" vroeg hij lief en bleef staan.
"Mogen?"
jane sliep rustig.
Zankou schemerde de manor binnen voor Sharons deur. Hij keek even links en rechts en liep er toen dichter heen.

Ik zit op de bank met kleine Flame en speel met hem. Ik laat Flame voorzichtig op mijn knie stuiteren.
''Hobbelpaard, hobbelpaard, hobbelpaard!'' grijns ik en ga dan overdreven heen en weer wiegen. ''Herenpaard, herenpaard, herenpaard.''
Ik wiebel mijn knie iets wilder, maar niet genoeg om hem bang of aan het schrikken te maken.
''Boerenpaard, boerenpaard, boerenpaard!''
Ik pak hem vast en haal mijn knie weg zodat ik hem vastheb terwijl ie half achterover gaat.
''Gat in de weg!'' grijns ik.

Ik knikte.
''Ja dat mag wel''
Zei ik toen.
''Maar dan samen met mama''
Zei ik tegen Nico.
Flame glimlachte vrolijk.
''gagag''

Ik zat in mijn kamer achter de laptop te chatten met Brattley die weer tijdelijk terug naar Nederland was gegaan. Ik was te veel opgegaan in het gesprek en de beelden die ik via de webcam zag waardoor ik niet voelde wie er allemaal in het huis waren zoals ik wel vaker deed voor mijn eigen veiligheid. In mijn kamer deed ik het minder vaak; er was nog altijd een beschermende spreuk over uitgesproken en altijd deed ik mijn deur op slot, net als nu.
Ik bekeek wat foto's op de computer terwijl Bratt heel even weg was om wat te drinken en moest terugdenken aan de afgelopen tijd. Demonvrienden waren goed, mijn relatie met Aaron ging ook heel goed en er waren niet al te lastige problemen. Maar hoe lang zou dit duren?

Nico knikte en nam zijn moeders hand vast.
"Ja, met mama!"
Ik glimlachte.
"Ik wacht hier wel met de kinderen!"
Zankou wist dat Sharons kamer beveiligd was, maar toch probeerde hij de deur open te krijgen. Hij mlerkte dat die op slot zat en begon er met vuurballen naar te gooien.

Ik blijf nog met Flame spelen en hoor dan wat. Natuurlijk hoor je het wel als er een deur bekogelt wordt met vuurballen, hè. Ik frons, zet Flame op mijn heup en loop de trap op om te gaan onderzoeken. Ik ben te nieuwsgierig... Al snel zie ik dat Sharon's deur wordt belaagd. Ik houdt Flame achter de muur zodat die geen gevaar loopt en ik steek mijn hoofd om de hoek.
''Hé! Wat heeft die deur je ooit misdaan?'' roep ik.

Ik glimlachte naar Hendrik.
Esther keek naar Hendrik en nam zijn handje vast.
Zankou keek om en grijnsde.
"Hey, Lis!" Hij liep naar haartoe.
"Waar is hij?" vroeg hij toen gretig.
"Waar is mijn zoontje?" Hij keek haar aan.
"Mag ik hem zien?"

Ik keek geschrokken opzij toen ik iemand aan de deur hoorde. Aandachtig en wat achterdochtig keek ik ernaar en stond toen op. Ik wendde me even naar de computer, zag dat Bratt terug was en zei dat er iemand voor mijn deur stond en zo terug zou zijn.
Ik keek naar de deur en liep er achterdochtig naartoe, maar kromp toen ineen toen ik de aanvallen op de deur voelde. Het waren dan wel niet aanvallen rechtstreeks op mij, maar ik voelde ze wel, voornamelijk de energie die de bescherming kostte om me hier veilig te houden.
Wat is er aan de hand? Wie -?
Ik hefde mijn hand en maakte een beweging, waardoor ik - en alleen ik - door de deur heen kon kijken en schrok.
"Zankou!"

''Hij is MIJN zoontje!'' sis ik en houdt Flame demonstratief aan de andere kant van de muur van waar Zankou staat. ''En trouwens, heb je ooit wel eens gehoord van 'voorbehoedsmiddelen'? Dat had me heel wat bespaard! ...Ook al IS Flame een schatje...''

Ik glimlachte vrolijk.
Zankou keek boos.
"ja, hij is jouw zoontje!" zei hij tegen haar. "Maar hij is ook mijn zoontje dus heb ik het recht om hem te zien en vast te houden!" Hij wist niet dat Sharon wist dat hij er ook was omdat hij nu met zijn gedachten ergens anders waren. Grommend keek hij haar aan.
"Trouwens, jij had toen ook niet echt zin in voorbehoedsmiddelen hoor!"

In mijn hoofd steekt Vea haar hand op alsof ze in de klas zit.
- Da's mijn schuld!
Ik rol mijn ogen om Vea en Zankou.
''Ik had een v.a, dan ben je niet bepaald bij zinnen! Dat was JOUW verantwoording, meneertje! En dat recht heb je mooi verspeeld door het feit dat je ons wil VERMOORDEN!''
Ik hoop maar dat Flame geen geluidje maakt...

Ik keek Elisa aan.
Zankou keek haar nors aan.
"Ik wil gewoon mijn kinderen af en toe zien, is dat niet begrijpelijk?" Hij deed dreigend een stap naar haar toe.
"Trouwens, als ik jou dood, dan is er niemand die me weghoudt bij Flame!" Hij zweeg even.
"Gelukkig ben ik zo gemeen niet!"

Ik trek een wenkbrauw naar Zankou op.
''Is begrijpelijk,'' geef ik toe. ''Maar je moest maar eens ophouden met kids maken! Straks hou je de namen niet eens meer bij. Flame is al de ZEVENDE!''
Ik gniffel even.
''Ahum... Heh.''
Ik hou Flame nog aan de andere kant van de muur.

Zankou keke boos.
"Dat wil niet zeggen dat ik hun namen niet kan onthouden!" zei hij boos. "Ik ken ze allemaal!" Hij liep nog dichter naar haar toe.
"Trouwens, ik ben een goede vader!" Hij knikte en zweeg even. Daarna bleef hij staan en sprak weer.
"Daarom is het goed dat ik veel kinderen heb!" Hij glimlachte.
"Dat weet jij ook!"

Ik hou mijn hoofd scheef aangezien ik nou niet bepaald droogjes kan klappen met Flame die ik uit zicht hou.
''Goeie vader, huh? Tuurlijk. Affaires hier en daar... Telkens een nieuw kind bij een andere vrouw... is dat de nieuwe definitie van een goede vader?''
Ik grijns breed.

Doordat de aanvallen gestopt waren, kon ik weer bijkomen van de schok die door mijn lichaam gegaan was en krabbelde overeind. Meerdere malen haalde ik diep adem om te herstellen, tot ik me fit genoeg voelde om me naar de deur te wagen.
Het was niet meer mogelijk door de deur heen te kijken, maar ik hoorde nog altijd stemmen op de gang. Ik beet op mijn onderlip, liep terug naar de pc om Bratt te waarschuwen dat het even kon duren doordat Zankou voor de deur stond en orbde toen de gang op.
"Zeg, ik hoorde toch geklop?" zei ik woedend en slingerde Zankou tegen de muur aan, zodat ik Lisette zag.
"Lis!" zei ik geschrokken. Ik orbde haar naast me en keek naar de Demon die graag mijn kamer binnen had gewild.

((Ben nog even een opgenomen serie met mijn vader kijken, maar er is even een onderbreking. OL, MM en Zomernarigheid?))

Ik keek naar elisa.
Zankou keek boos.
"Ik wil gewoon veel kinderne!" zei hij toen. "Trouwens, Cassie begrijpt het ook heel goed!" Hij gromde.
"Maar ik zal je maar laten!" Hij draaide zich om en liep terug naar de kamer van Sharon toen hij plots tegen de muuur geslingerd werd. Hij krabbelde overiend, schemerde voor Sharon en schemerde weer weg met haar

''Godsamme...'' mompel ik en ga maar op de vloer zitten met Flame op schoot en pak mijn oude vertrouwde stukje papier en een pen met de bedoeling erachteraan te gaan. Ik denk even niet na en haal er dus niemand bij om even op Flame te passen... ik neem hem gewoon mee.
''Dit ga jij later ook kunnen, Flamie,'' mompel ik. ''Denk ik...''
Ik krabbel wat op mijn papiertje en duim op een goede landing voor Flame's welzijn. Ik zeg de spreuk op en verdwijn met een poef, met Flame nog steeds in mijn armen.

Ik grijns tevreden als ik zie dat Zankou tegen de muur aan vliegt, maar doe onzeker een stapje naar achteren als ik hem zie wegschemeren. Een kreetje van schrik ontsnapt uit mijn mond als hij met zijn vieze gezicht voor me verschijnt en me beetpakt. Ik open mijn handen om iets te doen, maar voordat dat lukt, schemert hij met me weg.
In de Onderwereld verschijnen de vuurballen pas die ik in de Manor aan het maken was en gooi ze naar hem toe. Ze gaan met enorme kracht op Zankou af en zullen hard doel treffen; logisch als je ze van zulke dichte afstand afvuurt.
Op hetzelfde moment orb ik los uit zijn armen en verschijn een paar meter verderop.
"Wat moet je van me?!" vraag ik kwaad.
Gelukkig weet Bratt dat Zankou er was, net als Lis, mocht het te lang duren...

Ik was in gedachten verzonken.
Zankou werd geraakt door de vuurballen en viel naar achteren. Enkele tellen bleef hij nog liggen, maar toen hees hij zichzelf omhoog en keek haar met vonkende ogen aan.
"Afmaken waar ik eens mee was begonnen!" Hij schemerde nu vlak voor haar en greep haar beet bij haar twee armen.
"En jij bent de laatste!"

Ik slaag erin bovenop Zankou terecht te komen.
''Bugger! Sharsel! Weg daar!''
Ik spring overeind en kijk of Flame in orde is.
Kon ik niet tussen hen in belanden? Dat had me ook een blauwe plek bespaard...
Ik mopper even, hou Flame stevig vast en kijk van Sharon naar Zankou.
''Nou... ik dacht... ik kom eens binnenvallen...'' zeg ik, onschuldig glimlachend.

Mijn blik werd angstig toen Zankou vertelde wat hij wilde.
"Dat gaat je nooit lukken!" riep ik woedend en mijn ogen flikkerden duister. Ik schrok toen hij weer voor me verscheen.
"Heb je soms zin om iedere keer vuurballen in je maag te krijgen?!" Ik maakte net een energiebal die meteen doofde toen Lis op Zankou landde.
"Dank je! Je weet niet hoe close dat is!" bedankte ik mijn nicht en tilde haar overeind.
"Weg hier!" zei ik gehaasd en orbde ons naar de zolder van de Manor. Ik begon angstig te ijsberen.
"Mensen!" riep ik paniekerig.
Dit kan niet gebeuren, het mag niet!

Ik volg Shar's geijsbeer met mijn ogen, stop haar dan en sla een arm (niet de arm waarmee ik Flame vasthou dus) om haar schouders om d'r te kalmeren.
''Niemand heeft er iets aan als je omvalt van de stress, Sharsel,'' glimlach ik en geef haar een knuffel.
''We houden je goed in de gaten. Nu Zankou meer in jou is geïnteresseerd hoop ik dat iedereen me mee laat helpen jou te beschermen. Ik kan dat best, dat je 't weet! Zelfs met Flame in m'n armen erbij. Juppers.''

Ik liep met Nio naar de eendjes.
''We gaan niet te dichtbij''
Zei ik tegen hem.
''Mama wil niet dat je in het water valt''
Ik bleef met hem op een afstandje staan.
''Mooie eendjes he?''
Vroeg ik vrolijk.

Esther kwam eraan gerend.
"Ook eendjes kijken!" Ze stopte niet op tijd waardoor ze tegen Nico opbotste en hij naar voren viel
Ik zag het en sloeg van schrik een hand voor mijn mond.
Zankou zag zijn zoontje en kon niets doen aangezien Lisette op hem beland was, mar hij probeerde het ook niet omdat hij zijn zoontje zag.
Phoebe kwam eraan gerend met een deegrol in haar handen gevolgd door Pipe die een pan vast had.
"Wat is er aan de hand?!"