Het ongevraagde feest

Ik glimlachte.
''Dit is Eva'''
Zei ik toen.
''Zij komt op jullie passen.''
Ric streelde An.
''Jij bent zo mooi''
Zei hij vrolijk

Esther keek verbaasd.
"Passen ons? Mama weggaan?"
Noah hoorde dat CHarlotte bego nte huilen en gin snel evne naar haar toe.
Nico piepte nog een keer vanachter zijn moeders benen en toen hij zag dat Eva naar h em zwaaide, verstopte hij zich snel weer.
Eva lachte.
"Jullie hebben leuke kinderen!"
Ik keek Ric aan en glimlachte.
"Jij oooook!"

Ik keek haar aan.
''Mama gaat even wat met papa doen''
Zei ik toen.
''Mama is snel weer terug''
Ik keek naar Eva.
''Dankje''
Ric bleef An strelen.

Noah kwam terug met Charlotte.
Eva glimlachte en nam haar over.
Wantrouwig keek Charlotte haar aan en stak toen har armen uit naar haar moeder.
"Mama!"
Esther keek verdrietig.
"Lang wegblijven?"
Nico hoorde het en begon te huilen.
Ik genoot.

Ik nam Charlotte even over.
''Hey lieverd''
Zei ik toen.
''Mama's grote meid''
Ik schudde mijn hoofd.
''Mama en papa blijven niet lang weg''
Ric kuste An.

Esther keek blij.
"Ok!"
Eva glimalchte.
"Ik zal ze wel bezighouden... Ik zorg ervoor dat ze jullie niet zullen missen!" zei ze vriendelijk.
Charlotte knuffelde haar moeder.
Ik bleef Ric kussen.

Ik knikte onzeker.
''Ok''
Ik gaf haar Charlotte.
''Laten we gaan''
Zei ik tegen Noah.
RIc streelde An.
''Zo mooi''

Noah knikte."
Snel!" Hij liep naar de auto.
Charltote begon meteen hard te wenen.
Eva probeerde haar te troosten.
Nico rende naar zijn moeder.
"KNuffel!" Hij strekte zijn armen uit.
I kkeek onzeker.

Ik liep naar de auto.
''Ja we kunnen''
Ik stapte in.
''Charlotte je moet naar binnen''
Zei ik tegen hem.
''Mama en papa gaan''
Ik bracht hem terug en ging weer naar de auto.

Nico huilde.
"Mama !"
Eva tilde hem op en probeerde hem te trooste. Ze zette de kinderne uieindelijk voor de tv en belde toen haar vriendje.
Charlotte snikte nog een beetje.
Noah startte de wagen."
Daar gaan we!" zei hij en glimlachte.

Ik knikte.
''Ja''
Ik keek toch even om.
''Daar gaan we
Adam nam op.
''Met Adam.''
zei hij toen.

Noah knikte.
"Het kotm wel goed!" zei hij.
"Ze gaan het naar hun zin hebben met die babysit!"
Eva glimlachte.
"Ik ben het, Eva!" zei ze erg vrolijk.
"Kom je af? Ik ben aan het babysitten in het huis naast het mijne", vertelde ze hem. "Iks top die kinderen zo wel in bed"

Ik knikte.
''Ja''
Zei ik toen.
''Ik hoop het''
Adam klonk vrolijk.
''ja is goed, ik kom eraan''
Na een tijdje belde hij aan.

Eva had de kleinsten al in hun bed gestopt en negeerde hun gehuil. ZE deed open en begon hem gelijk te kussen nadat ze hem naar ibnnen had getrokken en de deur had dichtgedaan.
Nico kwam eraan gelopen.
"JIj Lotte gaan! Lotte huilen!"
Noah glimlachte.
"Ik weet dat het moeilijk is, mar we kunnen er niet altijd zijn ..."

Ik zuchte.
''Ja ik weet het''
Zei ik toen.
Adam bleef Eva kussen.
''Hmmmm''
Mompelde hij.
''Wat hou ik van je''

Nico begon zachte klopjes te geven op het been van Eva.
"Naal Lotte!"
Eva duwde hem met één hand wat weg.
"Ik hou ook zoveel van jou", mompelde ze tegen Adam.
Esther kwam ook de keuken binnengelopen.
"Charlotte huilen", zei ze.
Noah glimlachte.

Ik was toch wat onzeker.
''zou het echt goed gaan?''
Vroeg ik toen.
''Misschien moet ik even bellen''
Adem deed haar shirt uit.
''Ik wil je''
Hij kuste haar vol passie

Noah keke haar aan.
"Niet bellen!" zei hij
"Zij belt ons als er iets is!"
Eva bleef hem kussen en begon zijn broek los te maken.
Nico gaf een harde schop tegen Adams been.
"LOTTE HUILEN!"
Esther keek toe.

Ik keek Noah aan.
''Sorry''
Zei ik toen.
Adam schrok.
''Áu, kleine etter''
Zei hij boos.
''Kunnen ze niet naar bed toe''

Eva knikte en tilde Nico op.
"Tuurlijk!" zei ze.
"KOm! Neem jij dat meisje? Esther heet ze, geloof ik!" Ze liep naar boven en zette Nico in bed.
"Zo, slapen! Meteen!"
Charlotte huilde nog.
Noah glimlachte.
"Geeft niet!"

Ik hield hem vast.
''Ik hou van je''
Mompelde ze.
''Heel erg veel''
Adam tilde Esther op en zette in bed.
''Slapen gaan''
Hij gooide de deur dicht.

Esther schrok en bego nte huilen.
"NEEEEEEEEe"
Nico was boos.
"Nico niet gaan slapen!"
Noah kuste haar.
"Ik hou ook zoveel van jou!"
Eva ging terug naar beneden en wachtte daar op Adam.

Ik keek Noah aan.
''Ik heb een slecht gevoel''
Zei ik toen.
''Aslof er iets met de kinderen is''
Adam liep ook naar beneden.
''Daar was ik weer.''
Hij begon haar weer te zoenen.

Eva kuste haar vol liefde.
"Gelukkig", zieze zachtjes.
"Ik heb je gemist!"
Noah keek verbaasd en bleef staan.
"Misschien moeten we dan toch maar eens bellen", zei hi jtegen haar en nam zijn mobiel al tevoorschijn.
"Doe jij maar"

Ik knikte.
''Ok is goed''
Ik belde naar huis''
Adam deed haar kleren uit.
''ooo wat hou ik van je''
Zei ze toen.
''zoveel''