Het ongevraagde feest

Ik keek Noah aan.
''Ik had niet zo koppig moeten doen''
Zei ik toen tegen hem.
''Sorry''
Ik hield hem goed vast.
Paige gaapte even.
''Ja een kaartspel is goed''
Zei ze toen.

"Nee, mama !" zei ik toen.
"Laat maar ! Je moet even gaan slapen, denk ik, als je wil natuurlijk want als je dat niet wil dan moet je dat niet doen !" ratelde ik.
"Het geeft echt waar niet, lieverd !" zei hij.
"Ik begrijp wel dat je het niet leuk vindt om altij dmaar in bed te liggen om te moeten rusten !"
Er kwam een ziekenwagen aan en hij liep erheen met Elisa in zijn armen.

Ik keek Noah aan.
''Ik haat het om in het ziekenhuis te liggen''
Zei ik tegen hem.
''Ik haat het.''
Zei ik nog een keer.
Paige schudde haar hoofd.
''We gaan een kaartspelletje doen''

Noah knikte.
"Dat weet ik !"
Elisa werd overgenomen en de ziekenwagen binnengebracht. Noah volgde.
"Ik ben bij je !" zei hij op een geruststellende toon.
"OK !" zei ik tegen mijn moeder. Ik orbde een pak kaarten naar me toe en keek haar toen vragend aan.
"Kaarten check, welk spelletje?"

Ik keek Noah aan.
'''Blijf je bij me?''
Vroeg ik toen aan hem.
Paige dacht na.
''Zullen we gaan pesten!''
Stelde ze toen voor.
''Of had je een ander spelletje in gedachten.''

Noah knikte.
"Natuurlijk blijf ik bij je, ik weet niet de hele tijd, maar in gedachten ben ik wel de hele tijd bij je, ok?" vroeg hij.
Ik knikte.
"Ja, mama, leuk !" Ik schudde mijn hoofd.
"Nee hoor, ik had niets anders in gedachten !"
De ziekenwagen reed naar het ziekenhuis.

Ik knikte.
''Ok is goed''
Zei ik en viel in slaap.
''Zo moe''
Mompelder ik in me slaap.
Paige begon de kaarten te delen.
"'Jij mag beginnen.''

Noah glimlachte naar Elisa en probeerde haar hand te blijven vasthouden, ook toen de brancard waar Elisa op lag, maar uiteindelijk moest hij loslaten omdat de dokters anders hun werk niet konden doen.
Ik keek mijn moeder aan.
"OK !" zei ik vrolijk.
"Dankje !" Ik bekeek mijn kaarten en keek toen naar de kaart die als eerste lag en legde toen een kaart van dezelfde kleur op de tafel.

Ik sliep erg rustig.
De dokters onderzochten mij en brachten me naar een kamer uiteindelijk.
''Ze is erg vermoeid, we hebben haar wat gegeven zodat ze een tijdje blijft slapen''
Zei een dokter tegen Noah,
Paige legte een 2 van de zelfde kleur op.
''Je moet 2 pakken''
Zei ze toen tegen An.

Noah knikte en keek de dokter met een bezorgde blik aan. Hij durfde nog niet meteen hoop te hebben.
"Het ... het komt in orde?" vroeg hij toen met een schorre stem en zijn hart sloeg een slag over.
"Gemeen !" zei ik, maar mijn ogen straalden van de pret. Ik pakte twee nieuwe kaarten en kreeg daar een twee door.
"Ha !" zei ik en legde de kaart.

Ik sliep lekker door.
De dokter knikte.
''Ja alles komt goed''
Zei hij tegen Noah.
''Ze moet het alleen een tijdje rustig aan doen''
Zei hij daarna nog.
Paige keek glimlachend naar An en pakte twee kaarten.
''En wie is nu gemeen he''

Noah slaakte een zucht van opluchting.
"Gelukkig !" zei hij.
"Daar ben ik blij om !" Hij knikte.
"Ik zal er persoonlijk voor zorgen dat ze het een tijdje rustig aan zou doen."
Ik werd een beetje rood.
"Ikke !" zei ik en stak mijn vinger in de lucht. Ik legde nog een andere kaart en keek toen mijn moeder aan.

Ik werd na een tijd wakker.
''Noah''
Zei ik zachtjes.
''Waar ben je''
Ik keek rond.
Paige keek vrolijk naar An.
''ja jij''
Ze legde weer een kaart op.

Noah gaf een kneepjhe in Elisa's hand.
"Ik ben hier !" zei hij.
"Het komt allemaal in orde !" Hij gaf een kus op haar vooorhoofd.
"Ik ben bij je !"
Ik grijnsde naar mijn moeder en legde een kaart.
"Nu ben jij het al weer !" Aandachtig bekeek ik mijn kaarten terwijl ik geduldig wachtte tot mijn moeder haar kaart gelegd had.

Ik keek Noah aan.
''het spijt me''
Zei ik nog een keer.
''Ik hou van je''
Zei ik toen.
Paige dacht na.
''Ik doe deze''
Ze legde een joker neer.

Het was enkele maanden later.
Ik zat thusi op de bank met Ricardo en legde mijn hoofd op zijn schouder. Geeuwend sloot ik mijn ogne. CHarisa en Hendrik deden een dutje en ik was blij dat ik even lekker rustig kon zitten.
Noah kwam de kamer waar Elisa was binnengelopen.
"Ik moet weg !" zei hij.
Esther kwam ook binnen gelopen.
"Mama ! Mama !"

Ik keek Noah aan.
''Maar je bent pas net thuis''
Zei ik toen tegen hem.
''Waar moet je heen''
Ik snapte er niets van.
Ik keek naar Esther.
''Wat is er lieverd''
Ric genoot van An.

Noah keek Elisa niet aan. De laatste tijd had hij het gevoel dat ze hem bedroog met iemand anders. Waarom hij dat dacht, kon hij zelf niet verklaren, maar hij wist wel dat hij het dacht.
"Ik ga iets drinken met een vriendin van Magicschool", zei hij en wachtte geduldig haar reactie afd.
esther sloeg haar armen om haar moeders been en keek op naar haar.
"Mama met Esthel spelen !"
An viel in slaap.

Ik keek Noah aan.
''O ok''
Zei ik toen. Ik had het ideee dat Noah vreemd ging.
''Veel plezier dan maa''
Ik zuchte haast onzichtbaar.
''Ja mama speelt wel met jou''
Ric bleef stilletjes zitten.

Noah gaf Elisa nog een kleine kus en vertrok toen.
Esther straalde.
"Want Esther niet mogen spelen Nico en Charlotte, maar mama wel met Esther willen spelen he mama?" vroeg ze en keek haar moeder toen vragend en vol hoop aan. Ze was al aan het bedenken wat ze konden spelen.
"Met wat spelen, mama?"
Ik sliep rustig verder.
"HOu van je, Ric", mompelde ik in mijn slaap.

Ik keek Noah na en keek toen naar Esther.
''Wat wil je graag doen.''
Vroeg ik toen.
''Wat wil je spelen''
Ik zuchte en me gedachte was er niet echt bij.
''Wil je misschien gaan wandelen''
Vroeg ik toen aan haar.
Ric gaf An een kusje.
''Ik hou ook van jou''

Esther dacht na.
"Esther niet weten", zei ze na een tijdje beteuterd en knikte hevig toen ze haar moeder voorstel hoorde.
"Jaja, wandelen !" riep ze uit en rende weg .Even later kwam ze teruggelopen met haar jas.
"Mama aandoen !"
Ik glimlachte in mijn slaap.

Ik deed Esther haar jasje aan.
''Roep je Nico voor mama''
Ik pakte Charlotte en deed haar jasje aan.'
''Esther heb je Nico geroepen'?''
Vroeg ik toen aan haar.
''Dan kunnen we zo gaan''

Na een tijdje werd ik wakker.
"Hmmm, Ric !" zei ik toen ik hem zag en gaf hem een kus. Daarna ging ik weer lekker tegen hem aanliggen. "Slapen ze nog?"
Esther knikte.
"Ja, Esthel doen !" Ze rende weg . Een tijdje later kwam ze terug met een huilende Nicolaas.
"Niet wandeleen willen !"

Ik keek naar Nico.
''We gaan naar het park toe''
Zei ik toen tegen hem.
''Kan je eekhoorns kijken''
Stelde ik toen voor.
''Kom''
Ik deed ook zijn jasje aan.
''Laten we gaan.''
Ric knikt.