Het ongevraagde feest

Me ogen werden weer normaal en me kracht was ineens weg.
''Nee''
Is het enige wat ik zei. Ik zakte in elkaar.
Paige knuffelde Esther.
''Het komt goed''
Zei ze tegen haar.
''Echt waar.''

"Elisa !" gilde ik en liet me bij haar op de grond vallen. Ik probeerde haar te helen ook al wist ik dat ze niet gewond was.
Noah tilde Elisa op.
"k breng haar naar bed! "
Ik knikte.
"Maar laat haar niet alleen !"
Toen esther zag wat er met haar moeder gebeurde, begon ze terug heel erg hard te huilen.

Ik was in shock weer.
Paige probeerde Esther te troosten.
''Je mama moet even goed rusten''
Zei ze tegen haar.
''Dan voelt ze zich straks weer beter.''
Ze knuffelt Esther.
''Echt waar!''

Ik draaide me om naar mijn moeder en zag toen Charlotte op de grond zitten. Ze was aan het huilen. Daarom liep ik naar haar toe en tilde haaro p.
"Rustig maar !"
Esther veegde over haar wangen en keek Paige aan.
"Echt echt waar?"
Noah legde Elisa op bed.
"Elisa, word eens wakker, lieverd !" zei hij op een bezorgde toon.

Na een tijdje werd ik wakker.
''Noah''
Zei ik zwakjes.
''Wat is er gebeurt''
Paige knikte.
''Echt waar''
Zei ze toen tegen Esther.

Noah zuchtte opgelucht.
"Gelukkig, Elisa, je bent wakker!" Hij streelde haar over haar haren.
"Gaat het een beetje? Weet je niet meer wat er gebeurd is?" vroeg hij toen onzeker.
Esther keek blij.
"JIj lief !" zei ze tegen Paige en leunde tegen haar aan. Ze begon in slaap te vallen omdat ze erg moe was.
Ik zuchtte en maakte me grote zorgen om Elisa. Ik begon steeds kwader te worden op DIesel.

Ik begon te huilen.
''Ik wou niet''
Zei ik toen en wist alles weer.
''Ik wou het niet''
Ik was weer heel erg van streek.
''Hij wou dat ik het deed''
Ik huilde erg hard.

Noah bleef Elisa goed vasthouden.
"Rustig, lieverd, rustig maar !" zei hij.
"Ik geloof je !"
Ik liep naar mijn moeder en gaf Charlotteook aan haar.
"Ik ga even naar het toilet !" zei ik te gen haar en liep weg.
Charlotte was nog altijd hard aan het huilen.
"MAMA !"

Ik bleef huilen.
''Ik wou het niet''
Zei ik toen weer.
''Ik wou het niet''
Bleef ik herhalen en raakte weer in shock.
Paige probeerde Charlotte te troosten.
''Shhh rustig maar.''

Noah keek bezorgd naar Elisa.
"Rustig maar !" Hij knuffelde haar.
"Alles komt goed !"
Zodra ik de kamer uit was, orbde ik naar Diesel's huis en meteen wanneer ik hem zag, rende ik op hem af en beukte hem tegen de grond.
"Blijf vanaf nu van mijn beste vriendin af !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" schreeuwde ik en begon hem te meppen.
Charlotte werd rustiger.

Ik bleef doorgaan.
''Ik wou niet''
Ik was heel erg in shock en verloor veel vocht.
Paige bleef haar een beetje heen en weer wiegen.
''Alles komt goed''
Zei ze nog een keer.
''Dat beloof ik je.''

Noah wist niet wat hij moest doen. In paniek liep hij naar de deur en riep naar beneden.
"An ! PAige, kunnnen jullie even komen?" Daarna liep hij terug naar Elisa en ging bij haar liggen. Hij liet haar tegen hem aanliggen.
"Het komt goed !" zei hij tegen haar.
Charlotte viel in slaap.
"Mama"
Ook Nico en Esther vielen in slaap.
Ik was met Diesel aan het vechtne.

Ik staarde vooruit.
''Ik wou het niet''
Herhaalde ik de hele tijd.
Paige liep naar boven.
''Gaat het een beetje''
Vroeg ze toen.
''Hoe gaat het met Elisa.''

Noah wist niet goed wat hij moest doen en was opgelucht toen Paige binnen kwam.
"Ik weet het niet, ze blijft de hele tijd maar hetzelfde zeggen en. ..." Hij wist het even niet meer en raakte in paniek.
"PAige, wat is er met haar?"
De kleine kinderen sliepen rustig verder.
Ik was erg verzwakt, maar bleef verder vechten.
"k zal ervoor zorgen dat je voor eens en altijd van Elisa afblijft !"

Ik bleef het telkens maar herhalen.
Paige dacht na.
''Laten we haar naar het ziekenhuis brengen''
Stelde ze toen voor.
An het gaat niet goed met Elisa.
Zei ze in gedachten tegen An.
Kom je we gaan met haar naar het ziekenhuis.

Meteen vergat ik Diesel toen ik hoorde wat mijn moeder in gedachten tegen me zei. Daardoor lette ik niet op en werd hard tegen de muur aangesmeten. Toch krabbelde ik meteen overeind en orbde naar Elisa toe.
"Elisa ! Wat is re?" Ik sprintte naar haar toe en ging bvoor haar zitten zodat ik haar kon aankijken.
"Elisa, zeg wat !"
Noah knikte naar Paige.
"Ja, we moeten haar naar het ziekenhuis brengen !"

Ik keek nog naar voren.
''Ik wou niet''
Zei ik weer.
''Laten we gaan''
Paige orbte met iedereen dicht bij het ziekenhuis.
''Laten we naar binnen gaan''
Zei ze toen.

Ik bleef vlakbij Elisa.
"Ik ga die Diesel straks echt vermoorden !" zei ik en was woest omdat hij ervoor zorgde dat mijn beste vriendin het moeilijk kreeg.
"IK haat hem !"
Noah knikte en liep met Elisa in zijn armen het ziekenhuis binnen.
Charlotte wer d wakker.
"Mama?"

Ik bleef staren.
''Ik wou niet''
Zei ik telkens weer maar had het zelf niet door.
Ik werd direct overgenomen en onderzocht.
Na een tijdje kwam de dokter naar Noah en de rest toe.
''Ze is heel erg in shock''
Zei hij toen.
''Ze krijgt vocht toegedient en dan moet alles na een tijdje weer goed komen''
Paige knuffelde Charlotte.
''Hoor je dat alles komt goed met je mama''

Charlotte keek blij.
"Mama !" zei ze en wilde haar graag zien.
Noah zuchtte van opluchting.
"Mogen we bij haar?"
Ik was woedend op Diesel en wilde hem straffen voor wat hij mijn beste vriendin aangedaan had.
"Ik zal hem !"

Ik lag rustig te slapen.
''Ja u mag bij haar maar u moet wel rustig doen''
Zei de dokter toen tegen Noah.
''Ze moet tot rust kunnen komen.''
Paige keek An aan.
''An je blijfy hier''
Zei ze toen streng.
''Elisa heeft je nu nodig.''

Ik keek mijn moeder nors aan.
"ZE moet rusten en we moeten het rustig aan doen als we bij haar zijn, maar ik ben op dit moment niet echt rustig !" Ik keek weg.
"Ik moet even ruitig worden ! Me even afreageren !"
Noah ging meteen naar Elisa toe. Hij liet tot bij haar bed en nam haar hand vast en gaf er een kneepje in.
"Het komt goed !"
Mama?" vroeg CHarlotte en wilde naar haar moeder toe.

Na een tijd werd ik langzaam wakker.
''Noah''
Zei ik zachtjes.
Paige keek An aan.
''AN ik wil niet dat je naar Diesel gaat''
Zei ze toen.
''We gaan naar je mama''
Zei Paige tegen Charlotte.

Ik was erg koppig bezig en zei tegen mijn moeder.
"Houd me maar eens tegen !" Ik draaide me om en beende het ziekenhuis uit.
Charlotte keek erg blij.
Esther keek ook blij Paige aan.
"Naar mama !"
Noah glimlachte opgelucht.
"Gelukkig, je bent wakker !"

Ik keek hem aan.
''Zo moe''
Zei ik zachtjes.
Paige wist dat ze An niet tegen kon houden.
''Ja we gaan naar jullie mama maar jullie moeten wel rustig doen''
Zei ze toen en liep naar binnen.
''Hey''