Het ongevraagde feest

Ik keek toe.
''Dit is mijn schuld''
Zei ik toen bang.
De dokter nam Salina mee.
''We gaan goed voor haar zorgen''
Zei hij toen.
''We zorgen dat het goed komt''

I knikte.
"Dank u " zei ik en draaide me om nar Elisa.
"Neit !"
Noah liep naar Elisa en knuffelde haar.
"Dit is niet jouw schuld !" zei hij toen.
"Ik had al vroeger moeten durven zeggen adt ik van jou hou en niet van haar! " Hij zuchtte.

Ik keek hem aan.
''Maar zo voelt het wel''
Zei ik tegen hem.
''ik voel me wel schuldig.''
Na een tijdje werd Salina naar de kamer gebracht en werd ze in slaap gehouden.
De dokter keek hun aan.
''We houden haar in slaap, nog 1 keer iets en ze is de baby kwijt''

Noah werd bleek en keek de dokter aan.
"Kan u haar dan niet in slaap houden tot de baby wat aangesterkt is?" vroeg hij haar toen.
Ik knuffelde Elisa.
"Het is niet jouw schuld! " zei ik toen zachtjes. Het zette wel een domper op de feestvreugde die eerst in de kamer hing.
"Echt nie!"

Ik bleef huilen.
''Ik wil weg''
Zei ik toen zachtjes.
''Even weg''
De dokter knikte.
''Dat zullen we doen''
Zei hij toen.

Noah zuchtte opgelucht en keek toen naar Elisa.
"Kan ik haar alleen laten?" vroeg hij toen onzeker.
"Dan ga ik wel met je mee !"
Ik dacht na terwijl ik op mijn lip beet en naar Elisa en Noah staarde.
"Misschien kan je beter hier blijven ... ik weet het niet zeker ..."
Andy keek onzeker.
"Ik wil ook wel evne met je meegaan, Elisa ..."

Ik knikte naar mijn vader.
''Even naar buiten toe''
Zei ik toen.
''Even de frisse lucht in.''
Ik was erg vermoeid.
''Kom je pap''
Ik liep naar buiten toe.

Ik keek RIc aan.
"Ik ga ook mee !" zei ik en liep teon achter mijn oom en nichtje die ook nog eens mijn beste vriendin was, naar buiten teo.
Andy liep bezorgd met zijn dochter mee.
"Gaat het?"
Noah keek Elisa na."
Sorry !"

Ik knikte.
''Ja het gaat wel''
Zei ik toen.
''Het was alleen een lange dag''
Ik begon te wandelen.
''Wat is het lekker buiten''
Zei ik toen zachtjes.

Ik haalde hen in en ging naast hen lopen. Onzeker keek ik naar de grond terwijl ik stapte.
Wat moet ik nu zeggen?
Andy knikte."
Zeg dat wel ! Misschien moet je dadelijk maar naar huis en lekker in bed kruipen om wat te slapen", stelde hij haar voor.
Noah ging op een stoel zitten en staarde verdrietig naar de grond.

Ik keek mijn vader aan.
''Ik blijf bij Noah''
Zei ik tegen hem.
''Ik ga niet alleen naar huis.''
Ric keek Noah aan.
''Gaat het een beetje''
vroeg hij zijn beste vriend.

Noah keek op.
"ELisa gaat me nu toch niet verlaten hé?" vroeg hij zachtjes en voelde zich vreselijk. Hij wilde bij Elisa zijn, heel erg graag, maar vond het niet leuk dat hij Salina had moeten kwetsen.
"Ik ben gewoon zo op ..."
Andy knikte.
"OK,is goed!"

Ik keek me vader aan.
''Bedankt''
Zei ik tegen hem en An.
''Dat jullie zo goed op mij letten.''
Ric schudde zijn hoofd.
''Ze gaat je niet verlaten''
Zei hij toen.

Ik keek haar met een glimlach aan.
"Dat is toch normaal ? Jij bent mijn beste vriendin !"
Andy glimlachte naar zijn dochter.
"Je bent mijn doichter ! Natuurlijk let ik op je!"
Noah keek Ric hoopvol aan.
"Echt niet?" vroeg hij.
"Ik kan niet zonder haar!"

Ik keek hun aan.
''Toch bedankt''
Zei ik vrolijk.
''Ik hou van jullie''
Ik gaapte toen van de vermoeidheid.
Ric schudde zijn hoofd.
''echt niet''

Ik keek bezorgd.
"Msisschien moet je in het ziekenhuis dan maar even gaan slapen", zei ik tegen haar.
"Ik hou ook van jou !"
Andy knikte.
"Leek me een goed idee ! Ik hou ook van jou !"
Noah zuchtte opgelucht.
"Dankje!"

Ik schudde mijn hoofd.
''Ik wil niet slapen''
Zie ik toen.
''Laten we terug gaan''
Ik liep al terug.''
RIc knikte.
''Graag gedaan''

Noah keek hem aan.
"Je bent echt mijn bste vriend !" Hij omhelsde hem even en liet zich daarna weer op de stoel zakken.
And liep bezorgd mee.
"Waarom niet?"
Ik liep ook achter heen aan.
"Het zal je goed doen !"

Ik schudde mijn hoofd.
''Noah heeft mij nodig''
Zei ik toen.
''Ik kan nu niet gaan slapen.''
Ik liep de kamer binnen.
''En jij bent mijn beste vriend''
Zei Ric tegen Noah.

Ik zuchtte diep.
Goed dan .." Ik volgde haar de kamer binnen. "Maar ik vind toch dat je even moet gaan rusten !"
Noah gflimlachte en zag toen Elisa".
Hey !" Hij stond op, liep naar haa toe en omhelsde haar.
"Gaat het?" vroeg hij bezorgd.
Andy kwam ook binnen.

Ik hield Noah vast.
''Ja met mij gaat het wel''
Zei ik toen tegen hem.
''Hoe gaat het met jou?''
Vroeg ik hem.
''Gaat het een beetje?''
Ik bleef hem vast houden.

Noah zuchtte.
"Het gaat zogoed als het kan gaan in zo'n situatie..." Hij knuffelde Elisa en liet haar niet meer los.
"Je gaat niet weg hé?" vroeg hij toen zachtjes.
"Je blijft toch bij mij hé?"
Ik ging zitten en zuchtte diep.
"Wat een dag ..."

Ik gaf Noah een kus.
''Ja ik blijf bij je''
Zei ik tegen hem.
''Ik laat je niet meer gaan''
Ik bleef hem vast houden.
''Ik hou van je''
Ik wou hem niet meer los laten.

Noah straalde.
"Gelukkig !" zei hij en bleef haar een tijdlang vol liefde kussen waarna hij haar aankeek, maar zijn armen om haar middel liet liggen.
"Ik hou ook van jou !" zie hij.
"Met heel mijn hart !"
Ik begon wat in slaap te vallen.
Andy glimlacte.

Ik glimlachte vrolijk.
''Daar ben ik blij om''
Zei ik toen.
''Hoe is het met Salina?''
Vroeg ik toen aan hem.
''En met de baby?''
Ik keek Noah aan.