De liefde van Zankou

Ik glimlachte vrolijk.
''Gelukkig wel''
Ik keek naar Nico.
''Hey lieverd''
Zei ik vrolijk.
''Ja het komt in orde''
zei ik toen.

Nico keek bllij.
"Mama!"
Esther keek ook naar haar moeder.
"Mama lief!" Ze wilde haar een kusje geven.
Ik keek vrolijk Ric aan.
"Ik ben zo blij!"
Andy keek vrolijk naar zijn dochter.

Ik keek blij naar Nico.
''Wat ben je toch al groot''
Zei ik toen.
''Mama's grote jongen''
Ric knikte.
''Ik ook''
Hij kuste An.

Nico straalde en knikte.
"Ja, gloot!"
Esther wuifde naar haar moeder.
"Esther ook groot?"
Ik glimlachte naar RIc en bleef hem even kussen.
Andy keek naar zijn dochter."
Hoe voel je jenu?"

Ik knikte.
''Ja jij bent ook goed''
Zei ik toen tegen mijn dochtertje.
''Het gaat wel''
Zei ik tegen mijn vader.
''Alleen of en toe wat benauwd''
Zei ik toen onzeker.

Andy knikte, ook wat onzkeer.
"Als het erger wordt, moet je het zeggen dan hga ik een dokter halen, ok?" vroeg hij haar.
Ik keek RIc aan en was erg blij omdat alles ok was met Elisa.
Noah keek bezorgd.
"Gaat het?"
Esther straalde.

Ik knikte.
''Dan zal ik het zeggen''
Zei ik serieus.
''Ik beloof het''
Ik werd weer wat benauwd.
Ric kuste An.
''Mijn schat''

Noah bleef bezorgd kijken.
"Ok", zei hij toen.
"Beloofd is beloofd", glimalchte hij opgelucht.
Andy glimlachte ook.
Ik keek vrolijk naar Ric.
"Oh, ben ik jouw schat?" vroeg ik vrolijk.
Nico keek vrolijk naar zijn moeder.

Ik had het nu erg benauwd.
''Help''
Zei ik toen.
''Krijg...haast geen....lucht''
Zei ik toen moeizaam.
Ric knikte.
''Ja jij bent mijn schat.''

Noah schrok erg hard.
"Snel!" riep hij uit.
Nico en Esther schrokken ook en begonnen beiden te huilen.
Andy drukte snel op de rode knop.
Ik merkte dat er iets niet in orde was en draaide me snel om.
"Wat is er?" vroeg ik bang en meteen was mij ngelukkige gevoel helemaal verdwenen.

Ik bleef naar Adem happen.
''Help''
De dokter kwam er snel aan en ik werd aangesloten op de beademing.
''Zo moet het beter gaan''
Zei hij toen.
Ric keek toe.
''Wat is er?''

Ik keek bang toe en wilde net dezelfde vraag stellen als Ric, maar hij was me voor. Daarom zweeg ik in plaats van de dokter nog een keer dezelfde vraag te stellen. Hopelijk gaf hij snel antwoord.
Noah keek in paniek naar Elisa.
"Ja, wat is er?"
Andy nam Elisa's hand vast en gaf er een zacht kneepje in.
"Het kotm goed", zei hij.

Ik kreeg al beter adem.
''Dat is beter''
Zei ik zachtjes.
''Ik was zo bang''
Ik had tranen in mijn ogen.
De dokter keek hun aan.
''Het kan zijn dat het nieuwe hart ofgestoten word en dat ze daarom benauwd is''
Hij ga me medicijnen om dat tegen te gaan.

Ik schrok.
"nee, nee, dat kan niet!" Mijn ogen vulden zich met tranen.
"Dat mag niet!"
Andy liet niet zien hoe bang hij door dit antwoord van de dokter geworden was.
"Het komt goed", zei hij o peen geruststellende toon tegen elisa.
Noah schudde lichtjes zijn hoofd.
"maar ... die medicijnen werken?"

Ik keek mijn vader aan.
''Écht waar?''
Vroeg ik onzeker.
''Komt het echt goed?''
Ik was erg bang.
De dokter keek hun nog aan.
''Het zou moeten werken, maar dat is afwachten.''

Ik beet op mijn lip om niet in tranen uit te barsten. Nu was ik nog banger dan ik eerst was. Onzeker keek ik Ric aan en hoopte bij hem wel het vertrouwen te vinden dat ik miste.
Andy knikte.
"ja, lieverd, het komt goed, dat weet ik 100% zeker en jij moet er ook in geloven! Dan komt alles goed!"
Noah knikte ook maar snel.

Ik had tranen in mijn ogen.
''Maar ik ben zo bang''
Ik begon te huilen.
''Sorry''
Ric knuffelde An.
''het moet goed komen''
Zei hij zachtjes.

Noah knuffelde elisa.
"Ik weet het," zie hij zachtjes.
"Ik ook"
Andy keek naar zijn dochter.
"Jem oet geen sorry zeggen!"
Ik keek RIc aan.
"Ja, het moet!" Ik keek vastbeslotene n liep plots de kamer uit.
"Ik moet een spreuk gebruiken!"

Ik bleef Noah vast houden.
''Ik wil je niet kwijt''
Huilde ik.
''En de kinderen ook niet''
Ik was erg bang voor de dood.
Ric liep An achterna.
''An wat ga je doen?''

Ik draaide me om.
"Ik moet ervoro zorgen dat Elisa's hart door haar lichaam aangenomen wordt!" zei ik.
"Ik moet een spreuk verzinnen!"
Noah hield Elisa goed vast
"Dat gebeurt niet!" zeihij.
"Dat gebeurt nooit!"

Ik bleef hem vast houden.
''Ik ben zo bang''
Zei ik toen.
''Ik wil niet dood''
Ric keek An aan.
''An dat kan verkeert gaan''
Zei hij toen.

Onzeker keek ik Ric aan.
"Maar...", mompelde ik.
"Dat ... dat kan toch niet?" vroeg ik hem onzeker en begon plots te huilen. "Het moet gewoon werken ..."
Noah zweeg een tijdje.
"Dat gebeurt niet", zei hij en hoopte dat hij gelijk had.
"Dat mag niet!"

Ik bleef huilen.
´´Ik ben echt zo bang´´
Ik hield Noah stevig vast.
´´Zo bang´´
Ik begon in slaap te vallen.
Ric keek An aan.
´´We kunnen niets anders doen dan wachten´´

Noah knikte en ging bij haar liggen.
"Slaap lekker, lieverd," zei hij za chtjes.
"Het kotm wel goed..."
Andy knikte.
"Ja, het komt goed!"
Ik keek Ric onzekre aan en schudde mijn hoofd.
"Ik wil haar nie verliezen! Ik KAN haar niet verliezen!"

Ik viel in slaap.
''Bang''
Mompelde ik toen.
''Mijn hart''
Mompelde ik streng.
Ric keek An aan.
''dat wil ik en kan ik ook niet''
Zei hij serieus.
''Maar een spreuk kan het erger maken''