Flame op de wereld

Ze knikte.
''Ja lis je doet het heel goed''
Zei ze toen.
Hendrik glimlachte.
''Baby ook schatje?''
Vroeg hij en toen merkte hij dat er iets met zijn moeder was.
''Mama ziek?''

Ik straal naar Paige.
''Dank je! Ik heb er echt totaal geen verstand van... Ik hoop dat ik 't goed ga doen... Ik denk dat ik Mitchel zal moeten bellen, hè? Als je een paar maanden met een dikke buik rondloopt is dat geen geheim...''

Piper knikte.
"Ja, de baby is ook een schatje!" zei ze tegen hem. Toen keek ze een beetje verbaasd naar hendrik.
"hoezo, is mama ziek?"
Phoebe keek even op.
Zankou schemerde binnen bij An, tilde haar op en schemerde daarna met haar weer weg.

Ik glimlach naar Flame en mijn blik vervaagt, waarna ik een visioen krijg van de ontvoerde An.
''Bugger!'' mompel ik, houdt Flame stevig vast en probeer van de tafel te klimmen, ook al kan ik toch niet uit de kristallencirkel. ''Haal me hieruit! An is ontvoerd!''

ze schrok erg.
''Wat''
Ze rende naar de keuken.
''Wie heeft haar ontvoert''
Vroeg ze nadat ze terug was gerent.
Flame merkte dat er iets was en begon te huilen.

''Zankou! Laat me nou hier uit!'' zeg ik en kijk dan geschrokken naar Flame.
''Shh, Flame... rustig maar...''
Ik wieg hem heen en weer. ''Shh, liefie... Het komt wel goed.''

Piper schrok ook.
"Ok, we moeten dit s lim aanpakken!"
Phoebe kee knaar haar dochter en schudde toen haar hoofd
"Jij blifjt hier!" zei ze. "samen met Flame en de andere kinderen! Jij en Flame zijn diegenen die hij wil!"
Piper knikte.
"Zullen we naar hem toegaan?"

ze orbte naar Zankou.
''An''
Ze keek rond.
Flame bleef huilen.
''WHhhhhhheeeeeeeeeeee''
Hij was heel erg bang.
Zankou had An opgesloten.

Ik zoek mijn hoofd af naar een manier om Flame te kalmeren en probeer gewoon wat uit. Ik zet hem tegen mijn schouder en loop de kleine ruimte rond die ik heb.
Verdomde kristallencirkel...
''Rustig maar, Flamie. Mama is hier.''

Piper schrok.
"Paige!" riep ze boos en gromde.
"Waarom moet ze nu altijd in haar eentje gaan?"
Phoebe keek Pper aan.
"Zou jij niet hetzelfde doen als het jouw kind was?"
Piper keek haar zusje aan.
"Dat doet er nu niet toe! We moeten haar achterna!"
Phoebe dacht na.
"Laat haar het proberen en als ze er over tien minuten niet is, gaan wij achter haar aan!"
An werd wakker en ging staan.
"Laat me hieruit!" gilde ze in paniek

ze hoorde An.
''An''
Ze rende naar de deur.
Zankou had zich verstopt.
Flame werd wat rustiger.
''Gagaga''
Hendrik keek naar zijn tante.
''Waal mama''

Ik blijf gewoon rondlopen in mijn beperkte ruimte en haal even opgelucht adem als Flame het niet meer uitbrult.
''Goed zo, Flamie...''
Zelfs al een bijnaam voor hem. Hehe...
Ik wieg Flame en glimlach naar hem.

Piper probeerde geruststellend naar Hendrik te glimlachen.
"Het komt goed" zei ze tegen haar. "Echt waar, je mama is even weg, maar oma gaat haar halen"
An hoorde haar moeder.
"Pas op!" zei ze in paniek.
"Je moet hier weg, hij is hier ergens!"
Phoebe keek naar haar dochter en kleinzoon.
"Je doet het heel goed!"

Ze hoorde het.
''wat''
Zankou gooide haar hard tegen de muur.
''Je zal haar nooit meer zien''
Hij begon haar te wurgen.
Hendrik begon te huilen.
''Mama toe''
Flame bleef rustig

Ik kijk naar mijn moeder en grijns.
''Zelfs in mijn beperkte ruimte'tje!'' gniffel ik en geef Flame een kusje op zijn voorhoofdje.
''Je bent een schatje, Flamie,'' glimlach ik en grijns weer naar mijn moeder. ''Ik heb 'n bijnaam voor 'm!''

phoebe lachte.
"Ja, dat merk ik!" zei ze en keek naar hen.
Piper hield het niet meer uit, zette Charisa en Hendrik bij in de kristallen cirkel, greep phoebes hand en zei de omgekeerde verloren heksspreuk op waardoor ze bij Zankou terecht komen.
"Ha! We hadden geen minuut later mogeen komen!" Ze liet een ontploffing bij Zankou.

Ik kijk even met open mond naar Charisa en Hendrik.
''...En toen waren we allevier opgesloten...'' mompel ik en ga maar op de tafel zitten met Flame in mijn armen voor ik op iemand stap. ''Blah. Goed dan. Wie wil een verhaaltje horen?''
Ik grijns en kijk naar Hendrik en Charisa.

Ze kreeg haast geen lucht.
''Idioot''
Zei ze moeizaam.
Flame begon op zijn moeders haar te sabelen.
''gagagag''
Hendrik huilde nog.
''Mama toe.''
Charisa gaapte.

Piper greep Zankou bij zijn haren en trok hem weg van haar zusje.
Phoebe kwam eraan gelopen en gaf hem een trap in het gezicht. Hij liet Paige meteen los. Zo snel ze kon, liet Phoebe zich op haar knieën bij haar zsuje vallen en keek haar bezorgd aan.
"Ben je in orde?"
Piper duwde Zankou met zijn hoofd tegen een muur aan.
An was erg bang dat er iets met haar moeder was.
"MAMA?"

Ik zucht en til Hendrik en Charisa ook op de tafel, om Hendrik tegen me aan te laten leunen en Charisa een aai over haar bol te geven.
''Alles komt goed...'' mompel ik. Ik grijns om Flame's actie, al heb ik geen idee waarom ie dat doet. Heeft ie nog honger, of wat...
Ik zucht.

Ze knikte.
''Ja''
Zei ze toen moeizaam.
''Alleen wat ademloos''
Ze hoorde An.
''An''
Hendrik bleef huilen.
Flame vond zijn moeders haar leuk.
Charisa viel in slaap.

Aangezien Flame even bezig is met mijn haar en Hendrik jankt sla ik gewoon een arm om mijn arme familielidje Hendrik heen en laat hem huilen. Uithuilen is soms ook wel goed...
Ik geef kleine Flame een kusje op zijn neus, grijns en kijk wat er verder gebeurt, zo helemaal in ons viertjes in een kristallencirkel. Iedereen is bezig en wij zitten... hier.

Ze probeerde op adem te komen.
''Het doet zeer''
Zei ze toen.
''Om te ademen''
Flame begon in slaap te vallen.
Hendrik werd rustiger.
''Hendrik, mama willen''
Snikte hij toen erg zachtjes.

Piper klapte haar handen af.
"Opgeruimd staat netjes!" Ze liep naar de deur waarachter An gevangen zat.
"An, doe enkele stappen naar achteren! Zo ver als je kan!"
An deed wat haar gevraagd werd en deed twee stappen naar achtern zodat ze tegen de muur stond.
Net toen Piper haar handen ophief om de deur op te blazen, schemerde zankou achter haar en gooide haar met een vuurbal tegen dem uur aan waarna ze bewusteloos bleef liggen.
Phoebe zat bij haar zusje en knikte. Ze aaide haar voorzichtig over haar haren en dacht na. Toen ze zag wat er met Piper gebeurd was, sprong ze op en keek naar Paige. Meteen zei ze een spreuk en liet Paige bij in de kristallen cirkel verschijnen.

''Ze komt wel weer terug,'' zeg ik tegen Hendrik en schrik dan op als Paige de kristallen cirkel wordt ingespreukt.
''Hé zeg... hebben we hier niet weinig genoeg ruimte?'' mompel ik en zet Charisa tegen Hendrik en klim voorzichtig van de tafel af met Flame op mijn arm.
''Hé tante Paige. Ik zie dat het niet erg fantastisch met je gaat, dus ik ga geen stomme vraag stellen. Is er iets dat ik kan doen in deze beperkte ruimte?''