Onder aanval

Ik sputter en ik sputter nog een keer.
''Ik voel me al veel beter!'' protesteer ik nog tegen Jack en glimlach tegen Elizabeth als ze zegt dat ze zich er niet mee bemoeit. Dan frons ik lichtjes. ''Als? Wanneer!''
Ik snuif en leg een hand op Jack's linkerarm. Met de andere hand wapper ik dramatisch.
''Ik kan vechten! Enne, ik heb geen idee waardoor ik misselijk zou kunnen zijn... geweest!''
Ik lieg dat laatste woord, maar ik wil MEE.
''Ik wil mee, ik kan vechten en ik ben BETER!'' koppig kijk ik hen allemaal aan. ''Ik blijf NIET achter als jullie alle lol hebben!''

Jack schudde lachend zijn hoofd.
"Jij bent veel te koppig !" lachte hij.
"Goed, van mij mag je mee !" zei hij na eentijdje.
"Maarik verlies je geen moment uit het oog, begrepen?" vroeg hij en bleef bezorgd naar Lisette kijken.
"Maar gaat het nu weer?"

Ik kijk trots om me heen en glimlach triomfantelijk, om Jack dan vast te pakken en hem een kus te geven. Dan laat ik hem los en doe even een klein blij overwinningsdansje.
Ik mag mee! Jeej!
Ik grijns breed naar Jack.
'''s Goed, als je ook maar oog hebt voor de andere piraatjes om ze in de pan te kunnen hakken! En KIJK naar me!''
Ik 'strike a pose'. Armen wijd, grote grijns.
''Ik zie er 'gaat wel weer'-genoeg uit, hmm?''

Hij grijnsde.
"Leuke dans ! Die moet je me ook een keer leren !" Vrolijk keek hij om zich heen en bleef Elizabeth even aankijken, met een bezorgde blik in zijn ogen omdat hij niet zekre wist of Lisette wel helemaal beter was.
"Ja, misschien wel !" Hij hgad even naar Lis gekeken .
"Wat denken jullie?" vroeg hij WIll en Elizabeth.

Ze keek naar Jack en dan naar Lis.
''Ik vind je wat bleek''
Zei ze toen tegen haar.
''maar ik kan me ook vergissen.''
Ze liep naar de railing.
''Wat is de zee toch mooi''
Fluisterde ze.

Hij keek Jack en Lis aan.
"Het is wel gevaarlijk maar als Lis wil vechten houd ik haar niet tegen.", zei hij, "Binnen een uurtje keren we terug naar dat eiland! We moeten onze mannen bevrijden."
Hij keek over de zee uit en dacht diep na.
"Ja de zee is inderdaad mooi", fluisterde hij tegen Elizabeth.

Ze keek hem glimlachend aan.
''Hoe gaat het nu met je''
Vroeg ze fluisterend.
''Alles weer goed''
Fluisterde ze bezorgt.
''Ik hou van je''

Hij keek Elizabeth aan.
"Ik voel me veel beter hoor.", zei hij, "Ik hou ook van jou."
Hij knuffelde haar en gaf haar een kus.
"Ik zal altijd van jou blijven houden.", zei hij.

Emily:
ik stond niet ver van jack vandaag, ik was ongeveer 10 cm korter dan
Lissette.. Ik was helemaal zichtbaar, tog kon je me bijna niet zien, door
de zon die scheen.., ik had staan luisteren.., ik liep langs Jack, raakte
hem even aan waardoor hij een rilling door zich zou voelen.. Ik deed het
gewoon om te laten merken dat ik ook nog aanwezig was.. Niemand op
dit schip kende me, enkel Elisabeth had me gezien en Jack kende me
uiteraard..

Jack knikte.
"I vind ook dat ze bleek ziet, maar ..." Hij voelde een rilling en keek onzeker om zich heen, maar zag natuurlijk niets.
"Emily", zei hij erg zachtjes. Daarna richtte hij zijn blik weer op Lisette en zei.
"Als je zo graag mee wil, dan houd ik je niet tegen, maar als je gedood wordt, dan dood ik je, begrepen?"

Ik snuif.
''Die bleekheid trekt vast wel weg! Hoe zou JIJ eruitzien als je net hebt gekotst, hmm?''
Ik houdt mijn hoofd scheef als ik Jack wat hoor zeggen, heel zachtjes, dus ik versta er niks van.
''Ik WIL mee!'' reageer ik dan op hetgeen ik WEL kan horen. ''En hoe kan je me dan doden?'' vraag ik grijnzend. ''Dan ben ik toch al dood! Niet dat ik dat ga doen, wat jou de kans niet geeft om me te doden, ook al ben ik al dood.''
Ik knipper even en glimlach.
''Schip maar gereed maken voor een gevechtje?''

Emily:
''Hoi Jack...'' zei ik rustig, en blijf vlak naast hem staan aan
de andere kant van waar Lisette stond.. ''weer rommel aan
het maken??'' vroeg ik op normale toon zodat iedereen het
zo ongeveer kon horen

Hij keek schrok toen hij een stem hoorde en keek vluchtig rond op zoek naar de persoon waar de stem vandaan kwam maar zag niemand.
"Wie ben je?", vroeg hij nog steeds rond zoekend, "Laat je zien."
Hij deed een paar stappen naar achter en keek koortsachtig rond opzoek naar die persoon.
"Jack volgens mij spookt het schip!", zei hij.

Ze had de stem ook gehoord.
''Emily ben jij dat''
Zei ze heel zachtjes zodat de rest het niet zou horen.
''Will wat is er aan de hand''
Vroeg ze alsof ze niets wist.
''Waar schrik je zo van''
Ze probeerde verbaast te kijken.

"Rustig iedereen !" zei hij nors. Hij keek even om zich heen.
"Waar zit je?" vroeg hij erg zachtjes. Daarna zei hij weer op een normalte toonsterkte zodat iedereen hem goed kon verstaan.
"Piraten zijn niet bang voro geesten !" zei hij toen en keek WIll streng aan. Daarna vroeg hij spottend.
"Of jij wel, WIlliam?"

emily:
ik grinnikte even.. ''ik sta vlak naast je'' zeg ik zacht.. en
raak even zijn arm aan aan de kant waar ik sta.. dan
loop ik naar Elisabeth.. ''jep ik ben Emily'' zeg ik vrolijk en
zacht tegen haar.. dan loop ik richting will ''ik kan niet
zichtbaarder worden, door die vriendelijke zon hier,'' zeg
ik rustig ''maar op het moment sta ik vlak naast je'' zeg
ik terwijl ik hem even kort aanraak waardoor ook hij een
rilling zal voelen.., het was het enige waardoor ik op het
moment kon laten merken waar ik was en dat ik er was

Hij keek woedend naar Jack.
"Je kon wel eerder laten weten dat er een geest aan boord was Jack!", zei hij en toen keek hij naar Elizabeth, "Wist jij hiervan?"
Hij voelde een rilling en wist dat de geest dichtbij was.
"Waarom maak je nu pas bekend dat je aan boord bent?", vroeg hij, "Je had ons kunnen helpen met een paar gevechten die we gedaan hebben."

"Ohoh ! Er is hier iemand op zijn teentje getrapt !" zei hij op een spottend toontje terwijl hij naar Will bleef kijken.
"Emily, schat, maak Willetje niet bang, wil je?" vroeg hij op een vriendelijke toon en keek Will grijnzend aan.
"Hoe kan ze dan helpen?" snauwde hij en hield Lisette goed in het oog voor het geval ze zich weer niet goed begon te voelen.

emily:
''ik ben altijd aan boord, Will, al 40 jaar'' zeg ik hem aankijkend
''jullie hadden me allang opgemerkt kunnen hebben s'avonds''
zeg ik nog steeds rustig.. ''en ik kan weinig helpen denk je niet..,''
antwoord ik en kijk even om naar Jack.. en grinnik even.. ''hij
schrikt van een 12 jarig meisje'' grinnikt nog even ''nee eerder
omdat hij me niet zien kan.., het lijkt vast of je blind bend'' zeg
ik weer normaal

Ze keek Will aan.
''Ja ik wist ervan''
Zei ze toen tegen hem.
''Ik heb Emily eerder leren kennen''
Vertelde ze toen.
''Ze is erg aardig''
Zei ze vrolijk.

Hij keek nogmaals boos naar jack en keek dan naar Elizabeth.
"Sorry Emily", zei hij, "Ik wist het niet. En inderdaad ik was bang omdat ik dacht dat ik gek aan het worden was. Ik hoorde een stem maar zag niemand."
Hij lachtte naar Elizabeth en gaf haar een knuffel.
"Ik denk ook dat ze aardig is.", zei hij, "Al heb ik nog maar net ontdekt dat ze hier is."

emily:
ik grinnik even.., en kijk even om me heen op zoek
naar een stukje waar de zon de plek niet verlichten
kan, bij de trap omhoog naar het bovendek vond ik
zoiets.., Ik liep er heen.. hierdoor werd ik zichtbaar
''je word niet gek hoor, kijk maar'' zeg ik iets harder
nu ik wat verder sta en hem aankijk

Hij keek naar de richting waar de stem vandaan kwam en zag een meisje staan.
"Wow dit is de eerste keer dat ik een geest zie!", zei hij en glimlachtte, "Wel, aangename kennismaking Emily."
Hij knuffelde Elizabeth nog steeds.
"Jij hebt waarschijnlijk geen zin om wat vijanden van ons bang te maken?", vroeg hij aan Emily, "Dat zou hun verdiende loon zijn! Nadat ze Bill doodden en mij neerschoten."

emily:
''ik wil best wat mensen bang maken, maar ik denk dat dat nogal lastig
word als ze me niet kunnen zien niet?'' vroeg ik op vriendelijke toon

"Wel Emily het geluk staat volgens mij aan onze kant.", zei hij, "Er zijn op het eiland veel bomen. Dat betekend dus dat er door die bomen veel schaduw is en onze vijanden zitten altijd verscholen in de schaduw. Dat hebben we daarstraks gemerkt."
Hij zoende Elizabeth even en liep dan richting Emily.
"Wij zouden het allemaal fijn vinden als je met ons team meedoet.", zei hij, "Jij zult het zeker versterken."