Een magie-vrij leven

Ik straalde.
''Dat betekend veel voor mij''
Zei ik toen.
''Heel erg veel''
Ik gaf Noah een kus.
Ric sliep lekker door.
''Houden''

Diesel bleef naar Nicky kijken.
"Je moet blijven hopen!" zei hij tegen haar.
"Echt waar!"
Ik glimlachte naar RIc.
"Ja, ik hou van jou! "
Noah straalde.
"Voor mij ook!"

Ik straalde ook.
''Ik wil je echt niet meer kwijt''
Zei ik vrolijk.
''Nooit meer''
Robbe bewoog een beetje zijn hoofd.
Nicky zag het.
''Robbe''

Diesel schrok.
"huh? Wat?" vroeg hij en keek naar Robbe. Hij zag het toen ook.
"Hij wordt wakker! IK roep een verpleegster!" Hij duwde zo snel hikj kon op he rode knopjhe.
Noah knuffelde Elisa.
"Ik jou ook nooit meer! "
Ik keek vrolijk naar RIc.

Ik glimlachte.
''Dat hoor ik graag''
Zei ik toen.
''Heel erg graag''
Ik kuste Noah.
Ric kuste An.
Nicky stond op en ging bij Robbe staan.
Er kwam een zuster binnen.
''Wat is er aan de hand?''

Diesel liep naar haar toe.
"Robbe is wakker aan het worden!" Daarna lie phij ook naar het bed en ging naast Nicky staan.
Ik schrok.
"Sliep jij niet?" vroeg ik Ric.
Noah glimlachte.
"Weet je al wanneer je naar huis mag?"

Ik schudde mijn hoofd.
''Nee''
zei ik toen.
''Ik denk pas als ik me weer kan bewegen''
Ik zuchte verdrietig.
Ric keek An aan.
''Ik was net wakker.''
Nicky keek naar Robbe''
Robbe deed langzaam zijn ogen open.
De zuster onderzocht Robbe.

Ik glimlachte
"Dat is leuk!" zei ik vrolijk en gaf hem een liefdevolle kus terug. Daarna keek ik hem vrolijk aan.
Diesel straalde.
"Goed he !" zei hij zachtes.
Noah knikte.
"Ja, waarschijnlijk .."

Ik was gelijk weer verdrietig.
''Ik wil hier niet zolang liggen''
Zei ik toen.
''Ik wil naar huis.''
Ric bleef An kussen.
''Ik hou van je''
Nicky glimlachte.
De zuster keek hun aan.
''Het komt goed''
Ze ging na een tijdje weg.

Ik keek hem vrolijk aan.
"Mooi zo!"
Noah keek onzeker.
"het spijt me dat ik je eraan heb doen denken", zei hij tegen haar en knuffelde haar.
Diesel keek blij.
"Heb je dat gehorod, Nicky?" vroeg hij.
"Het komt goed!"

Ik keek Noah aan.
''Dat geeft toch niet''
Zei ik toen.
''Maar ik wil graag naar huis toe''
Zei ik toen zachtjes.
Nicky knikte.
Robbe keek rond.
''An''
Zei hij toen zachtjes.
Rick kuste An.

Diesel keek boos."
WAt?! Wij zijn hier wel voor je! An heeft je alleen maar in de steek gelaten, je moet niet om haar vragen!"
Ik stopte met kussen omdat ik Robbe had gehoord.
"Robbe is wakker denk ik", zei ik toen.
Noah knikte.
"Dat begrijp ik ! Ik wil ook dat je naar huis komt, maar je moet eerst beter wiorden!"

Ik keek Noah aan.
''Kun je niet vragen of ik eerder naar huis mag''
Vroeg ik toen.
''Alsjeblieft''
Ik keek hem heel lief aan.
Nicky keek Robbe aan.
''Gelukkig ben je wakker.''
Ze omhelsde hem.
Ric keek An aan.
''Je blijft hier''

Noah schudde zijn hoofd.
"Ik wil da tje eerst helemaal genezen bent ... Hier heb je de perfecte hulp en als er iets misgaat, is er meteen hulp ..."
Onzeker keek ik Ric aan.
"Maar ik moet even naar hem toe ..." , zei ik zachtjes.
"Om te zeggen dat het me spijt ..."
Diesel was blij voor Nicky dat haar broer wakker was.

Ik keek Noah aan.
''Maar''
Ik wist dat het geen zin had.
''Laat maar''
Zei ik zachtjes.
Ric schudde zijn hoofd.
''En dan weer uit een raam vallen zeker''

Ik zuchtte.
"Ric, ...", begon ik, maar wist niet meer wat te zeggen. Ik sloot mijn ogen en schudde lichtjes mijn hoofd. Na een tijdje opende ik ze weer en ging ook door met spreken.
"Robbe zal haar nu wel tegenhouden!"
Noah keek onzeker.
"Het spijt me ... Ik heb ook liever da tje meteen naar huis kan, Elisabeth, echt waar ..."

Ik had tranen in mijn ogen.
''waarom doen we dat dan niet''
Zei ik toen.
''Alsjeblieft''
Smeekte ik haast.
Ric keek An aan.
''Als Robbe wat meer opgeknapt is en genoeg kracht heeft om Nicky tegen te houden, dan mag je heen en eerder niet''
Zei hij toen streng.

Ik bleef koppig kijken.
"Je kan me niet verplichten hier te blijven!" zei ik teon tegen hem en sloeg mijn armen over elkaar.
Noah keek onzeker en vond het vreselijk om haar verdriet te doen, maar wilde geen enkel risico lopen.
"Het spijt me, ELisa, ik denk dat het beter is dat je nog een tijdje hier blijft... Je mag heus wel naar huis, alleen nog niet meteen ..."

Ik voelde me gekwets.
''Dat zal wel''
Ik keek naar buiten.
''Ik wil alleen zijn''
Zei ik toen.
Ric keek An aan.
''Dan ga je maar''
Hij liep naar buiten.

Ik raakte in paniek.
"Ric!" zei ik geschrokken en kwam zo snel ik kon uit bed. Daarna liep ik de kamer uit en keek om me heen.
"Ric? Waar ben je?3 Ik begon te huilen3
"Het spijt me!"
Noah keek naar Elisa.
"Wat?" vroeg hij verbaasd.

Ik bleef naar buiten kijken.
''Ik wil even alleen zijn''
Zei ik toen.
ric was even buiten en ging weer naar binnen toe.
''An''
Hij liep naar haar toe.
''Sorry dat ik weg ging''
Zei hij toen.

Ik sloeg snel mijn armen om hem heen en hield em goed vast.
"Niet meer weggaan", smeekte ik teon en legde mijn hoofd tegen zijn borst aan en sloot mijn ogen.
"Ik ga niet naar Robbe..."
Noah keek onzeker.
"Ok", zei hij verdrietig en verliet de kamer. Daar ging hij op een stoeltje zitten en staarde voor zich uit.

Ik begon te huilen.
''Het spijt me zo''
Huilde ik.
''Het spijt me''
Ric keek An aan.
''Het spijt me''
Zei hij toen.
''Ik zal niet meer weg gaan''

Ik begon tegen hem aan in slaap te vallen.
"Geeft ... niet", mompelde ik en bleef dicht tegen hem aan staan.
"Blijven..."
Noah zat even en zag teon plots Ric en mij. OPnieuw st ond hij op en liep naar ons toe.
"Elisa haat me denk ik", zei hij zachtjes.
Ik sliep.

Ik bleef huilen.
''Sorry''
Huilde ik zachtjes.
Ric tilde An op.
''Noah, Elisa haat je niet''
Zei hij toen.
''Ze heeft het nu alleen moeilijk''